pszenicy 50, jęczmienia 150, owsa 300, grochu brogów 5. Suma dochodu zł. 472 gr. 21 1 2. Turyńszczyzna, chutor, pow. zasławski, gm. Chrolin, 6 dm. , 39 mk. Turzańsk, r. 1565 Turzanskje, wś, pow. sanocki. W r. 1565 wś ta w ststwie sanockiem, na prawie wołoskiem osadzona, miała 31 kmieci na 21 1 2 łan. , wójt, pop. Dochód wynosił zł. 50 gr. 19. Turzówka, wś, pow. czadczański Węgry. W r. 1864 liczono tu 6377 polaków. Turzynów, wś, pow. kutnowski, odl. 6 w. od miasta Kłodawy. Gniazdo Tnrzynowskich. W księgach sądowych grodu łęczyckiego, r. 1387 występuje Pakosław z T. , 1388 Adam, Maciej i Piotr w sprawie przeciw plebanowi z Kłodawy, 1389 Piotr wraz z bratem Janem, sprzedają części swoje w T. za 11 grzyw. Micz kowi, 1391 Andrzej, Paweł i Małgorzata, dzieci Wielisława całą część swoją w T. sprzedają Ściborowi za 7 grzyw. bez 10 groszy, 1392 Miczko, syn Wielisława posiadłość swoją w T. zastawia w sumie 3 grzyw. i 8 gr. Ściborowi z Łowicza; t. r. Andrzej, Paszko i Machna części swoje w T. zastawiają w 10 mar. , brat zaś ich Jan w 2 m. ; 1394 sprawa Seibora prze ciw Janowi z T. ; 1397 Ścibor z T, przeciw Smichnie o część dziedzictwa w Turzynowie. Tyle w księgach łęczyckich. W r. 1627 JP. Rozen, dziedzic T. zapisuje w grodzie Przedeckim post Dominicam Rogationum złp. 300 kośc. farnemu św. Idziego w Kłodawie na odprawianie 1 anniwersarza i 5 mszy śpiewanych Akta ko ścielne w Kłodawie. M. K. Witanowski. Turzysk, mstko, pow. kowelski, 182 dm. , 2772 mk. , dwie cerkwie paraf. jedna murowana, przebudowana r. 1845 kosztem hr. Szembeka i drewn. z r. 1662, cerkiew fil. drewn. na przedmieściu Lipa z r 1859, szkoła ludowa. W pierwszej połowie w. XV T. był głównem miastem powiatu turyjskiego. W r. 1504 król Aleksander ustanawia targi tygodniowe w T. Tenże król zastawia T. z zamkiem włodzimierskim za 1000 złotych Fedorowi Januszewiczowi. Po śmierci Januszewicza Zygmunt Stary dozwala ks. Andrzejowi Sanguszce wykupić T. od wdowy. W r. 1516 kr. Zygmunt nadaje T. ks. Romanowi Sanguszce. Od Sanguszków drogą wiana za ks. Aleksandrą Romanówną przechodzi do ks. Iwana Janusza Zasławskiego. W r. 1682 ks. Teofila Ludwika Zasławska, wdowa po Wiśniowieckim wnosi T. ks. Józefowi Karolowi Lubomirskiemu. Od Lubomirskich T. przechodzi do Jana Stadnickiego, wwdy wołyńskiego. Następnie Ossolińskich, na początku w. XIX hr. Moszyńskich, od r. 1842 hr. Szembeków, w końcu Orzeszków. Tuszebin, wś, pow. dubieński, gm. Malin, par. praw. Zaryck, 26 w. od Dubna, 64 dm. , 467 mk. , Tuszków, wś, pow. sokalski. W r. 1565 był to folwark ststwa bełzkiego. Zwieziono wtedy do gumna żyta kóp 442, pszenicy 327, jęczmienia 203, owsa 344, grochu stóg, z którego namłócono 6 korcy. Krów dojnych było 23, jałowych dojnych 13, nieuków 4, ozimcząt 11, cieląt latosich 18, świń 30, gęsi 60, kur 66. Staw dawał co trzy lata po zł. 80. Tuszyma, pierwotnie Kościelów, r. 1581 Kosczyelow Tuschimia, wś, pow. mielecki, ob. Kościelów. Tuszyn, mstko, pow. łódzki. Na obszarze osady istnieje źródło mineralne, siarczanożelaz ne, analizowane r. 1884 Dzien. Łódzki, n. 222. Przepływa tu rzeczka Dobrzynka zwana za czasów Długosza Nyrcem. Dnia 17 sierpnia 1416 r. Władysław Jagiełło nadał osadzie tej prawo magdeburskie. Ludzie osiadający i karczujący lasy i gaje wolni być mają od wszelkich podatków i powinności przez lat 16, karczujący dąbrowy przez 10 lat. Wyznaczono dnie targowe na. wtorki każdego tygodnia z zapewnieniem wolności handlu wszystkim przybywającym na targi. Zapewne wtedy nadano miastu herb przedstawiający orła polskiego w koronie na głowie w około napis Sigill. Civitatis Tusinensis. Miasto założono obok wsi Tuszyna, która odtąd przybrała nazwę Starej wsi Tuszyna dla odróżnienia od miasta zwanego Nowem miastem Tuszynem. Zabudowane przeważnie drewniano, ulegało często klęskom pożarów co okazuje się z następujących dokumentów W r. 1545 na prośbę Stanisława Tarnowskiego, miecznika ziemi krakowskiej, starosty sieradzkiego, król zwalnia miasto, ,Thussyn nawiedzone pożarem, na lat 5 ud podatków. Dnia 18 czerwca 1555 r. król Zygmunt w Piotrkowie zwalnia pogorzelców od opłat publicznych na lat 12 Metr. Kor. , n. 70, 242 i n. 80, 540. Również i r. 1576 dn. 6 czerwca nawiedzeni ogniem mieszczanie otrzymują w Wolborzu wolność od podatków na lat 4 M. K, , n. 114, str. 57. Przywileje miejskie potwierdzali; Zygmunt August d. 21 marca 1550 r. w Niepołomicach, Zygmunt III w Warszawie d. 7 czerwca 1619 r. , Władysław IV w Krakowie, d. 26 marca 1633 r. , wreszcie Jan Kazimierz na sejmie w Krakowie, d. 4 lutego 1649 r. Prócz tego w magistracie miejskim długi czas przechowywano trzy nadania, mianowicie z r. 1566, którym Zygmunt August nadaje mieszczaninowi Podolskiemu łąkę Kępica; z r. 1595, potwierdzenie aktu wydanego przez ststę piotrkowskiego Myszkowskiego mieszczanom T. i przywilej Zygmunta III z r. 1595 na targi. W r. 1662 lustratorowie znaleźli tu zaledwie 48 domów. Środka podźwignięcia miasta szukano w powiększeniu liczby jarmarków. Zygmunt III przywilejem d. 15 marca 1595 r. przenosi targi z wtorków na soboty. Jan Kazimierz d. 6 grudnia Turyńszczyzna Turyńszczyzna Turzańsk Turzówka Turzynów Turzysk Tuszebin Tuszków Tuszyma Tuszyn