— 107 —

 VII. BABEUF. ST. SIMON. OWEN.

 Franciszek Noel (według mody rewolucyjnej przechrzczony na imię starożytne) Gracchus Babeuf urodził się 1760 r. Z początku pomocnik geometry, potem komisarz rolny, przyjrzał się zblizka nędzy ludu. Pod wpływem pism komunistycznych dojrzała w nim odraza do własności. Po wybuchu rewolucyi i zdobyciu Bastylii, w którem uczestniczył, sprawował rozmaite urzędy na prowincyi. Szybko jednak rzucił się w wir agitacyi, do której służył mu dziennik Trybun ludu (Tribun du peuple). Naraziwszy się thermidorystom, wtrącony został do więzienia. Tu, czytając dzieła Eousseau'a, w gronie spół-wyznawców politycznych rozsnuł swój systemat komunistyczny. Uwolniony (1795), zaczął szerzyć jego zasady w swym organie i na zebraniach, a zgromadziwszy -dość liczne koło zwolenników, zawiązał tajemne „Towarzystwo równych", którego celem było naprzód obalenie Dyrektoryatu. a następnie wprowadzenie komunizmu. Spisek został odkryty, główni jego członkowie uwięzieni, a Babeuf skazany na śmierć (1797).

 Nie opisuje on*) urojonego państwa na urojonej wyspie, lecz przedstawia zdrożności obecnego ustroju społecznego i zasady, na których oprzeć się winien nowy. Natura stworzyła wszystkich ludzi równymi, przemoc uczyniła ich nierównymi. Ludzie zaś rodzą się równi w swych prawach dlatego, że rodzą się równi w swych potrzebach. Wszelkie zatem ustawodawstwo, które nie

 *) Babeuf był publicystą i działaczem, więc jego teorya nie jest wyłożona w jednem dziele, lecz rozrzucona w artykułach i odezwach, które A. Thomas zebrał w wyciągu książkowym p. t. Babeuf, la doctrine des e'gaux, Paryż 1906. Historję jego życia i działalności szczegółowo przedstawił jego uczeń Buonarotti. Z nowszych opracowań: V. Advielle'a Histoire de Gr. Babeuf et du Babeu

visme, 2 tomy, 1884.