z ustanowieniem prebendy i odbudową kaplicy nastąpiła nowa dedykacya. Kościół i klasztor karmelitow fundował r. 1623 Franciszek Krzykoski i uposażył takowy sumą 8000 zł. zabezpieczoną na dobrach Krzykosy i Dąbrówka. Środków na fundacje dostarczyła cała rodzina Krzykoskich. Zakonników sprowadzono z Poznania. Pod koniec XVII w. kościół i klasztor po spaleniu odbudował r. 1718 Ernest Dorpowski h. Leliwa, generał wojsk kor. , wojewoda łęczycki. Konsekracja odbyła sic dopiero r. 1766 p. w. Wniebow. N. P. Maryi. Gdy w r. 1809 arcyb. Raczyński skasował kollegiatę i zamienił ją na zwyczajną parafię, kościół sam był w stanie ruiny i r. 1818 został rozebrany, a z cegły wzniesiono ratusz. Proboszczowi oddano mieszkanie w klasztorze karmelitów, a nabożeństwo parafialne przeniesiono do kościołka Bożego Ciała. Po kasacie klasztoru karmelitów w r. 1864 oddano proboszczowi zabudowanie klasztorne, a nabożeństwo przeniesiono do kościoła katolickiego. Kościołek Bożego Ciała został cmentarnym. Za miastem między stawami stoją piętrowe skrzydła pałacu, który tu wzniósł około roku 1744 ststa kłodawski Kazimierz Dąmbski, wwda sieradzki. Kłodawa z wsiami okolicznemi była królewszczyzną, należącą pierwotnie do grodu przedeckiego. Podług lustracyi z r. 1564, należały do ststwa tego Kobylaiata, Głogowa, Zbójno, Ląnżek i Długie Kąty, z których dochód wynosił 464 złp. 3 gr. 15 den. W sto lat później, obszar starostwa znacznie się powiększył, lustracya bowiem r. 1661, podaje jeszcze następne wioski Nowa Wieś, Kubłowe, Kłokocino, Ostrowy Małe, Saby, Kopy, Dobiegniewo, Dąmb. Dochody, pomimo spustoszenia przez Szwedów, zwiększyły się do 2105 złp. 11 gr. 1 1 2 den. , na czysto zaś 1900 złp. Przez lat sto starostwo stanowi oprawę posagową kilku królowych. Po wyjeździe Bony otrzymał starostwo jej protegowany Wojciech Koryciński wwda łęczycki. Odtąd stanowi ono uposażenie możnych rodzin wielkopolskich. Poczet starostów był następujący Wojciech Koryciński, h. Topór 1548 1555; Jan z Bogusławic Sierakowski, h. Ogończyk 1565; Mikołaj Koryciński, h. Topór 1615; Feliks Kryski z Drobina, h. Prawdzie 1616; Przemysław z Byków Bykowski, herbu Gryf 1649; Stanisław Bykowski 1662; Jędrzej Bykowski 1697; Ernest Chryzostom z Dorpowa Dorpowski, h. Leliwa 1718; Michał Dorpowski 1718 1732; Wacław Garczyński 1733 4; Kazimierz z Lubrańca Dąmbski, h. Godziemba 1742 1764; Jan Aleksander na Starym Kraszewie Kraszewski, h. Jastrzębiec 1767; Ignacy z Głogowy. Opis K. z rysunk. Jana Olszewskiego, podał M. Raw. Witanowski, Wędrowiec, z 1889 r. , n. 1. Br. Ch. , M. R. Wit. Kłodnica, r. 1469 Colodnycza, wś, powiat stryjski. W r. 1469 Mikołaj Czyrniejowski, przedstawił nadanie króla Władysława Jagiełły, na wś K. z lasem Woracz, pod obowiązkiem służby wojennej cum duobus sagittariis. Kłodno, w dok. z r. 1369 Clodno, mylnie objaśnione Kod. Wielk. , n. 1611, jako Chludno. Ob. Wieniawa t. XIII. Kłodno, wś, pow. żółkiewski. Wedle lustracyi z r. 1565 Odnowski Herburt wwda krak. dał tę wieś niejakiemu Trzebieńskiemu, wzamian za prawa jakie miał zabezpieczone na wsi Grzęda. Widocznie Kłodno należało też do ststwa lwowskiego. Kłomnice, r. 1520 Clomice, wś, pow. noworadomski. Kościół par. p. w. św. Marcina, pochodzi przynajmniej z XIV w. W wieku zeszłym wieś przeszła w ręce Załuskich, którzy wznieśli r. 1750 murowany kościół. W r. 1552 siedzą tu Kłomiccy, płacą od 15 osad. , karczmy. Sołtystwo wcielono do folwarku. Kłonary Wielkie, wś nad rzką Udynką, pow. dźwiński, gm. Warkowo, 43 w. od Dźwińska, 14 dm. , 100 mk. , zarząd, szkoła. Kłongie, wś, pow. kowieński, gm. Wielona 4 w. . Kłopacze, wś, pow. oszmiański, gra. Połoczany 5 w. ; miała 20 dusz rewiz. Kłopietynie, dwór, pow rossieński, gmina Erźwiłek 4 w. . Kłopocin, fol. , pow. kobryński, gm. Błoty, 2 w. od Kobrynia, własność Kościuszków, 114 dz. Kłopoczyn, wś, pow. włodzimierski, gmina Poryck, 28 wiorst od Włodzimierza, 51 dm. , 284 mk. Kłopotki, dwór, pow. sokólski, gm. Makowlany, 15 w. od Sokółki, własność Duchnowskich, 52 dz. Kłopotnica, wś, pow. jasielski. W r. 1363 daje król Kazimierz tę wieś częściowym dziedzicom z Osieka w zamian za ich działki Kod. mał. , t. III, 163. Kłopotowszczyzna, folw. , pow. szawelski, gm. Błagowieszczeńsk 8 w. . Kłopoty 1. Bańki, K. Bujny, K. Patry, K, Stanisławy, K. Waśki, okol, szlach. , pow. bielski gub. grodz. , gm. Siemiatycze, 37 i 40 w. od Bielska. 543 dz. Gniazdo Kłopotowskich. 2. K. , dobra, pow. wołkowyski, gm. Międzyrzecz, 19 w. od Wołkowyska, własność Wejsów, 255 dz. Kłopiotynie, wś, pow. kowieński, gm. Wielona 8 w. . Kłopy, wś, pow. szawelski, gm. Poszwityń 11 w. . Kłotno, r. 1266 Clothno, wś, pow. włocławski. Włość kościoła włocławskiego, otrzymuje r. 1266 od Kazimierza ks. łęczyc te same swobody co inne wsi biskupie Kod. dypl. pol. , t. II, 71. Biskupi kujawscy założyli tu kościół par. zapewne jeszcze przed XVI w. W reg. pob.

Kłodno

Kłodnica

Kłodno

Kłomnice

Kłonary

Kłongie

Kłopacze

Kłopietynie

Kłopocin

Kłopoczyn

Kłopotki

Kłopotnica

Kłopotowszczyzna

Kłopoty

Kłopiotynie

Kłopy

Kłotno