Lubertowo, dobra, pow. wiłkomierski, gm. Żmujdki 11 w. , Makarskich 297 dz. Luberty, wś, pow. poniewieski, gm. Remigoła 7 w. . Lubiąż, niem. Leubus, mstko nad Odra, pow. wołowski. Bolesław ks. szląski, zakładając tu r. 1175 klasztor cystersów, osadza sprowadzonych z Saksonii zakonników, w obrębie starego grodu, gdzie już przedtem przebywało kilku benedyktynów, których przyjęto do nowego klasztoru. Przy grodzie istniało targowisko, kościół p. w. św. Jana, przewóz i bród na Odrze. Wszystko to przeszło na własność klasztoru, którego pierwszym opatem został Fiorencyusz. Akt wylicza dalej liczne nadania księcia i różnych innych osób. Klasztor ten dał początek klasztorowi w Henrykowie. W r. 1225 Władysław syn Odona, ks. polski, nadaje klasztorowi w L. i jego filii rozległy obszar kasztelanii nakielskiej, dla osadzenia kolonistami, którzy mają się rządzić prawem niemieckiem. Wincenty arcyb. gnieźn. nadaje klasztorowi prawo pobierania dziesięcin z osad, jakie powstaną w tej pustyni. Tenże książę r. 1228 nadaje klasztorowi 3000 łanów, w jednej całości, w obrębie kasztelanii wieleńskiej, dla osadzenia na prawie niemieckiem. Klasztor ma prawo założyć tu trzy miasta. Ludność ma być wolną od opłaty ceł na lat 12. W r. 1233 książę ten nadaje prawo niemieckie i różne swobody dla osadników w kasztelanii nakielskiej. Klasztor lubieski zwany był w stosunkach zakonnych Domus Vallis sancti Georgii. Filią jego był też dom zakonny przy szpitalu św. Gotarda, naprzeciw Włocławka, dziś wieś Szpital. Z pomiędzy klasztorów cysterskich L. najwięcej się przyczynił do rozszerzenia kolonizacyi niemieckiej na ziemiach polskich K. W. , n. 21, 116, 118, 121, 147, 151 i dalsze. Lubicz 1. dobra i fol. , pow. poniewieski, gm. Krakinów 6 w. , Sobolewskich 458 dz. 2. L. dwór, pow. wiłkomierski, gm. Kowarsk 4 w. . Lubicze al. Dworzyszcze, folw. , pow. połocki, gm. Michałowszczyzna, zarząd gm. , kaplica. Sokołowskich 60 dz. Lubiczko, wś, pow. dąbrowski. Wspomniane w dok. z r. . l244 Kod. mał. , II, 72. W r. 1579 płaci tu Stan. Ligęza od 10 osadn. , 5 łan. , 4 zagrodn. , 1 komorn. Wś leży w pow. wiślickim, par. Gręboszów. Lubidwa, pow. radomyski, ob. Ubiedź tom XII, 732. Lubiejerowizna, Lubeniorowszczyzna, folw. , pow. bielski gub. grodz. , gm. Pasynki, Pieńkowskich 82 dz. Lubiel, wś, pow. piński, na Zahorodziu, gm. Pińkowicze, 9 w. od Pińska. Władali tu z nadania kn. pińskiego Fedora Jarosławowicza, Wojna Hryczynowicz i Hryćko Lubelski, majętność graniczyła ze wsią Kupiatycze ob. Rewiz. Puszcz, 111 113. Posiadał tu część monaster piński ob. Hist. Mińsk. Eparchii, str. 136. Lubień 1. r. 1302 Lubyno, wś, pow łęczy. cki. Należała do dóbr stołowych arcyb. gnieźn. Przed r. 1302 Władysław ks. łęczycki, odebrał ją arcybiskupom i nadał prawo niemieckie. W r. 1302 za rządów Wacława, otrzymali w zamian za to arcybiskupi wieś Michałowice K. W. , nr. 859. W r. 1576 włość królewska, w dzierżawie wdowy po Nagórskim, ma 14 łan. , 2 zagr. , karczmę. Należy do ststwa łęczyckiego. 2. L. , kol. , pow. piotrkowski. W r. 1308 włość klasztoru sulejowskiego Kod mał. , II, 213. W r. 1552 Lyubieny, w par. Mierzyn, włość królewska ma 19 os. , 9 1 2 łan. , młyn. 3. L. , mstko, pow. włocławski. W r. 1566 płaci czopowego w dwu ratach fl. 28 gr. 6. Łukasz Lubieński płaci ze wsi L. od od 12 1 2 łan. , 2 komorn. , 13 rzem. W miasteczku istniał kościół parafialny. Lubieńscy posiadali w tej parafii i Piórowej Woli kilka wsi. Lubień, wś, pow. myślenicki. Kazimierz król nadał r. 1360 niejakiemu Mikołajowi z Uścia, lasy nad rzekami Rabą Kasiną, Skworbia, dla osadzenia wsi p. n. Lubień, na prawie niemieckiem, na 70 łanach. Sołtys ma prawo polować, łowić ryby i zakładać pasieki, na obszarach królewskich w górach aż po granicę węgierską. Na kościół wyznaczono dwa łany Kod. mał. , t. I, 300. Lubienia, wś, pow. iłżecki. W r. 1363 Bodzanta bisk. krak. nadaje Andrzejów de Sadki las w pow. iłżeckim, nad rzką Lubienia, dla założenia wsi na prawie sredzkiem. Sołtys otrzymuje dwa łany, młyn, karczmę i 30 drzew z barciami. Osadnicy po 20 latach wolności dawać maja po fertonie czynszu Kod. kat. krakow. , t. I, 296. Lubienica, ob. Łubienica. Lubienica, fol. , pow. borysowski, ma w części Wańkowiczów 77 dz. , Draczów i Wankiewiczów 102 dz. Lubiezna, kol. , pow. łucki, gm. Szczuryn, 8 dm. , 44 mk. Lubikowicze, wś i fol. nad Słuczą, pow. rówieński, gm. Lubikowicze, st. poczt. i dr. żel. Dąbrowica 7 w. , 122 w. od Równego, ma 189 dm. , 1242 mk. , cerkiew drewn. z r. 1877, zarząd gminny, gorzelnia. Do par. praw. należy wś Maryanówka 2 w. . W całej parafii było 144 dra. , 1101 mk. Własność Kaszowskich. Wś L. pod nazwą sioła Lubiehowicze, we włości Dąbrowickiej, pow. pińskiego, jako własność Maryi Jurjewny Kurbskiej, z domu ks. Holszańskiej, wymieniona w akcie dzielczym z r. 1580, mocą którego nadaną została synowi jej z pierwszego małżeństwa, Andrzejowi Montoltowi. Gm. obejmuje dziś 14 miejscowości, 1097 dm. włościańskich obok 65 innych, 8128 mk. włościan, uwłaszczonych na 15, 380 dz.

Lubertowo

Lubertowo

Luberty

Lubiąż

Lubicz

Lubicze

Lubiczko

Lubidwa

Lubiejerowizna

Lubiel

Lubień

Lubienia

Lubienica

Lubiezna

Lubikowicze