wsi Tnrna. Długa przeszło 7 w. , obraca pięć młynów. Kamianka 1. wś nad Sobem i Kamianką pow. lipowiecki, gm. Iwańka, st. poczt. Lipowiec 4 w. , 169 dm. , 916 mk. , cerkiew, szkółka cerkiewna. 2. K. , wś, pow. radomyski, gm. Malin, st. poczt. Radomyśl 55 w. , 102 dm. , 652 mk. , cerkiew, szkółka cerk. , 2 wiatraki, 736 dzies. Własność większa przeszło 1200 dz. nabyta r. 1881 przez Hryhoraszów, którzy rozprzedali około 70 cząstek Skuratowskim, Czopowskim, Jędrzejowskim, Białoszyckim i in. 3. K. , mylnie Kamienna t. III, 768, wś nad Kamianka, pow. skwirski, gm. , st. poczt. i dr. żel. Popielnia 3 w. , 25 w. od Skwiry, 114 dm. , 834 mk. , cerkiew, szkóła, 3 wiatraki. Należała do klucza pawołockiego. 4. K. , ferma nad Rosią, powiat wasylkowski, gmina Ostrów, 70 w. od Wasylkowa, 10 dm. , 87 mk Należy do Białocerkiewszczyzny. Kamianki, Kamianka, wś włośc. polska, powiat bielski gub. grodz. , gm. Narojki, par. kat. Ostrożany, 46 w. od Bielska, 230 dz. Przed r. 1865 wchodziła w skład dóbr ostrożańskich. Kamianki, wś, pow. hajsyński, gm. Teplik, 88 w. od Hajsyna, 90 dm. , 857 mk. Michnow ma tu 220 dz. Kamice, wś, pow. wilejski, gm. Mańkowicze 6. w. ; miała 80 dusz rewiz, , należała do dóbr Dołża. Kamicze, wś, pow. słucki, gm. Cimkowicze, par. praw. Sawicze, 41 dm. , 256 mk. , cerkiew filialna, młyn. Kamieliszki, wś, pow. trocki, gm. Troki 13 w. ; miała 28 dusz rewiz. , należała do dóbr skarb. Kowieńska Waka. Kamień 1. w dok. Kamion, wś nad Wisłą z praw. brzegu, naprzeciw Solca warszawskiego, ob. Kamion 1. 2. K. , r. 1520 Camyon, wś, pow. kaliski. W r. 1271 odbywa się tu colloquium duchowne, na którym arcyb. gnieźn. wydaje ustawy dla kościoła polskiego K. W. , n. 445. Kościół par. p. w. św. Mikołaja wspomniany w pierwszej połowie XV w. , istniał już wcześniej zapewne. 3. K, wś, pow. słupecki. W dok. z r. 1232 czytamy usque od vallem que est inter Lapidem et Policsco, cum lacu adiacente K. W. , n. 137. 4. K. Duży, wś, pow. opoczyński. W dok. z r. 1234 wymieniony w liczbie wsi, z których dochody arcyk. Fulko nadał klasztorowi sulejowskiemu. W r. 1569 istnieją K. Episcopi, z którego biskup krakowski płaci od 5 łan. i K. nobilium mający trzy działy szlach. i w nich 5 3 4 łan. , 3 kom, 2 zagr. 5. K. Mściowski, wś nad Wisłą, pow. sandomierski. W dok. z r. 1275 własność klasztoru wąchockiego. Za Długosza należał do par. św. Piotra w Sandomierzu. Wedle Długosza, część wsi dał klasztorowi Herber, kleryk, część drugą kupił klasztor za 40 grzyw od Piotra, syna sołtysa i dwu synów Lamberta, trzecią część nabył drogą zamiany od kościoła sandomierskiego. Było 8 łan. km. , 2 zagr. , folwark i winnica klasztorna. Przy końcu opisu Długosz dodaje, że część wsi kilka działów dał klasztorowi komes Marek h. Gryf, ks. Leszek Biały dodał 12 działkow, opat Marcin nadał pewien dział, a Bolesław Wstydliwy dwa działki podarował L. B. , III, 409, 410. Położenie tuż pod miastem i nad Wisłą nadawało ziemi wielką wartość i ztąd to rozdrobnienie na liczne działki. W r. 1578 podano w K. klasztornym 7 kol. na 1 1 2 łan. i 6 kom. ubogich. Zdaje się, że został wcielony do dóbr Mściów. W spisie z r. 1827 podano te dobra jako w części duchowne, w części prywatne. Kamień, w dok. Kamon, wś nad Wisłą, pow. krakowski, par. Czernichów. W r. 1319 dziedzic wsi Adam, syn Piotra, nadaje Hulmannowi, mieszczaninowi krakow. , wójtowstwo w tej wsi dla lokacyi jej na prawie średzkiem. Ma obejmować 50 łan. frankon. Osadnicy po 20 latach wolności płacić będą po fertonie czynszu i po 6 miar zboża z łanu Kod. małop. . I, 187 i 289. Najstarsza część osady leżąca nad brzegami Wisły, miała kilku częściowych właścicieli. Pietrasz z K. z żoną sprzedają r. 1408 swój dział w tej wsi, prepozytowi kościoła Bożego Ciała w Krakowie Kod. kat. krak. , II, 331. Wedle Długosza, Grzegorz prepozyt klasztoru kanoników Bożego Ciała, kupił tu części od współdziedziców wsi r. 1408 za 500 grz. groszy praskich. Resztę nabył tenże Grzegorz r. 1429 za 100 grz. i dwa futra zajęcze. Dziesięcinę wartości do 10 grz. dawała wś kościołowi w Gzernichowie L. B. , III, 143. Por. Brodła. Kamień, wś, pow. złotowski. Wspomniany w dok. z r. 1225 i 1233 jako punkt pograniczny kasztelanii nakielskiej K. W. , n. 116, 152 i 156. Kamień, wś, pow. bytomski. Paweł bisk. krakow. r. 1277 wsi Orzech, Piekary, Odół, Bobrowniki, Żychcice, Dąbrowka i Brzozowice należące do par. w Bytomiu, odłącza i wciela do nowo założonej parafii w Kamieniu Kod. mał. , II, str. XLV. Za Długosza posiadała kościół par. murowany, w dekanacie sławkowskim L. B. , II, 198. Kamień, w dok. Camin, miasto na Pomorzu Pomeranii. Było czas jakiś centrem kościelnym biskupstwa pomorskiego utworzonego około r. 1140 i mającego pierwotnie siedzibę w Wolinie, zależnego od metropolii w Gnieźnie. Po spustoszeniu Pomorza przez Duńczyków, biskup pomorski Konrad, przeniósł się r. 1170 z Wolina do Kamienia. W r. 1266 Gwido, legat papieski potwierdza rozgraniczenie dyecezyi lubuskiej i kamińskiej, dokonane przez arcybiskupa liwońskiego. W dok. z r. 1287 występują w Słupiu Stolpe, Jan dziekan i Wisław kanon. kamiński. Kamianka Kamianka Kamianki Kamicze Kamieliszki Kamień