R0ZDZIAŁ I. Świat zjawisk. Przedmiotem umiejętności wogóle jest otaczający nas świat zjawisk, który o tyle tylko znamy, o ile się nam za pośrednictwem zmysłów naszych przejawia, i o tyle też tylko może on być przedmiotem badań. Jeżeli bada­nia te mają być skuteczne i doprowadzić do poznania istoty zja­wisk, musimy uwagę i pracę myśli naszej skierować na poszcze­gólne zjawiska, albo na szczególną ich klasę lub rodzaj. Ta konieczność, która wynika z natury umysłu naszego, nie mogą­cego objąć i zgłębić naraz całego świata zjawisk, od czasu pier­wszych usiłowań umiejętnych zmusiła myślicieli do poczynienia pewnych podziałów na podstawie różnic, dostrzeganych w zja­wiskach. Podziały te bowiem ułatwiały poszczególne rozważa­nie odrębnych kategoryj zjawisk, wyszukiwanie wspólnych zna­mion zjawisk podobnych i różnic między zjawiskami niepodobnemi do siebie. Słowem, klasyfikacya zjawisk musiała poprze­dzić umiejętne ich badanie. Ma ona znaczenie środka pomocni­czego, wspierającego niedostateczność zmysłów ludzkich. Oczy­wista, że klasyfikacya taka może się tylko gruntować na różni­cach przez nas dostrzeganych; a ponieważ dostrzeganie zawi­słem jest od umysłowego usposobienia dostrzegającego; wynika stąd, że klasyfikacya, po pierwsze: nie musi się odnosić do istotnych różnic zjawisk, ale może się odnosić tylko do takich