km. cały, 2 półłan. puste, 7 karczmarzy na pięciu karczmach, 8 zagr. , 3 młyny, dwór, 2 folwarki, 3 stawy, łąki obfite i brzegi Kidy. Urszula Konarska miała tu 2 łany km. , 6 zagr. , 2 karczmy, dwór, folw. , staw. Był jeszcze dział sierocy 1 2 łana. Oceniono wieś na 800 grz. 2. K. , wś, pow. stopnicki. W r. 1224 odbywa sie tu wiec przy udziale Leszka Białego i dostojników małopolskich. Widocznie była to wieś książęca. W r. 1579 kasztelan małogoski płaci tu od 14 osad. , 11 łan. , 2 kom. , 3 ubog. , 1 rzem. 3. K. , wś, pow. węgrowski. W r. 1563 wś w ststwie liwskim, ma 43 1 2 łan. , 3 rzezu. Wola Korytnicka ma z wójtowstwem 19 łan. , 1 rzeźn. Korytnica 1. mstko nad Bugiem, pow. włodzimierski, gm. Korytnica, 25 w. od Włodzimierza, 103 dm, 811 mk. , cerkiew, kościół, synagoga, dom modl, żyd. , szkoła. Gmina obejmuje 25 miejscowości, 1293 dm. włośc. obok 196 innych, 10, 038 mk. włościan, uwłaszczonych na 10, 197 dz. 2. K. , wś, tamże, gm. Świniuchy, 33 w. od Włodzimierza, 143 dm. , 1023 mk. , cerkiew, wiatrak. Należała niegdyś do zamku włodzimierskiego, nadana przez Zygmunta Augusta ze Świniuchami, Michałowi Świniuskiemu, pisarzowi. W r. 1570 Balcera Gniewosza, który w r. 1577 wnosi od 10 dym. dworz. , 7 ogr. po 4 gr. , 18 ogr. po 2 gr. , a w r. 1583 od 25 łan. , 11 dym. . 20 ogr. , 3 kom. , 21 kom. , 1 bojara. 3. K. , pow. żytomierski, ob. Korytyszcze. Korytno, jezioro, w pow. lepelskim, w dobrach Białe. Korytno, wś nad rzką Plaszówką, pow. dubieński, gm. i par. praw. Tesłuhów 2 w, , 44 w. od Dubna, 79 dm. , 467 mk. , cerkiew fil. drewn. Na polach dworskich 7 kurhanów. W r. 1545 własność Fiedora i Wasila Koryteńskich W roku 1570 w części do Pawła Korytyńskiego, w drugiej do Michała Korytyńskiego. W r. 1585 pierwszy wnosi od 4 dym. , 5 ogr. , 2 kół waln. , 1 stęp. , drugi z 4 dym. , 4 ogr. , 3 ogr. , 2 kół waln. , 2 bojar. , 1 2 popa. Obecnie Bereżeckiego. Korytowata, wś, pow. berdyczowski, gm. i st. poczt. Samhorodek 10 w. , par. prawosł. Owsianiki 2 w. , 52 w. od Berdyczowa, 20 dm. , 99 mk. , przeważnie szlachty. Należała do Meleniewskich. Korytowo, wś, pow. płoński. W dokum. z r. 1246 wspomniane Kod. dypl. pol. . I, 52. W XVI wieku nosi też drugą nazwę Nadleśne Dadźbogi. Koryty, wś, pow. dubieński. gm. i par. praw. Malin 6 w. , 26 w. od Dubna, 40 dm. , 333 mk. , cerkiew fil. drewn. , nadana ziemią przez dziedzica Michała Pałuskiego z r. 1753. W r. 1583 wnosi Jakób Moszeński od 10 dym. , 5 ogr. Korytyszcze 1. wś i ferma, pow. kaniowski, gm. i par. praw. Potok 4 w. , st. poczt. Kozin 10 w. , 34 w. od Kaniowa, 119 dm. , 1089 mk. . cerkiew fil. z r. 1797, szkółka, 8 wiatraków, 536 dz. włośc. Wś należała do dóbr potockich, ks. Poniatowskich, potem Tarnowskich, od r. 1856 Maryi Riegelman. 2. K. , wś i kol. , pow. nowogradwołyński, gm. i par. praw. Żołobne 2 w. , 23 w, od mta pow. Wś ma 104 dm. , 580 mk. ; kol. 8 dm. , 47 mk. Własność Kuszelewskich. 3. K. al. Korytnica, wś nad rzką Trościanicą, pow. żytomierski, gm. Chwasowa, 33 w. od Żytomierza, 71 dm. , 431 mk. Korzan, chutor, pow. rówieński, gmina Berezne. Korzec, miasto, pow. nowogradwołyński, 30 w. od mta pow. , 947 dm. , 9577 mk, 3 cerkwie par. murow. św. Mikołaja z r. 1834, uposażona 145 dz. , z nadania ks. Józefa Czartoryskiego z r. 1780, drewn. św. Koźmy i Damiana z roku 1766, uposażona 64 dz. i drewniana Wniebowstąpienia z r. 1886, uposażona 63 dz. , 3 cerkwie fil. W r. 1570 kn. Bohusza Koreckiego, który w r. 1577 wnosi od 18 dym. rynk. po 4 gr. , 141 dym. ulicz. po 2 gr. , 159 dym. półwł. po 10 gr. , 35 ogr. po 4 gr. , 15 ogr. po 2 gr. , 6 rzemieśln. po 4 gr. W r. 1589 ks. Joachim Korecki wniósł 56 fl. 2 gr. szosu, z komorników, rzeźników, piekarek, rzemieśl. i kół walnych 20 fl. , czopowego per arendam 120 fl. , wogóle 196 fl. 2 gr. Korzecki, Wielki, Monasterski i Trzeci, trzy chutory, pow. nowogradwołyński, gm. Korzec, 30 w. od mta pow. Korzecznik, wś nad jeziorem t. n. , pow. kolski. Nazwa wsi wskazuje, że zawiązkiem jej była osada młynarska. Kościół par. p. w. W. W. Św. , powstał tu zapewne w XIV w. , lecz dla braku funduszów stał pustka na początku XVI w. W czasie reformacyi dziedzic zabrał role plebańskie trzy łany, a wieś wcielono następnie do par. Modzerowo. Korzelice, r. 1515 Korlązicze, r. 1565 Korliezicze, wś, pow. przemyślański. Wspomniana w dok. z r. 1442. W r. 1515 spalona przez Tatarów. W r. 1565 wś w ststwie rohatyńskiem miała 26 kmieci na ćwierciach, wataman wolny, karczmarz na ćwierci daje zł. 16, pop gr, 30 i liskę. Dochód ogólny zł. 124 gr. 9. Istniał przy wsi folwark, na którym r. 1565 zebrano żyta kóp 145, pszenicy 250, owsa 250, jęczmienia 30, tatarki 74. Prócz krów utrzymywano owce 50 starych dojnych, kozy 46 starych, świnie, gęsi i kury. W r. 1578 Andrzej Opaliński h. Łodzia, płaci tu od 6 łan. Korzeń Królewski, wś, pow. gostyński. Wieś książęca w ziemi gostyńskiej, w dokum. z r. 1462 Kod. maz. 232. W r. 1579 ma 6 łan. , 4 zagr. , łan wójtowski. Korzenie, wś, pow. rzeczycki, gm. Karpowicze, 36 dm. , 267 mk. , cerkiew filialna, dom modl. żyd. Korytnica Korytnica Korytno Korytowata Korytowo Koryty Korytyszcze Korzan Korzec Korzecki Korzecznik Korzelice Korzeń Korzenie