1391 nadana bisk. krakow. Kod. kat. krak. II, 110 i 163. Ob. Chełm Wielki. Imielnica, r. 1409 Gemelnicza, wś nad Wisłą, pow. płocki. Śród włości kościoła płockiego, w dok. z XIII w. Wydawca Kod. Wielk. umieszcza tu mylnie klasztor cystersów, którego opat podpisał akt z r. 1289 jako Nicholaus de Jemilnicia. Odnosi sie to do Jemielnicy szląskiej, mającej klasztor cystersów K, W. , nr. 593. Mathia notarius terre plocensis nec non plebanus in Gemelnicza w dok. z r. 1409 Kod. maz. , 155. Imielno 1. r. 1520 Gyemyelno, wś, powiat kutnowski. Ob. Grochów. 2. I. , w dok. Gemel no, wś, pow. jędrzejowski. Tomko, pleban w I. w dok. z r. 1360 Kod. kat. krak. , I, 275. Za Długosza wś Jemyelno ma kościół par. p. w. N. P. Maryi i św. Mikołaja z wapienia murowany. Zapewne fundatorami byli Różyce, zamieszkujący całą niemal parafię. L. B. , II, 66. Imielno, r. 1520 Gyemyelno, wś, pow. gnieźnieński. Wymienione w dok. z roku 1136 śród włości kościoła gnieźn. a r. 1242 w liczbie posiadłości szpitala w Gnieźnie. K. W. , nr. 7, 238. Kościół par. p. w. Narodzenia N. P. M. w opisie z r. 1520 uważany za starożytny i około r. 1500 był na nowo odbudowany. W roku 1865 zgorzał kościół drewniany, wzniesiony na początku XVIII w. przez dziedzica wsi Tad. Jaraczewskiego, kaszt. lądzkiego. R. 1870 wznie siono nowy murowany z wieżą. W r. 1580 jest Gemielno spirituale i G. minor. Prócz kościelnych są łany szlacheckie Goryńskich, Jemielewskich. Imienin 1. wś, pow. kobryński, gm. Imienin, 46 w. od Kobrynia. Gmina obejmuje 19 miejscowości. 311 dm. włośc. obok 25 innych, 4127 mk. włościan, uwłaszczonych na 6219 dz. Nadto w gm. jest 831 dz. większej posiadłości, 1667 dz. ziemi skarbowej i 248 cerk. 2. I. , wś i dobra, tamże, gm. Strzygowo, 5 w. od Kobrynia. Wś ma 637 dz. włośc. i 71 dz. prywatnej; dobra, Nowomiejskich, 951 dz. 3 I. , dobra, pow. słonimski, w spisie własności ziemskiej nie podane. Imiołki, r. 1580 Jemiołowicze, wś, pow. gnieźnieński. Wspom. w dok. z r. 1136. K. W. , nr. 7. Imoszylis, zaśc. , pow. nowoaleksandrowski, gm. Dusiaty 5 w. . Impilty Stare i Nowe, dwie wsi, pow. telszewski, gm. Dorbiany 10 w. . Dobra I. Nowe i Stare należą do hr. Platerów. Nowe mają 1579 dz. , Stare 1107 dz. Impol, dobra, pow. poniewieski, gm. Linkowo 9 w. , Byłowa, 134 dz. Indany, zaśc. , pow. nowoaleksandrowski, gm. Oknista 18 w. . Indaryszki, zaśc. , pow. nowoaleksandrowski, gm. Oknista 12 w. . Indruny, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Czadosy 7 w. . Indrupka, wś, pow. wileński, gm. Worniany 15 w. ; miała 47 dusz rewiz. , należała do dóbr Kamionka. Indryca ob. t. III, 277 Indra, rzką w pow. dźwińskim dyneburskim, na pograniczu pow. dryzieńskiego, prawy dopł. Dźwiny. Wypływa z jez. Indrycy, o 6 w. na wschód od jez. Siwera, płynie ku płd. i ubiegłszy 20 w. wpada pod wsią Ujście. Na rzece stoi most dla drogi żel. dynebursko witebskiej. Indryszuny, zaśc. , pow. szawelski, gm. Krupie 6 w. . Indrzyskowce, ob. Jędruszkowce. Inducie, zaśc. , powiat nowoaleksandrowski, gm. Antolepty 12 w. . Indura, mstko i dobra nad Indurką, powiat grodzieński, gmina Indura, 24 w. od Grodna. Mstko ma 1278 mk. . 268 dz. włośc. , 27 dz. cerk. , 37 dz. kośc. i 170 dz. osób prywatnych. Nadto juryzdyka indurska ma 33 dz. Dobra Kozłowskich, z fol. Żytorodź mają 1000 dz. Na brzegach Indurki znajduje się wał, długi do 150 saż. , w środku dochodzący do 10 saż. wysokości. Po za I. nad rzeką wznosi się wzgórze, zwane Horodek al. Horodyszcze. Na wierzchołku jego dwa koncentryczne wały; zewnętrzny długi 119 saż. , szeroki 2 saż, wewnętrzny długi 73 saż. a szeroki 6 saż. Wjazdy dają się zauważyc z dwóch stron, od płn. zachodu i płn. wschodu. Wewnętrznie wyłożone jest kamieniami. Gmina obejmuje 51 miejscowości, 570 dm. włośc. obok 596 innych, 5744 mk. włośc. , uwłaszczonych na 8165 dz. Nadto w gm. jest 6541 dz. większej posiadłości i 64 dz. cerk i kośc. W r. 1558 własność wwdy trockiego. Indya, zaśc. , pow. rossieński, gmina Botoki, 1 w. . Indycze, wś, pow. brzeski gub. grodz. , gm. Żytyn, 33 w. od Brześcia, 19 dm. , 239 mk. , 256 dz. Na polach wsi I. , przy drodze ze wsi Strele do Kamieńca litewskiego dwa kurhany. Około nich znajdowano szczątki broni. Indyki, w dok. Hnydincze, Hnidincze, Windiki, wś nad Bożkiem, pow. starokonstantynowski, na pograniczu gub. podolskiej, gm. Kupiel, par. praw. Hlibki 3 w. , 48 w. od mta powiat. , 127 dm. , 631 mk. , cerkiew filialna drewn. z r. 1724, szkółka cerk. od r. 1876. Do r. 1869 była parafialną. Wś składa się z 3 części Pryczepeńce, Zarzecze i Moskalówka. Początkowo wś należała do zamku krasiłowskiego i była w użytkowaniu bojarów kużmińskich. Następnie z włością kużminską nadana kn. Konst. Ostrogskiemu, co potwierdza Zygmunt I r. 1517. W r. 1693 spustoszona przez Tatarów. Na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej r. 1753 dostała się ks. Ign. Sapieże, wwdzie mścisławskiemu. Do r. 1831 Ksawerego Sapiohy. Odtąd skarbowa, kupiona Imielnica Imielnica Imielno Imienin Imiołki Imoszylis Impilty Impol Indany Indaryszki Indruny Indrupka Indryca Indryszuny Indrzyskowce Inducie Indura Indya Indycze Indyki