Łegezyno, pow. humański, oh. Legezińo, Łekno, w dok. Lokna, Lukna. W bulli Innocentego II, dla kościoła gnieźn. z r. 1136 wymienione w liczbie głównych kasztelanii, obok Gniezna, Ostrowa, Nakła, Kalisza. W r. 1252, Przemysław ks. polski, wieś Werkowo wyłącza z obrębu kasztelanii radzimskiej, a wciela do łekneńskiej provincia Luknensi. Dziedzic Ł. Zbilut, sprowadzał do swej posiadłości już od r. 1143 cystersów niemieckich z nad Renu, wystawił im klasztor nad jeziorem i r. 1153 wydał dokument fundacyjny, w którym zwie siebie, , Zbilut civis Polonie. Dadaje on klasztorowi ze swej ojcowizny wsi Rgielsko z jeziorem, Straszewo i Panigródz, targowisko z karczma w Łeknie. Obiecuje wystawić i uposażyć kościół w Ł. Według dopisku późniejszego na akcie fundacyi, ks. Bolesław nadał klasztorowi wś Mątwy, Przecław, ojciec Chebdy Głojków, Prandota i matka jego Wierzenicę, Przedwój Łoskoń, Brodzisław Oleśno, Zbilut Panigródz, żona jego Gościeszyn i Kaczkowo, synowie Pokrzywnice, bracia Sławnik i Piotr Mokronosy, Ogeryusz z matka i żoną Turze, mnich Filip Dębogórę. Prócz tego dziesięciny z wielu wsi arcybiskupich i rycerskich. Widocznie więc już wcześnie bardzo, targowisko utworzone przy grodzie, zostało nadane na własność prywatną. Istniała już wtedy wieś t. n. , która miała dawać klasztorowi dziesięcinę. W licznym gronie komesów asystujących aktowi, był zapewne i kasztelan łekneński, lecz akt nie wyszczególnił ich godności. Obszar noszący nazwę Łekno miał widocznie wielu właścicieli sukcesorów Zbilu da, gdyż w dok. z r. 1208 są trzej heredes eclesie supradicte tj. klasztoru cystersów. Toż samo spotykamy w akcie z r. 1216. K. W. n. 7, 18, 63, 79, 87, 101, 130, 301 i inne. Bawi tu w r. 1282 Przemyśl ks. polski i wydaje przywilej na prawo niemieckie dla wsi klasztornej Relitscs. Władysław ks. polski, r. 1296 w Poznaniu, nadaje klasztorowi kościół we wsi książęcej Zuń, z calem uposażeniem Ulanow. Dok. 359. 9 i 365. 14. Już na początku wieku XIII istnieje obok klasztoru kościół paraf. p. w. św. Piotra i Pawła, wzniesiony zapewne przez Cystersów, którzy też uzyskali przywilej na założenie miasta na prawie niemieckiem. Wieś sama zatrzymała dłużej prawo polskie i jeszcze na początku w. XVI stanowi przedmieście zw. Polskie prawo. Cystersi przenieśli swój klasztor do Wągrowca, , a następnie drogą zamiany pozbyli się Ł. Siedzą tu Łeknińscy, a następnie Izbińscy, którzy w drugiej połowie w. XVII wznieśli nowy kościół murowauy. Znajduje się w nim pomnik Nikodema Łeknińskiego, kaszt. nakielskiego 1576. W r. 1579 miasto płaci szosu grz. 4. Od 1 garnca gorzał. , 1 rzeźn. , 1 szynku, 25 rzemieślników. Por. Wągrowiec t. XIII. Ob. Nagrobek Zygmunta Chrząstowo w Ł. Przyj. ludu, 1848. Hockenberk dr. , die Näepfchensteine an den Pfarrkirchen in Klecke, Łekno, Rogasen. Zeitsch d. Hist Ver f. d. Prof. Posen. , t. I. Łempice 1. r. 1377 Lampycze, wś, pow. pułtuski, ob. . Pokrzywnica. 2. Ł, w dok. Łampice, wś, pow. szczuczyński, par. Wąsosz, Występują w dok. z r. 1461. Łempice, okolica szlach. , pow. bielski, gub. grodź. , w dawnej ziemi drohickiej, gm. Skórzec, 38 w. od Bielska, 211 dz. Gniazdo Łempickich. Łepki i Łepkowo, ob. Łebki. Łęczany, wś, pow. radomski, par. Wierzbica. W r. 1827 wś rząd. miała 37 dm. , 282 mk. W r. 1589, Józef Rokicki płacił tu od 7 łan. Łeńcze, ob. Leńcze. Łęczków, ob. Leszczków. Łęczna, miasto, pow, lubartowski. W dok. r. 1252 wyliczającym włości klasztoru sieciechowskiego powiedziano że Jacza cognominatus dux nadał leszno, stipicza, seulod, Ostwisz i Nadrib. Ze względu na to że wszystkie te miejscowości leżą w pobliżu Łęczny Szpica, Uściwierz jezioro i Nadrybie, Sewlód dziś nie znany przeto i leszno oznacza niewątpliwie dzisiejszą Łęczne, która nosi jeszcze r. 1676 nazwę Łęczno. W r. 1676 płacą tu pogłówne od 204 mieszczan i 107 żydów. Mikołaj Firlej od 24 osób szlach. i 74 dworskich. Sebastyan Słucki od 8 głów, Gregorius presbiter łęcznensis ritus graeci od 3 osób. Ob. Rostworowski J. Jeziora ŁęczyńskoWłodawskie. Pam. Fizyogr. t, II. Łęczno r, 1176 Lauchnu, wś, pow. piotrkowski. W dok. z r. 1176 w liczbie wsi których dziesięciny Piotr arcyb. gnieźn. nadał klasztorowi w Sulejowie. R. 1224 Leszko, ks. krakow. nadaje klasztorowi w Sulejowie haereditatem que Lanchino dicitur, którą komes Chocemir, otrzymawszy poprzednio od tegoż księcia, sprzedał opatowi sulejowskiemu Wilhelmowi za 80 grz. Kod. mał. II, 32. Konrad ks. krak. i mazow. potwierdza r. 1238 nadanie Leszka i od siebie wsi tej daje te same swobody, jakich używa targowisko sulejowskie. Ulanow. Dok. 375, 1. R. 1234 klasztor wąchocki, zamienia z miechowskim dziesięciny ze wsi Mikorek i Wielice na takież z Łęczna i Modrzan. Kod. mał. II 53, 55. Dziesięciny z dwu ostatnich wsi należały poprzednio do kaplicy św. Jakóba w Skaryszewie. W r. 1308 włość klasztoru sulejowskiego Kod. mał. 11, 213. Łęczno, ob. Demidówka. Łęcznowola, r. 1532 Crasusza Lanka, wś, pow. łukowski. W r. 1552 stanowi część wsi Krasuse, ma 6 działków szlach. , na nich 6 osadn W r. 1827 wś KrasuszeŁęczna wola miała 37 dm. , 178 mk. Łęczyn, wś i fol. nad rzką Bereżnicą, pow. rówieński, gm. Bereźne, par. praw. Białoszów Łegezyno Łegezyno Łekno Łempice Łepki Łęczany Łeńcze Łęczków Łęczna Łęczno Łęcznowola Łęczyn