198 dm. , 1163 mk. , cerkiew drewn. z r. 1883, szkółka cerk. Wś należała do Jezuitów w Owruczu. 7. K. , kol. , pow. włodzimierski, gm. Werba, 32 dm. , 168 mk. 8. K, wś nad stawem, pow. żytomierski, gm. Lewków 3 w. , 9 w. od Żytomierza, st. poczt. , 36 w. od Berdyczowa, st. dr. żel. , 64 dm. , 969 mk. , cerkiew drewniana z r. 1870, młyn. W całej par. praw. 164 dm. , 1316 mk. Kalinowo, wś, pow. mazowiecki. R. 1439 Władysław ks. mazow. , nadaje Piotrowi Żuczkowi z Kurzeszyna wójtowstwo z 4 łan. we wsi K. Kapica, Herbarz 233. Kalinowszczyzna 1. chutor, pow. białostocki, gm. Zabłudów, należy do dóbr Górki Solniki. 2. K. , chutor, pow. wołkowyski, gmina Podorosk, Łaszkiewiczów 40 dz. Kalisz nad Prosną, miasto. Mniemanie o wielkiej starożytności i dawnem znaczeniu K. oparte na świadectwie Ptolomeusza, który wymienia tej nazwy gród, będący wówczas centrem plemienia Ligów, nie znajduje potwierdzenia w nazwach osad okolicznych, ani w odkryciach archeologicznych, ani też w jakichkolwiek zabytkach. Odwieczne nagromadzenie większej liczby mieszkańców i skoncentrowanie ich działalności kulturalnej, musiałoby zostawić liczniejsze pamiątki w ziemi i ponad ziemią cmentarze, grodziska, skarby pieniężne, śmietniki wreszcie. Nazwy miejscowe również przechowałyby jakieś echo tej odwiecznej świetności i pracy. Tymczasem większość osad nosi nazwy pochodzące już z czasów historycznych, chrześcijańskich, jak Biskupice, Kościelna Wieś Kościół, już. też pospolite takie miana jak Zawodzie, Nosków, Zduny, Dobrzec, Winiary. Jedynie nazwy Czaszki, Tyniec, Szale Żale, noszą starsze piętno. Położony zdala od centrów życia politycznego od Białegostoku. Jeden należy do Szyszków, ma 150 dz. , drugi do Siedlińskich, 69 dz. ; K. Wójtowce, Szyszków, 77 dz. W lesie znajdują sie starożytne okopy, a obok nich kurhany. 3. K. , ob. t. III, 682 K. Sasiny, okolica, pow. bielski gub. grodz. , gm. Malesze, 36 dz. 4. K. , wś, pow. wiłkomierski, gm. Wiżuny 8 w. . 5. K. , okolica. pow. orszański, gm. Starosiele 5 w. , dom modl. ewang. 6. K. , fol. , tamże, Zalkindów 350 dz. 7. K. , wś, pow. sieński, gmina Łukoml, 23 dm. , 96 mk. 8. K. , fol rzeżycki, Rosławowych 132 dz. Kalinówka 1. wś, pow. taraszczański, gm. Żywotów Stary, st. poczt. Tetyjów 16 w. , 73 w. od Taraszczy, 60 dm. , 359 mk. , kaplica, szkółka, wiatrak. 2 K. , fol. , pow. dubieński, gm. Ołyka, 3 dm. , 40 mk. pow. nowogradwołyński, 57 mk. 4. K. , chutor, Lachowce, 4 dm. , 25 mk. gm. Pererosłe, 1 dm. , 17 mk. owrucki, gm Bazar, st. poczt. powiat 3. K, , dwa chutory. gm. Ostropol. 13 dm pow. Ostrogski, gmina 5. K. , chutor, tamże, 6. K. , wś, pow. Owrucz 40 w. , za pierwszych Piastów, nie prędko pojawia się na kartach roczników i kronik. O większem zaludnieniu i pewnem życiu kulturalnem, świadczy tylko wczesne pojawienie się fundacyi kościelnych w okolicy K. Późniejszy Kalisz rozwinie się przez skoncentrowanie na suchszym, dogodniej położonym miejscu, targowisk pierwotnych w błotnistych nizinach nad Prosną rozmieszczonych. Nadanie arcybiskupom gnieźnieńskim wsi pod K. położonych Rajsko i Umie, wpłynęło zapewne na rozwój kultury w tych stronach. Zbigniew w zatargach z bratem Bolesławem szuka schronienia w grodzie kaliskim. Jako kasztelania wymieniony jest K. w dok. z roku 1136 i 1154 K. W. , n. 7 i 586. Politycznego i kulturalnego znaczenia nabiera K. dopiero za rządów Mieszka Starego, który tworzy tu kilka fundacyj kościelnych, a mianowicie kościół św. Pawła z kamienia i kilka prebend przy nim około r. 1167, tudzież klasztor św. Wawrzyńca, w Kościelnej wsi, w której już Piotr Dunin miał założyć kościół na początku XII w. Za Władysława Laskonogiego powstanie odrębna dzielnica książęca kaliska i zorganizuje się kollegiata. Mieszko Stary uposażając kościół i klasztor św. Wawrzyńca ante Calis, nadaje mu między innemi wś Kościół dziś Kościelna wieś, karczmę wolną przed grodem ante castrum z cłem w mieście in civitate. Wspomina też w akcie o powiecie distrietus kaliskim K. W. , n. 35 i 712. Targowisko przy grodzie książęcym istniało tu zapewne jeszcze w epoce przeddziejowej na obszarze dzisiejszej wsi zw. Stare Miasto. Tu powstały też pierwsze kaplice i kościoły. Por. Stare Miasto t. XI, 236 i Zawodzie t. XIV. Władysław, syn Odona dux de Kalis, włada grodem tym od r. 1207 jak o tem świadczy dok. z r. 1213 K. W. , n. 64 i 81. Papież Honoryusz poleca mu w r. 1217 oddać gród kaliski Henrykowi, ks. szląskiemu ib. 93, 94, 99. Kaplica i zgromadzenie braci w K. wspomniane w dok. z r. 1211. Jeden z kanoników poznańskich miał objąć zarząd kaplicy i nadzór nad braćmi, , capellam et fratrum regimen obtinet K. W. , n. 74. Będzie to zapewne kościołek św. Gotarda. W dok. z r. 1213 występują przy boku Władysława, ks. kaliskiego, Bodo, prepozyt kaliski i Vitus dziekan K. W. , n. 81. Bozo prepositus de Kalis w dokum. z r. 1221 przy boku Wincentego, arcyb. gnieźn. Kod. mał. , II. 29. Gozwin archidyakon w dok. z r. 1234. Świadczy to o istnieniu kolegiaty utworzonej zapewne przy końcu XII w. za przykładem Sandomierza i Łęczycy. Oprócz kościoła w grodzie na obszarze Zawodzia, na początku XII w. powstaje kościołek św. Gotarda, przy którym zapewne osadzeni byli owi bracia. Kościołek ten był uposażony 6 łanami z części Małego Dobrcza, zw. Podgórze dziś Zawodzie. Inne części Dobrcza Małego osadzał wójt Hen Kalinówka Kalinowo Kalinowszczyzna Kalisz Kalinówka