„Crebra altercatione" ,,Jus militale „Quia victus" II. * Hereditates invicem convenientes1 aliquo fluvio mediante, si idem fluvius omisso suo meatu primo2 , divertit per alium locum fluxum3 suum, primus meatus pro graniciebus est habendus. * III. * Quilibet in expeditione, nobilis sive simplex, se sub vexillo per ipsum electo et certo 1 collocare et ordinare lenetur.2 IV. * Convictus in judicio non potest recedere, nisi victori fidejubeat amissum, vel satisfaciat; alias adversario ligatus Dziedziny się k sobie zbiegając nie­której rzeki dzieleniem, acz ta ista rzeka, opuściwszy pierwe ście swoje, obróci przez inne miesce płynienie swoje, tedy pierwe łożysko za granicę ma być imano, a tamo w jezierze onem łowić ryby sprawnie będą obojej wsi ludzie. (Ks. Ust. str. 15) Rycerz każdy alibo prosty panosza pod pewną podniesioną [chorągwią] na swe stanie się ustanowi. A którzy potem w naszej wojnie prócz pewnych swych chorągiew stać nalezieni będą, przez Podkomorzego ich jęci, mają nam być przywiedzeni, a konie ich Podkomo­rzemu przerzeczonemu, pod kim bydlą, mają być przydani dla winy. (str. 16) Przekonany w Sądzie nie może odejść, aliż dosyć uczyni, alibo obręczy za to w czem skazan: inako związany przeci- »non modicum animarum eorum detrimentum. Cum autem scriptura dicat: »recte iudicate filii hominum, »et nolite iudicare, ut non iudicemini, Dominus ergo Rex felicis memorie, ne de cetero tales judices »non previdentes futura, in omnia (?crimina?) tamquam cecus in foveam incaute incidant, (quod si cecus »cecum ducit, in foream ductor (sic) etc.) et ne eciam peramplius tales judices insidiando pauperi, ra-»piendo et attrahendo eum, essent in manicis ferreis, ut faciant iudicium efficax et conscriptum, tamquam »bonus et fidelis pastor gregi suo, bene, effective et constanter, divina sibi ad hoc influente, inspirante, »et inflante gracia, et ob iusticiam, utilitatem et profectum omnium Polonie regnicolarum hunc librum »juris salubrem fecit, edidit, statuit, disposuit, ordinavit et conscripsit perpetuo duraturum.« II. *) Nadp. D I: De hereditatum limitibus, fluviorum decursibus distinctis. D IV: De h. i. et Duvior. dec. quomodo judicandum. — Stsl.: Ustawienie. O granicach a miedzach rzecznych alibo wodnych. 1) confluentes, seu aliquo flumine vel fluvio medianie convenientes. D I, D IV, P II. — 2) meatu primevo divertit, D I, D IV, P II; —obmisso meatu divertit, Os II. — 3) cursum suum, D I. P II; — divertit per alium locum suum, D IV. — «) pro graniciebus (graniciis P II.) semper est habendus, DL D IV. P II; — pro graniciebus est servandus. Os II. III. *) Nadp. D I. D IV: In expedicione quilibet sub vexillo aliąuo (vex. suo D IV.) se locare (et consti- tuere D IV) tenetur. — Stsl.: O tych, co nie są pod którą chorągwią. 1) per ipsum electo collocare, D I. D IV. P II.— 2) collocare et statuere tenetur, gracie nostre sub obtentu. D IV. IV. *) Nadp. D I. D IV: De illis, qui jure convincuntur in judicio, et recedunt (cum rebellione absque actoris fideiussoria caucione. D IV.). Stsl.: Ustawienie o tych, jiż skazani będąc, odchodzą przez dosyć uczynienia.