ski, gm. Posuchówka, st. pocztowa Ternówka 10 w. , 30 w. od Humania, 149 dm. , 1728 mk. , cerkiew, szkółka cerk. , 2 młyny. Przed rokiem 1865 z Ryżawką należała do Kosowskich. 2. K. , Kołodysta, wś, pow. zwinogródzki, gm Ekaterynopol, st. poczt. Zwinogródka 25 w, , 405 dm. , 2061 mk. , cerkiew, szkółka cerk. , 13 wiatraków. Wś należy do dóbr państwa. Kołodyszcze, Kołodziszcze, wś, pow. sieński, gm. Czereja, 73 dm. , 567 mk. Kołodyszki, Kołodezki, urocz. , pow. słonimski, gm. Kozłowszczyzna, własność Naszutyńskich, 11 dz. Kołodzieje, chutor, pow. białostocki, gmina Krypno, przy wsi Hełczyn. Kołodzierzyszki, dobra skarb. , pow. oszmiański, gm. Siedliszcze. Kołodziewicze, wś, pow. piński. W roku 1691 Bazylego Godebskiego, podsędka pińskiego. Kołodziezna, nieistniejąca dziś wś nad struga t. n. , pow. grodzieński, gm. Hołynka, w sąsiedztwie wsi Skreblaki, Należała do wójtowstwa skreblackiego, we włości kryńskiej, ekon. grodzieńskiej. Podług reg. pomiar. z r. 1558 mia ła 7 włók gruntu nader podłego Poddani mieli 15 wołów i 7 koni; płacili rocznie 7 kóp 42 gr. Kołodzież 1. Kołodzieże, wś i osada, pow. białostocki, gm. Przytulanka, 42 w. od Białegostoku. Wś ma 695 dz. , os. 72 dz. 2. K. , Bułgara, urocz. , pow. piński, w okolicy wsi Hlinna. Wspom. w dokum. z r. 1555 ob Rewizya Puszcz, 90. Kołodziówka, Kołodjewka, wś, pow. żyto mierski, gm, Puliny, par. praw. Wilsk 10 w. , 26 w. od Żytomierza, ma 44 dm. , 330 mk. , cerkiew filialna drewn. z r. 1867, szkółka cerk. Kołodziszki, wś włośc, pow. oszmiański, ski, gm. i dobra skarb. Bakszty 10 w. . Kołokosy, zaśc. w dobrach Inturki, pow. wileński. Kołomla, w dok. Kołymla, wś nad Horyniem, pow. Ostrogski, gra. i par. praw. Krzywin 2 w. , 18 w. od Ostroga, 174 dm. , 866 mk. , cerkiew filial. drewn. z r. 1870. W r. 1583 ks. Ostrogski wnosi od 3 ogr. , 1 koła dorocz. Kołomyja, w dok. z r. 1367 Colonia, 1579 Kolomia, miasto nad Prutem. W r. 1901 miała 34, 188 mk. Obok dawniejszego kościoła par. rz. kat. wzniesiono nowy kościół staraniem misyi jezuickiej. W świeżo założonem parku miejskim wystawiono pomnik na cześć Mickiewicza. K. wspom. jest w dokum. z r. 1367 Kod. mał. , t. III, 202. Mużyło Muzylo, wwda, przedstawił r. 1469 dokumenty na sumy, za które trzymał K. i Sniatyn. Obowiązany był zbudować zamek w Sniatyniu. Oddane miał też podymne w powiecie kołomyjskim i śniatyńskim Zródła dziej. , t. XVIII, 43. Wójt kołomyjski przedstawił potwierdzenie Kazimierza Jagiellończyka, nadania wójtowstwa w K. wraz ze wsią Matyjowie, przez Władysława Jagiełłę ib. 57. Wedle lustracyi z r. 1564, mieszczanie byli wolni od czynszu, płacili tylko przedmieszczanie z ulic Lelowa, Sniatyńska i za rynkiem. Dawali ogółem zł. 23, gr. 27. Roli miejskiej było łanów 100. Z tych miał wójt 4, pleban 1, klasztor 1, młynarz 1, a z 92 dawano czynsz po gr. 26. Wójt miał z tego część szósta. Kuśnierzy było 11, krawców 7, ślusarze, rymarze, kowale i bednarze w liczbie 13 tworzyli jeden cech, szewckich jatek było 12, rzeźniczych 8, piekarzów 150 dających po gr. 8. Popów było 4. Dani pszczelnej bywało dawniej po 15 beczek miodu, r. 1564 tylko 3 i dzieżka. Beczka po zł. 15. Karczma dawały, arendy zł. 104. . Dwie słodownie zł. 140. Źródłem pomyślności miasta był handel solą, której skład główny tu się znajdował. Wedle przywileju króla Kazimierza wszyscy ziemianie warzący sól w ststwie kołomyjskiem obowiązani byli sprzedawać ją wyłącznie mieszczanom kołomyjskiem. Myto od soli pobierano wtedy dopiero, gdy mieszczanie wywozili sól z Kołomyi na handel do Litwy lub Polski lub gdy zabierali ją przybywający z różnych stron nabywcy. Myto oddane w zarząd było żydowi, Dawidowi z Halicza. Nie chciał on podać rewizorom sumy dochodu który oceniono w przybliżeniu na zł. 1100. Dawid ów miał da wać jeszcze rocznie wyziny kamieni 11 po gr. 48 każdy. Odbywał się tu bowiem targ na ryby solone i świeże. Dwa młyny na Prucie dawały zł. 1000. Ogółem dochód wynosił zł. 2684, gr. 10 den. 6. Dochody z myta i handel solą zaczynały upadać już, bo ziemianie nie uważając na monopol mieszczan zaczęli sprzedawać wyrabianą u siebie sól różnym kupcom, przy tem i inne miasta otrzymały podobne przywileje. W r. 1579 daje szosu fl. 54 gr. 20, od 30 łan. miej. fl. 30, od rzem. fl. 68 gr. 25, piekarzy i przekupn. fl. 47 gr. 13, od kom. i włóczęgów fl. 29 gr. 20, od 6 popów. Czopowe roczne fl. 374 gr. 27. Dzieje miasta do końca XVIII w. pomieściła Narod. Czasopyś z r. 1891. Opis powiatu podany pod nazwą Pokucie t. VIII. Kołoncze, wś, pow. szawelski, gm. Kiryanów 8 w. . Kołondyszki, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Tyltyszki 13 w. . Kołoniszki, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Krasnogórka 12 w. . Kolonna 1. ob. t. IV, 286 Kołonny, wś i chutor nad rzką Kołonianką, pow. wołkowyski, gm. Bojary, 35 w. od Wołkowyska. Wś ma 37 dm. , 321 mk. , zarząd gm, 616 dz. ; chutor Krasnopiewcewych, 28 dz. 2. K. , wś i chutor, tamże, gm. Dobrowola. Wś ma 190 dz. ; chutor należy do dóbr Dobrowola. Kołonna, w dok. Kolona, Kolonaja, Kolaina,

Kołodyszcze

Kołodyszcze

Kołodyszki

Kołodzieje

Kołodzierzyszki

Kołodziewicze

Kołodziezna

Kołodzież

Kołodziówka

Kołodziszki

Kołokosy

Kołomla

Kołomyja

Kołoncze

Kołondyszki

Kołoniszki

Kołonna