I.

IN SYNODO

MICHAELIS EPISCOPI Anno 1233.

Restitutio Archidiaconatus Cruavieiensis.

 Michael divina miseratione episcopus Cuiaviensis. Quoniam gesta memoria dlgna tunc denique sunt in perfeetio-ne, cum in posteritatis notitiam per literarum deveniant monimenta:. ttoiversos episcopii 1) nostri praelatos, canonicos, nec non plebanos scire dignum duximus, quod nos, accedente Wladizlaviensis capituli conniventia, archi-diaconalem personatum ecclesiae restituimus Crusviciensi, quem dominus quidem Hoge-rus 2) iam dfctae decisum ecclesiae, Wladi

zlaviensi archidiaconatui qua nescimus uni-verat intentione. Quod factum etsi dominus Bartho l) dissimulare quam corrigere malue-rit: nos nihOominus a Deo nobis collato po-tientes patrocinio, maluimus germanas (2 ec-clesias debitis gaudere personatibus 3), quam alterius incrementum in reliquis cedere detri-mentum. Acta sunt haec in Wladizlav Ju-vene 4), anno gratiae M. CC. XXXIII pri-die nonas octobris, sacra synodalia nobis celebrantibus.





STATUTA SYNODALIA

NICOLAI KUROWSKI EPISGOPI Anno 1402.





Jn nomine Domini et SaMae Trinitatis et individuae, Amen. Ad perpetuam rei memoriam. Postqttam Deus formavit ho-minemad imaginem et similitudinem suam et in aetate virili, eum ipso et ius naturale produxii. Juris enim naturalis origo a creatore ratiana-iis naturae coepit exordium, quod quidem ad

        

 1) i. e, dioecesis. Episcopfam et episcapeum in latini-tate medii aevi significat; dignitatem episcopalem, episco-patam, ipsam ecclesiam cathedralem domum seu residen-tiam episeopalem, reditus episeopatus, et ipsam dioecesim episcopo subieetam (Maigne d`Arnis, Lexicon mattttate ad seriptores mediae et infim. latin.).

2) Episcopus ab an. 1198 ad an. 1203

omnem dispositionem mundi nascentis et ipsius motttm sufficeret, si non sibi mortem, quam

 1) Hogerio successit, et rexit occlesiam Wladislavion. ab an. 1204 ad an. 1215.

 2) Vocat germanas propter constantem traditionem primam sedem episcopalem Crusticiae fuisse, indeque posteriori tempore Wladislaviam translatam        



3) Improprie dieit, nam personatus in Jure Cano-nico est titulus benefleialis annexam habens praeceden-tiam sine iurisdictione; archidiaconi vero illis temporibai exercebant iurisdictionem in archidiaconatu visita-bant ecclesias, exeriebantur et tentabant scietttiam sacer-dotum, poeoas in clericos statnebant, imo legibus a se latis eos obligabant, ut infra dictur. Archidiacons itaque erat, ut in Jure Canonico dicitur, dignitas id est praece-dentia cum iurisdictione