bełzki, w spadku po Odnowskim, wojew. krakow. Bo wójta należał młyn, karczma, zagrodnicy. Prusiele 1. wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Czadosy 4 w. . 2. P. , wś, pow. poniewieski, gm. Stumbryszki 7 w. . Prusieluki, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Czadosy 7 w. . Prusin 1. fol. , pow. czerykowski, Jakutowiczów 231 dz. 2. P. , fol. , tamże, Szemiotów 596 dz. 3. P. , dobra nad rzką Krupką, , powiat klimowicki, Rosseterów 1249 dz. 690 lasu, młyn, wiatrak. We wsi cerkiew drewn. Prusinowice, wś, pow. opatowski. Pierwotnie posiadłość klasztoru trzemeszeńskiego wraz z Waśniowem Kod. mał. , I, 137, akt z r. 1275 następnie droga zamiany od r. 1432 przeszła na własność klasztoru wąchockiego. Mylnie odniesiono zarówno w Kod. Wielk. i w Słow. geogr. ob. Kazimierz, t. XV, cz. 2, str. 66, te dane do Prusinowic łęczyckich i sieradzkich. Pruska, wś i dwa fol. , pow. kobryński, gm. Pruska, 12 w. od Kobrynia. Wś 468 dz. ; jeden fol. Szadurskich, z obrębem leśn. Chomno 684 dz. 268 lasu; drugi Sawickich, 179 dz. Gmina obejmuje 57 miejscowości, 508 dm. włośc. 86 innych, 6028 mk. włościan, uwłaszczonych na 7742 dz. Nadto w gm. jest 118 dz. cerk. i 9933 dz. większej posiadłości. Zarząd gm. we wsi Czerewaczyce. W 1563 w wójtowstwie jakowczyckiem we włości dworu wieżeckiego, ekon. kobryńskiej. We wsi było 50 włók gruntu średniego, z tego 1 na osadzie, 49 na robocie. Dochód czynił 38 kóp 22 gr. Pruski, w dokum. Prusy, wś, pow. ostrogski, gm. i par. praw. Buhryn, 25 w. od Ostroga, 62 dm. , 429 mk. W r. 1583 Aleks. Koziński wnosi od 3 dym. , 2 ogr. Prusowo, wś, pow. wejherowski, ob. tom IX, 78. Prusy, wś, pow. czerkaski, gm. Prusy, st. poczt. Kamionka 7 w. , 42 w. od Czerkas, 655 dm. , 3029 mk. , cerkiew, szkółka cerk. , szkółka wiejska, 56 wiatraków. Gmina obejmuje 7 miejscowości 1 mstko, 3 sioła, 2 wsi, 1 słobodę, 15, 000 mk. 43 katol. , 3 ewang. , 480 żydów i 14, 139 dz. , w tem 6387 większej posiadłości, 7013 dz. włośc. , 571 cerk. Prusy, wś, pow. krakowski. Połowę wsi wraz z domem w Krakowie nadał Jakóbowi arcyb, gnieźn. Bolesław ks, krak. , drugą połowę zaś dał r. 1287 Władysław ks. sieradzki. Przemyśl ks. wielkop. i krakow. potwierdza r. 1290 nadania ks. Bolesława, tudzież Konrada i Bolesława mazow. , wspominając o jakiejś minera. Wspom. również jako posiadłość arcyb. w dok. z r. 1357 i 1387 K. W. n. 580, 660, 1354, 1836. Wydawca mylnie uważa Prusy za znikłą osadę, a akt z r. 1287 odnosi do wsi t. n. w pow. stopnickim. Jako dobra stołowe arcyb. gnieźn. wspom. w dok. z r. 1385 Kod. mał. III, 363 i u Długosza L. B. I, 107. W roku 1581 leżą. w par. Luborzyca, ks. Zaborowski płaci tu od 5 1 2 łan. km. , 4 zagr. , 1 kom. , 1 kom. bez bydła. Zapewne przeszły drogą zamiany na własność biskupów krakow. , do których należała Luborzyca i cała grupa sąsiednich wsi. Prusy zachodnie i wschodnie. W r. 1900 F. zachodnie miały 1, 563, 658 mk. , w tej liczbie 546, 321 polaków, zaś w r. 1890 liczono 439, 577 polaków, 236 mazurów, 53, 616 kaszubów, razem 493, 429; P. wschodnie miały 1, 996, 626 mk. w tej liczbie 298, 904 polaków. Statystyka urzędowa oddziela mazurów od polaków, jako odrębne plemię. W r. 1890 liczono tu 224, 978 polaków, 102, 656 mazurów i 62 kaszubów, razem więc 327, 696. W r. 1895 P. zach. miały 1, 494, 360 mk. , zaś P. wsch. 2, 006, 689 mk. Opracowania ważniejsze i nowsze odnoszące się do tych obszarów są M. Toeppen Historischcomparative Geographie von Preussen z 5 mapami Gotha, 1858. W. Kętrzyński O ludności polskiej w Prusach niegdyś krzyżackich Lwów, 1882. Tenże Nazwy miejscowe polskie Prus zachodnich, wschodnich, Pomorza wraz z przezwiskami niemieckiemi, Lwów, 1879. Prowe L. Westpreussen in seiner Geschichtlichen Stellung zu Deutsehland und Polen. Toruń, 1868. Ossowski G. Mapa archeol. Prus zach. z przyległemi częściami W. Ks. Pozn. . Kraków, 1878. Tenże O pomnikach przedhistorycznych Prus królewskich I Rocznik Tow. Nauk. w Toruniu, t. I. Weiss PreussischLitauen und Masuren, 1878. Tarnowski St. Z Prus królewskich Niwa, t. XXI, r. 1882. Nadmorski, , Ryby ich połów i hodowla w Prusach wschod. i zachod. Wszechświat, r. 1882, t. I, Nr. 26. Ossowski L Szkice etnograf. z pruskiej Litwy ostatnich trzech wieków Wędrowiec nr. 1 do 17, r. 1882. Tischler O. Beitraege zur Kentniss der Steinzeit in Ostpreussen und den angrenzenden Gebieten odbitka z czasop. Schriften der phys. o ekon. Gesellschaft zu Koenigsberg. Koenigsberg, 1882. Kozłowski I. L. Mapa etnograficzna Prus królew. , książęc. i Warmii z objaśnieniami Pam. Fizyogr. . t. III. Warszawa, 1883. Liebenow W. Special karte der Provinz West preussen, nebst den angrenzenden Laendertheilen. Hannover, r. 1883, Tenże Specialkarte der Provinz Ostpreussen nebst den angrenzenden Laendertheilen. Hannover, 1883. Lubieński Cz. Szkice z ziemi i historyi Pras królewskich. Gdańsk, 1886. C. Steinbrecht Die Baukunst der deutschen Ritterordens in Preussen 1885, cz. I. Tenże Preussen zur Zeit der Landmeister cz. II, 1888. Lissauer A. dr. Die praehistorischen Denkmaeler der Provinz Westpreussen. Leipzig, 1887. Tenże Alterthuemer der Bronzezeit in der Provinz Westpreussen und angrenzenden Laender.

Prusiele

Prusiele

Prusieluki

Prusin

Prusinowice

Pruska

Pruski

Prusowo

Prusy