wiązkiem osady był zamek książęcy castrum Landiscronense założony zapewne przez któregoś ze zniemczonych książąt krakowskich. W r. 1359 bawi tu król Kazimierz i wydaje przywilej Janowi, ,de Scrona pozwalający na osadzenie wsi o 25 łan. frakoń. , na obszarze lasów królewskich nad Skawiną pod zamkiem L. Przy boku króla obecnym jest podskarbi Przedbor z Brzezia, który wraz z braćmi otrzyma w testamencie królewskim zapis zamku i miasta, jakie król założy tu w r. 1366. Potomkami tego Przedbora są Lanckorońscy Kod. dypl. pol. , 111, 262. Kazimierz W. nadaje r. 1366 civitati nostre Lanczkorunensi noviter locate in terra cracoviensi, prawo magdeburskie takie, jakiego używają mieszczanie Krakowa Kod. mał. , I, 340. W r. 1581 daje szosu fl. 12 gr. 24, od 3 łan. , 3 rzeźników, 3 szewców, 3 kowalów. Suma fl. 21 gr. 24. Ob. Zarewicz L. L. monografia historyczna 4 rys. i 2 plany, Kraków, 1885 r. Landechow, r. 1295 Landochowo, wś, pow. lęborski. W dok. z r. 1295 śród włości klasztoru w Żukowie. Landry, dwór, pow. rossieński, gm. Skawdwile 16 w. . Landsberg, miasto nad Warta, w regencji frankfurskiej. Wspom. w dokum. z r. 1251. W dokum. Alberta margr. brand. z r. 1299 dla, klasztoru w Zemsku, potwierdzono kupno młyna apud Novam, Landesbergk civitatem nostram. Jest centrem oddzielnego obwodu i ztąd margrabiowie tytułują się panami Luzacyi i Landsbergu. W mieście jest kościół św. Jerzego, szpital z kościołem. Na Warcie most z poborem cła K. W. , n. 297, 827, 953 i inne. Landskrona, pow. lucyński. Gmina obejmuje 54 miejscowości, mających 371 dm. włośc. obok 53 innych, 7247 mk. włościan, uwłaszczonych na 10, 412 dz. Zarząd gminny we wsi Poliszczyzna. Langenphul, ob. Langfuld. Langfuld, Langenphul, Langopol, właściwie Łęgowski Folwark, włośc zamkowa w Międzyrzeczu Wielkopolskim. Własność Templaryuszów, w dok. z r. 1251. Andrzej biskup uwalnia w r. 1303 od dziesięciny na lat 16 tych, coby się zajęli lokacyą wsi na prawie niemieckiem K. W. , n. 297, 862. W reg, pob. z r. 1580 podano oddzielną parafię t. n. mieszczącą w sobie jedną tylko wieś arcis międzyrzecensis, płaciła od 12 1 2 łan. , 21 ogrod. , 3 kom. , 1 rzem. , 90 owiec, 3 pasterzy. Zapewne kościół ten podzielił lo sy wielu innych, które w tych stronach rozwój reformacyi pozbawił wiernych i funduszów. Dziś obszar ten rozparcelowany na części z róż nymi nazwami. Lapińce, przedm. Czarnego Ostrowia, pow. proskurowski, 34 dm. Lapszynie 1. dwór, pow. kowieński, gmina Kiejdany, Stankiewiczów 20 dz. 2. L. , zaśc. pow. szawelski, gm. Kiryanów 4 w. . Lapszyszki 1. dwór, pow. kowieński, gmina Betygoła 13 w. . 2. L. , wś, tamże, gm. Krasne 25 w. . Lapunówka, wś, pow. kowieński, gm. Bobty 5 w. . Lapuny, wś, pow. dryzieński, par. Rosica. Lapuszki, wś, pow. dryzieński, par. Druja. Las Kucy, wś, pow. grodzieński, gm. Berszty, 198 dz. Las Wielki 1. pow. brzeski gub grodz. , ob. Wielkolas t. XIII, 347. 2. L. , fol. dóbr Dywin, pow. kobryński. 3 L. , fol. dóbr Podzamcze, pow. słonimski. Lasaki al. Lasacy, są to mieszkańcy północnej części sławnych borów tucholskich. Zajmują południowy kąt pow. starogardzkiego nad Czarną wodą w Prusach Zachodnich. Graniczą nad półn. z Kaszubami, na wschód z Kociewiakami, na półn. i zach. z Borowiakami. Sami siebie chętniej nazywają Borowiakami. Parafie w których mieszkają są czarnoleska, osiecka, a po części skurzewska i lubichowska Czarnylas i Osiek są jakby stolicami Lasaków. Ich główne wsi są w parafii czarnoleskiej Czarnylas, Bukowiec, Zelgoszcz, M. Bukowiec, W. Wda, M. Wda, czyli Wdecki młyn, Zajączek, Smolniki, Długie, Cisiny, Mermet, Gęby, Ziemianek, Drewniaczek i Lasek; w parafii skurzewskiej Miliczek i Głuche, w lubichowskiej Lubichowo, Oceple, Osowo, Krępki i Połom; w parafii osieckiej Osiek, Wierzbiny, Kasparus, Dębiagóra, Ciemnylas, Jasieniec, Grabowa góra i inne. Gleba tego obszaru jest dwojaka na północ, gdzie lasy już od dawna wytrzebione, jest dosyć urodzajna tak, że wydaje pszenicę, żyto, groch, owies, jęczmień i kartofle, a obszerne łąki umożebniają hodowanie bydła. W Czarnym lesie np. jest 14 gburów, w Bukowcu 20, w Zelgoszczy 22, którzy po części wybudowali się na polach wykarczowanych. W tych trzech wioskach więc przynajmniej jedna część ludności trudni się rolnictwem. Zapomnieli jednak, że ich przodkowie dawniej też mieszkali w lesie i z pewnym przekąsem wskazują na ludność uboższych wiosek, jako na prawdziwych Lasaków. W tych dalej na południe położonych osadach ziemia jest coraz lżejsza, piasczysta, wrzosem, jałowcem i zaroślami pokryta. Tu konia zastępuje biedna krówka, którą Lasak obrabia swoje suche zagony. Szuka on zarobku w lasfach rządowych. Więc jedni skupują drzewo osinowe i olszowe i wyrabiają z niego łopaty, łyżki, warzęchy, koponki i inne sprzęty kuchenne, z którymi potem jeżdżą po jarmarkach, zwłaszcza do Starogardu i Gniewu. Inni zima wycinają lasy, a latem wywożą, albo spławiają drzewo Czarną wodą, drudzy wypalają węgle dla fabryk i hamerni lub smołę i dziegieć. Niektórzy znajdują zatrudnie

Landechow

Landechow

Landry

Landsberg

Landskrona

Langenphul

Langfuld

Lapińce

Lapszynie

Lapszyszki

Lapunówka

Lapuny

Lapuszki

Las

Las Wielki

Lasaki