gurio salis et theloneo, foro, thaberna Mon. Pol. Hist. , II, 19. Już wtedy wiec korzystano ze źródeł słonych, które dziś stanowią podstawę powodzenia K. , jako miejsca kuracyjnego. Kołobzy al. Kołowzy, folw. , pow. dryzieński, par. Rosica, należał do dóbr Sarya, 106 dz. Kołocko, w dok. Kołckie, wś nad rzką Kremną, dopł. Żerewu, pow. owrucki, gm Łuhiny 18 w. , st. poczt. Iskorość 40 w. , 63 w. od Owrucza, 128 dm. , 839 mk. , cerkiew drewniana z r. 1871. Cerkiew fil. we wsi Ostapy. Do par. praw. należą wsi Kremna i Leonówka. W r. 1569 własność Chomiaków. W r. 1628 Jerzy Lasota wnosi od 3 dym. W r. 1739 Józefa Trzeciaka. Kołodczyzna, wś, pow. wilejski, gm. i dobra Wiazyń 2 w. ; miała 72 dusz rewiz. Kołodeczki, folw. , pow. czauski, od r. 1871 Pawłowiczów, 237 dz. Kołodeja, wś, pow. łucki, gm. Miedwieże, 81 w. od Łucka, 82 dm. , 603 mk. W r. 1577 należy do Czartoryska, kn. Michała Czartoryskiego, który wnosi z 4 dym. Kołodenka, Kołodzianka, w dok. też Kołodne, wś, pow. rówieński, gm. , st. poczt. i dr. żel. Równe 7 w. , 71 dm. , 709 mk. , cerkiew drewn. z r. 1788. Do par. praw. należy wś Helesin 4 w. . W r. 1470 Wańko Skierdejewicz Dżusin z Kwasiłowa sprzedaje za 1000 kóp groszy czeskich, kn. Siemionowi Wasilewiczowi Zbaraskiemu dziedziczne swe majętności, w ich liczbie i Kołodne. W r. 1606 Kowalewskiego. Kołodeskie Budki, chutor, pow. łucki, gm. Czaruków, 12 dm, 77 mk. Kołodezka, wś nad rzką Żelichówką, pow. czerykowski, gm. Bratkowicze, 96 dm. , 509 mk. Kołodezki, wś, pow. klimowicki, gm. Rodnia, 48 dm. , 294 mk. Kołodeż, wś, pow. mścisławski, gm. Bochot 6 w. , cerkiew, szkoła. Kołodeż, w dok. Kołodezie, Kołodeżno, Kołodzieza, wś, pow. łucki, gm. Czaruków, 39 w. od Łucka, 164 dm. , 976 mk. , cerkiew. Niegdyś własność biskupstwa łuckiego. Kołodeżna, wś nad Słuczą, pow. nowogradwołyński, gm. Miropol, st. poczt. Połonne 15 w. , 60 w. od mta pow. , 65 dm. , 689 mk. , cerkiew drewn. , kaplica cmentarna, szkółka cerk. od r. 1865. Do par. praw. należy wś Pawołoczka 3 w. . Był tu monaster męzki, p. w. św. Michała, fundowany przez ks. Anastazyę Ostrogską, przyłączony r. 1775 do monasteru w Lubarze. Kołodeżno, Kołodziezno, wś, pow. kowelski, gm. Lubitów, 8 w. od Kowla, 50 dm. , 266 mk. W r. 1583 należy do Milanowicz, kn. Andrzeja Kurbskiego, który wnosi z 5 łanów i 3 rzemieślników. Kołodianka, wś, pow. nowogradwołyński, gm. Smołdyrew, par. praw. Kurmań 4 w. , 30 w. od mta pow. , 82 dm. , 473 mk. Kołodieże Małe, wś, nad rzką Derażynką, pow. miński, gm. OstrożyckoPorodecka, 6 dm. , 62 mk. Kołodliwo, wś, pow. klimowicki, gm. Kościukowicze, 45 dm. , 249 mk. , garbarnia. Kołodna, wś, pow. Białostocki, gm. Gródek, 258 dz. Kołodne, chutor, pow. owrucki, gm. Łuhiny, 8 dm. , 49 mk. Kołodnica, wś nad rzką Rakitówką, pow. sieński, gm. Czereja 8 w. , 73 dm. , 567 mk. , cerkiew. Kołodnica, w dok. Kołodno, wś nad Turyą, pow. kowelski, gm. Lubitów, 10 w. od Kowla, 52 dm. , 344 mk. W r. 1583 wś wójtowska do Milanowicz, kn. Andrzeja Kurbskiego, który wnosi z 2 dym. , 1 ogr, Kołodno 1. wś, pow. brzeski gub. grodz. , gm. Motykały, 21 w. od Brześcia, 712 dzies. 2. K. al. Kołodniany, wś, tamże, gm. Wołczyn, 35 w. od Brześcia, 314 dz. Kołodno, wś, pow. krzemieniecki, gm. Zarudzie 4 w. , st. poczt. Krzemieniec 36 w. , składa się z części Olchowiec, Lesowiczyzna, Pieńki, Polana, Sielisko, Widkowce, Wały, ma 349 dm, 2168 mk. , dwie cerkwie murowane z roku 1575 i drewniana przebudowana r. 1858, kościół par. katol. , szkoła ludowa od r. 1872. Do par. praw. należy wś Witkowce 1 w. i urocz. Dolne, Kutysz i Hłynczuki. Cerkiew fil. we wsi Bolizuby. W akcie dzielczym z r. 1465 pomiędzy kn. Siemionem, Sołtanem i Wasilem Wasilewiczami Zbaraskiemi, na dział kn. Siemiona przypadło msto Kołoden. Następnie jako wiano za córką kn. Siemiona, przechodzi do ks. Wasila Ostrogskiego. W r. 1518 Zygmunt I potwierdza posiadanie K. i in. , ks. Konstantemu Iwanowiczowi Ostrogskiemu, jako spadek po dziadzie i babce, Siemionie Wasilewiczu Nieświskim i Maryannie Rówieńskiej. W r. 1538 ks. Ilia Ostrogski zapisuje K. żonie Beacie z Kościelca, która jeszcze r. 1545 była dziedziczką. W tymże roku zajął K. z sześciu innemi włościami prawem kaduka Jan Tarnowski, kaszt. krak. O zwrot właścicielce, wstawił się do Zygmunta Starego, syn Zygmunt August. W r. 1570 wnosi pobór z K. Olbrycht Łaski. W r. 1583 kn. Konstanty Ostrogski płaci z mstka K. od 14 dym. szynk. po 6 gr. , od 5 chałup ubog. , szewca, 1 koła waln. , i stępn. , 1 popa. W r. 1589 K. spustoszyli Tatarzy i od tego czasu utraciło ono nazwę miasta. Od Ostrogskich przeszło K. do Cetnerów, poczem w XVII w. do Rzewuskich, w drugiej połowie XVIII w. dostało się Świejkowskim, z których Leonard Marcin, w końcu wwda podolski, wzniósł tu w latach 1782 3 kościół murowany. W ostatnich czasach majątek przeszedł do hr. Grocholskich. Kołodyjówka, ob. Bodaczówka. Kołodyste 1. wś nad Siniuchą, pow. humań

Kolobzy

Kołobzy

Kołocko

Kołodczyzna

Kołodeczki

Kołodeja

Kołodenka

Kołodeskie

Kołodezka

Kołodezki

Kołodeż

Kołodeżna

Kołodeżno

Kołodianka

Kołodieże

Kołodliwo

Kołodna

Kołodne

Kołodnica

Kołodno

Kołodyjówka

Kołodyste