z dziejów okolicy Słuczy i jej dopływów Kwart. hist. , I, 1898, str. 219. Sługocin, r. 1213 Slegocino, wś, pow. koniński. W dok. z r. 1213 śród włości klasztoru lądzkiego. W r. 1340 Mateusz z Myśliborza oddaje klasztorowi połowę swego dziedzictwa w S. w zamian za wieś klasztorna Niewodnik pod Kruszwica K. W. , n. 80 i 1197. Słuki, ob. Humniszcze. Słunycz, ferma przy wsi Połoh, pow. hajsyński, Lisowskich, 717 dz. Słupca, miasto powiatowe. Powiat słupecki w r. 1890 miał 80, 466 mk. , z tego 3439 w mieście S. , a 77, 027 w miasteczkach i wsiach. Śród zapisanych do ksiąg stałej ludności w liczbie 85, 164, wtem 7647 nieobecnych, było 139 prawosł. , 14, 206 prot. w gm. Grodziec 4700, Dłusk 1056, Emilienheim 1707, Szymanowice 1410, Trąbczyn 1444, Skulska wieś 814, Ostrowite 752, Kleczew 674 i 4455 żydów Słupca 683, Zagórów 926, Kleczew 1124, Pyzdry 866. Do obszaru powiatu odnosi się rozprawa Stefan Heine Die Landwirtschaft in Kreise von Słupca in XIX Jahrhunderte. Erster Theil. Breslau, 1898. Słupeczka, w dok. Slupcza, wś, pow. kolski. Wieś ta wedle dok. z r. 1339 i 1357 była własnością arcyb. gnieźn. W r. 1570 Jarosław arcyb. oddaje ją drogą zamiany za Raducz z Wola braciom Chebdzie i Miklowi K. W. , n. 1192, 1354, 1641. Słupia Nowa, mstko, pow. kielecki dawniej opatowski. W dok. Kazimierza W. z r. 1351 powiedziano Slup civitatem cum villula sibi adjacenti que eodem nomine Slupi apellatur Kod. dypl. pol. , III, 232. W ostatnich latach włączono S. do pow. kieleckiego. Słupno, wś, pow. płocki. Nadane przed r. 1185 wraz z istniejącym wtedy kościołem, kościołowi N. P. Maryi w Płocku. Wieś tę nanabyła za 30 grzyw. Dobromiła babka Żyrona, wojew. mazow, Ob. Chełpowo. W r. 1578 wś ma kościół par. , płaci od 12 łan. , 10 zagr. z rolą, 2 rzem. , 2 młyn. , wyszynku piwa. Słupsk, miasto na Pomorzu. Świętopełk ks. Pomorza r. 1212 w Słupsku, wydaje akt oznajmiający iż przez baronów i rycerstwo kasztelanii słupskiej, podległej z dawna książętom polskim i arcyb. gnieźn. pod względem kościelnym, a następnie zajętej przez Waldemara króla duńskiego, został wybranym na księcia i władzę objął. Rektorem kościoła w S. był wtedy Rodolphus konsekrowany przez arcyb. gnieźn. Henryka Kietlicza. Wydają ztąd akty książęta pomorscy Świętopełk, Mestwin. W dok. z r. 1298 wspomniany jest klasztor św. Mikołaja w S. jako filia klasztoru w Belbuku klasztor cystersów. S. był centrem kasztelanii i ziemi mającej swych dostojników. Znamy z dok. wojewodę, kasztelanów, podkomorzych, sędziego, wojskiego K. W. , n. 78, 206, 584, 715, 790, 1705, Słupy, kol. , pow. nieszawski. W dok. z r. 1250 śród włości bisk. włocławskich Ulanow. Dok. kujaw. , 187. Słuszkowo, fol. , pow. rzeżycki, Butkiewiczów, 100 dz. Służew, wś, pow. warszawski. W r. 1241 Konrad, ks. łęczycki nadaje S. komesowi Gotardowi, za zwycięztwo odniesione nad prusakami, litwinami, jadźwingami i ujęcie w niewolę 7 wodzów jadźwingów. Wieś uwalnia książę od wszelkich danin i opłat prawa polskiego. Ponowny akt z r. 1245 wydany w Czersku, podaje iż we wsi S. ecclesia sita est a wieś nadana cum omnibus agris, pratis, mellificiis, venacionibus, capreolinis Kod. dypl. pol. , I, 50, II, 25. Jan, ks. warszawski, potwierdził to nadanie dla współdziedziców i potomków Gotarda ob. II, 324. Jeszcze w reg. pob. z r. 1580 spotykamy w poblizkim Rakowie nazwę jednego działu wsi sors Gotardi, a w Szczęsliwicach Stanclewicze dział olim Martini Gotartowicz. W r. 1580 wieś ma kościół par. , Wierzbiętowie, Służewscy i Lelewscy płacą tu od 2 1 2 łan. 2 zagr. Istnieje już Służewiec i Wolica Służewska. Klasztor czerwiński miał tu nadany r. 1240 pewien dział. Ob. Borzęcino. Ztąd wynikło zapewne wczesne, bo przed r. 1245, wzniesienie kościoła. Służewo, mstko, pow. nieszawski. Mylnie odniesiono do S. t. X, 863 nadania wsi Sluszewo niejakiemu Gotardowi za pogromienie jadźwingów, gdyż ściągają się one do wsi Służew pod Warszawą. Aktem z r. 1286 Władysław ks. kujawski przyrzeka komendatorowi toruńskiemu bezpieczne przejście dla kupców i mieszczan toruńskich przez jego posiadłości poczynając od wsi Slussow Ulan. Bok. kuj. , 221, 47. W r. 1583 rajcy miasta Służew zapłacili od 23 łan. osiadł. , 8 szewców, 6 krawców, 4 garncarzy, 2 bednarzy, 2 ślusarzy, 2 kowali, 4 piekarek, 1 stolarza, 1 tkacza, 1 chirurga, 4 kuśnierzy, 5 rzeźników, 4 bań gorzał. , 1 przekupki, 1 dudarza tibicina, 5 komor. , 5 zagrod. , wiatraka. Suma fl. 51 gr. 22. Stuźki, pow. grodzieński, ob. Słuzki t. X. Sniardzowice, w dok. Smarsovicz, wś, pow. olkuski. Wymienione w dok. z r. 1327 jako centralny punkt w okolicy. Biskup Bodzanta r. 1354 zamieniają z królem Kazimierzem na Porębę Pawła. Dziesięcinę ze S. Zawisza bisk. krak. nadaje r. 1381 mansyonarzom katedry krakow. Kod. kat. krak. , I, 162, 253, II, 82. Smarklice, mylnie Smorknice t. X, 916, wś włośc. i fol. , pow. bielski, gub. grodz. w dawnej ziemi drohickiej, par. Ostrożany. Wś 227 dz. ; fol. z dawna Wojewódzkich, z os. Ustroń i Chechłowo 264 dz. Oprócz tego Gor

Sługocin

Sługocin

Słuki

Słunycz

Słupca

Słupia

Słupno

Słupsk

Słupy

Słuszkowo

Służew

Służewo

Stuźki

Sniardzowice

Smarklice