Krupniki 1. urocz. , pow. białostocki, gmina Choroszcza, Popławskich 15 dz. 2. K. , wś, tamże, gm. Białostoczek. Krupocin, r. 1273 Krambcovske, wś, pow. świecki. Mściwuj, ks. pomorski, nadaje r. 1273 komesowi Mikołajowi Jankowiczowi hereditatem que vulgariter Krambcovske appellatur. Wydawca Kod. Wielk. n, 455 odnosi to do Krupocina. Krupoderyńce, wś nad Rosia, pow. berdyczowski, gm. Pohrebyszcze, st. poczt. Bród Bosy 1 w. , 75 w. od Berdyczowa, 147 dm. , 981 mk. , cerkiew, szkółka cerk. , młyn. Krupowie, Krupówka, wś, pow. rówieński, gm. i par. praw. Dąbrowica 6 w. , 130 w. od Równego, 62 dm, 358 mk. Krupowo, dobra, pow, słonimski, gm. Dereczyn, Rachmanowych, 575 dz. Krupowszczyzna, os. , pow. wołkowyski, gm. Roś, 57 dz. Krupsko, wś, pow. żydaczowski. Mikołaj Czyrniejewski przedstawił r. 1469 nadanie króla Władysława Jagiełły na własność wieczystą z obowiązkiem służby wojennej, ,hasta et duo sagittariis. Krusin al. Kruszyny, wś, pow. będziński, par. Koziegłowy. Konrad II, ks. szląski nadaje r. 1372 swemu słudze Jeszkonowi wś K. w pow. bytomskim Kod. kat. krak. , II, 47. W spisie z r. 1443 podana jako Kruszyn, w księstwie siewierskim. Krusza, w dokum. Crzusa, wś, pow. inowrocławski. Dok. z r. 1356 Mateusz bisk. włocławski sprzedaje dziesięcinę stołową, z wsi biskupiej K. , na rzecz altaryi nowo zakładanej przy katedrze włocławskiej, staraniem jej scholastyka Bogufała Ulanow. Dok. Kuj. , 250, 76. W r. 1583 istnieją trzy części K. spiritualis, Podlodowa i Zambkowa. Siedzą tu Kruscy i Zakrzewscy, K. duchowna ma 5 łan. Należały do par. w Ludzicku. Kruszę Łubnica, dawniej Łubnica, wś nad rzką Leśnicą, pow. łomżyński. R. 1426 Jan ks. mazow. potwierdza dziedzicom z Milewa sprzedaż 10 łan. chełm. obszaru zw. Łubnica za 20 kóp, dziedzicom z Kruszewa i dodaje tymże ostatnim 20 łanów przyległych Kapica, Herbarz, n. 253. Kruszew 1. r. 1334 Krusewo, wś, pow. grójecki. Trojden ks. mazow. nadaje r. 1334 wieś swą K. viro honesto Luitkoni Kod. maz. , 48. W r. 1580 Krusewo major i Krusewko minor. Roslan Jeżewski z bracmi, synami Jerzego sędziego warszaw. , wdową po nim i bratem zmarłego Marcinem, płacą od 4 3 4 łan. Zofia Kruszewska wdowa z córką Ewą Jezierzyńską od 2 łan i 1 1 2 obróconych na folwark. 2. K, wś, pow. węgrowski. W dok. z r. 1476 w ziemi liwskiej Kod. maz. , 274. Kruszewo, wś, pow. mazowiecki. R. 1426 współdziedzice Milewa, sprzedają 10 łan, obszaru zw. Łubnica nad rzką Leśnicą, współdziedzicom Kruszewa za 20. kóp. Jan ks. mazow. potwierdza tę sprzedaż i dodaje Andrzejowi z K. i trzem synom jego jeszcze 20 łan. przyległych do 10 zakupionych w ziemi zambrowskiej Kapica, Herbarz, 221. Kruszewo, wś, pow. białostocki, 22 w. od Białegostoku, 609 dz. Krusznikowo, wś włośc, pow. dzisieński, gm. Jazno, Kruszwica, miasto nad Gopłem. O ile w epoce przedhistorycznej tradycya ukazuje nam w K. ważne ognisko kulturalne i polityczne, centr obszarów nadgoplańskich, to z chwilą rozjaśnienia się mgły przeddziejowej, w końcu X w. znaczenie tego centru, zmniejsza się coraz więcej, tak ze wytworzone tu instytucye kościelne szybko zanikają i szybko również upada znaczenie handlowe i kulturalne tej osady. W akcie Leszka ks. mazow. z r. 1185 wspomniany jest klasztor kruszwicki p. w. św. Piotra Apostoła. Możnaby się domyślać, iż założony został w starym grodzie kruszwickim. Miał on pewne prawa do kaplicy w Gniewkowie, którą Leszko nadaje w r. 1185 kościołowi we Włocławku. Może przy tym klasztorze utworzono katedrę biskupią, której początek nie został dotąd wyjaśniony. Dalsze losy klasztoru nieznane. Z przeniesieniem biskupstwa do Włocławka około r. 1133, upadały powoli instytucye kościelne i ubożała Kruszwica. Katedra przekształconą została w kollegiatę. Gród służy niekiedy za miejsce pobytu książętom kujawskim w XIII w. Wedle dokum. z r. 1191 daje osada dziewiąty denar z dochodów targowych, klasztorowi w Strzelnie. W r. 1268 bawi w K. Ziemomysł ks. kujawski i wydaje tu akt nadający różne swobody dla biskupstwa włocławskiego i złączonego z nim kruszwickiego. Potwierdza je i ponawia w K. r. 1269 ks. Bolesław. W r. 1271 zamek w K. spalony został z polecenia Bolesława Pobożnego, księcia wielkopolskiego Mon. Pol. , III, 37. W dok. z r. 1315 wspomniany jest, , districtus crusviciensis. R. 1358 dnia 20 stycznia i r. 1365 dnia 15 list. bawi tu Kazimierz W. Kod. dypl. pol. , II, 202, 729, 750. R. 1422 w Żninie wydaje Władysław Jagiełło akt, przenoszący K. dla poprawienia jej stanu na prawo niemieckie i nadający jej jarmarki Kod. dypl. pol, II, 824. Nadanie to nie podniosło upadłej osady. Długosz, który widocznie zwiedzał K. powiada, że nic w niej nie przetrwało z przeszłości, prócz sławy i ruin, że wygląda na biedną wioskę z walącymi się od starości budowlami i szczątkami pogorzelisk, że raczej za pustkowie, niż za zbiorowisko ludzkie można by ją uważać Hist. pol. Lib. , t. I, 97. R. 1460 dn. 10 września, bawi tu król Kazimierz i wydaje przywilej uwalniający mieszczan K. od opłaty targowego w miastach kujaw

Krupniki

Krupniki

Krupocin

Krupoderyńce

Krupowie

Krupowo

Krupowszczyzna

Krupsko

Krusin

Krusza

Kruszę

Kruszew

Kruszewo

Krusznikowo

Kruszwica