stwo lelowskie, nabyte dawniej od dzieci wójta tamecznego Frycza, ponownie sprzedaje za 100 grzyw. niejakiemu Marcinowi, mieszczaninowi lelowskiemu. Miastu król nadaje wsi Slęzany, Zbyczyce i Staromieście. Wójt otrzymuje łaźnię murowaną, dwie postrzygalnie sukna, jatki różne, młyn na rzeczce Wąwoźnie i inne zwykłe dochody Kod. mał. , III, 193. Ob. Staromieście t. XI. R. 136 6 dnia 9 lipca bawi tu król i wydaje akt uwalniający mieszczan od opłaty targowego w miastach całego państwa Kod. mał. , t. III, 190. Nowe miasto L. powstało zapewne na obszarze leżącym pierwotnie w par. Chrząstów al. Koniecpol Stary. Na początku XVI w. rzeźnicy miejscy dają kościołowi tamecznemu 2 kopy groszy i kamień łoju. Łaźnię miejską kościół wydzierżawiał za sumę zwykle wyższą od 5 grz. Łaski, L. B. , I, 560, 561. W roku 1581 miasto daje szosu fl. 80. Od 29 łan. miej. , 11 sukienników, 7 szewców, 3 kowali, 5 kraw ców, 2 kuśnierzy, 2 kramarzy, 4 piekarzów, 1 piwowara, 1 czapnika, 1 rymarza, 1 siodlarza, 2 bednarzy, 4 prasołów, 6 komorn. Suma fl. 136 gr. 21. Młyn wielki pod Zamkiem, 2 koła zakupne, 1 stępne fl. 2 gr. 3. Młyn Motisow pod Zamkiem, 2 koła, fl. 1 gr. 10. Przy mieście młynek plebana 2 koła, fl. 1 gr. 9. Lelów, Lelew t. V, 132, wś nad Prypecią, pow. radomyski, gm. , par. praw. i st. poczt. Czarnobyl 5 w. , 140 w. od Radomyśla, 95 dm. , 566 mk. , szkółka, cegielnia, wiatrak, 1064 dz. W r. 1628 dominikanie czarnobylscy z nadania Łukasza Sapiehy wnoszą od 3 dym. Lelowice, u Dług. Jelovycze, wś, pow. kielecki. Dwór tutejszy istnieje już lat 200, a w pobliżu stoi dawniejszy dwór służący dziś za kuchnię dworską. Za Długosza L. B. , II, 78 były tu dwa folwarki rycerskie, dające dziesięcinę do 12 grz. , kościołowi we Wrocimowicach. W r. 1581 wś podana jako Lelowice. Jan Lasocki, i dzierżawca Morstin płacą od 4 łan. km. , 2 zagrodn. , 3 kom. , 6 kom. bez bydła, 1 rzem. W r. 1827 posiadał je Lgocki, od r. 1830 Konstanty Massalski. Poszukiwania archeologiczne w L. i Mieroszowie, prowadził i opisał M. Wawrzeniecki Materyały antropol. archeol. i etnogr. wydaw. Akad. Umiej. , Kraków, 1898 r. , t. III i Światowit, t. II, str. 81. Leluchów, wś, pow. sądecki. Stefan król węgierski, nadając osadnikom saskim na Spiżu różne swobody r. 1270, pozwala im wybierać sędziego, który sprawy sądzić będzie in lelucha Civitate provincie capitali Kod. dypl. pol. , t. III, 98. Niedbałe wydanie tego tomu Kod. dypl. pozwala powątpiewać o należytem odczytaniu tej nazwy. Leluńce, wś, pow. wileński, gmina Malaty 5 w. ; miała 27 dusz rewiz. , należała do dóbr skarb. Inturki. Leluny 1. wś, pow. wiłkomierski, gm. Dobejki 6 w. . 2. L. , matko i dobra tamże, gmina Owanta 21 w. . Mstko ma 170 mk. Dawniej Pomarnackich, później Arcimowiczów, Domaniewskich, obecnie Sezeniewskich, 528 dzies. 3. L. , wś, tamże, gm. Pogiry 1 w. Lelusza, Lilusza, zaśc. , pow. kowieński, gm. Betygoła 12 w. . Lelusze 1. dwór, pow. kowieński, gm. Ejragoła 3 w. . 2. L. , wś, tamże, gm. Rumszyszki 7 w. . Leluszowce, wś, pow. lidzki, gm. Wasilijszki 7 w. ; miała 20 dusz rewiz. Lernen, fol. , pow. dźwiński, gm. Ungermujża, kościół ewang. , gorzelnia, wiatrak. Lemiesz, u Dług. Leymyasz, zaginiony gródek w Pieninach. Wedle Długosza właścicielem tego zamku był kiedyś Piotr Wydźga Wyczga h. Janina quidam satrapa. Posiadał on zarazem Czorsztyn i Rytro. Znalazłszy w górskich potokach tych stron dużo złota, zbogacił się. Część tych skarbów miał zakopać w tym grodzie, większą zaś część spławić Dunajcem i Wisłą do Prus, ukrywszy złoto w wydrążonem drzewie. Skarby te przekazał jakoby Krzyżakom. Umierając spisał po polsku objaśnienie, przytoczone dosłownie przez Długosza, dla tych, coby chcieli szukać po nim złota L. B. , III, 353 356. Lemieszczycha, wś nad Torczą, pow. taraszczański, gm. i st. poczt. Żaszków 3 w. , 48 w. od Taraszczy, 166 dm. , 874 mk. , cerkiew, szkółka, młyn, 4 wiatraki. Lemiesze 1. os. , pow. ostrogski, gm. Płużne, 8 dm, 42 mk. 2. L. , wś i ferma nad rzką Piatok, pow. żytomierski, gm. Ozadówka 7 w. , 58 w. od Żytomierza, 2 w. od st. poczt. Rajhoródka, 16 w. od st. dr. żel. Demczyn, 107 dm. , 798 mk. , cerkiew drewn. , szkółka cerk. od roku 1881. Do par. praw. należą wsi Marcinówka i Andryjaszówka. W całej par. 129 dm. , 1063 rok. prawosł. , 234 katol. i 588 żydów. Cerkiew filialna w Rajhoródce. Własność Frankowskich. Lemieszów, wś, pow. włodzimierski, gmina Podbereże, 47 w. od Włodzimierza, 68 dm. , 414 mk. W r. 1570 Mikołaja Sapiehy, wwdzica nowogródzkiego. Lemieszówka, chutor, pow. żytomierski, gm. Trojanów, 14 dm. , 87 mk. Lemkinie, dwór, pow. poniewieski, gm. Birże 23 w. . Lemniany, pow. brzeski, ob. Leściany. Lemnica 1. fol. , pow. sieński, gm. Rasna 2 w. , od r. 1847 Sankowskich, 914 dz. 495 lasn, krupiarnia, cegielnia, fabryka kafli. 2. L, wś, pow. witebski, gm. Janowicze, 13 dm. , 110 mk. , cerkiew. Lemoki, wś, pow. oszmiański, gm. i dobra Łoprumowicze 2 w. ; miała 85 dusz rewiz. Lemontowszczyzna, folw. , pow. wileński, gm. Giełwany, należał do Hryniewiczów. Lelów Lelów Lelowice Leluchów Leluńce Leluny Lelusza Lelusze Leluszowce Lemiesz Lemieszczycha Lemiesze Lemieszów Lemieszówka Lemkinie Lemniany Lemnica Lemoki Lemontowszczyzna