gm. Międzyrzecz, par. praw. Samostrzały 2 w. , 48 w. od Rówaego, 74 dm. , 617 mk. , cerkiew filialna z r. 1863. W r. 1538 kn. Bohdan Korecki zakłada tu monaster, potem osadzony przez ks. bazylianów. W r. 1577 należy do dóbr międzyrzeckich ks. Koreckiego, który wnosi od 10 dym. , 10 gr. W połowie XVII w. również ks. Koreckich, płacących w r. 1650 od 65, r. 1651 od 61 a r. 1653 od 46 dym. 21. H, kolonia, tamże, gm. Siedliszcze, 21 dm. , 129 mk. 22. H. , chutor, pow. włodzimierski, gm. Krymno, 7 dm. , 48 mk. 23. H. , chutor, tamże, gm. Kisielin, 38 w. od Włodzimierza, młyn parowy, młyn wodny, folusz. 24. H. , wś skarbowa, pow. zasławski, gm. , st. poczt. telegr. i dr. żel. Szepetówka 7 w. , 18 w. od Zasławia, 289 dm. , 1, 860 mk. w tem około 500 katolików, cerkiew par. drewn. z r. 1573, przebudowana r. 1861, kaplica katol. cmentarna, szkoła. Istniejący tu dawniej klasztor karmelitów został oddany roku 1858 zakonnicom prawosł. sprowadzonym z Połonnego. We wsi są 4 stawy i 4 młyny, z których 3 stawy z młynami należą do monasteru, czwarty zaś staw i młyn do księży zasławskich. Do par. praw. należy wś Paszuki 3 w. , z cerkwią filialną. Dawniejszy kościół karmelicki był kryty miedzią, został przerobiony na cerkiew. Ostatni przeor ks. Podgórski po kasacie klasztoru został około r. 1840 proboszczem w Łabuniu, w którym do tego czasu była tylko kaplica filialna par. horodyskiej. W r. 1534 H. należy do ks. Ilii Ostrogskiego, wwdy trockiego. Około r. 1569 bierze je w zastaw Tytus Chomiak, sędzia łucki, który r. 1570 z H. i Sudyłkowa wnosi od 8 dym. , 13 ogr. po 2 gr. , 1 karcz. Roku 1583 Tychno Chomiak z imienia swego H. płaci od 3 dym. , 3 ogr. , 2 kom. , 1 koła woln. W r. 1593 spustoszone przez Tatarów. W r. 1648 Jan Pogroszowski ma 78 dym. w majątkach po Chomiakach, r. 1651 tylko 9 dym. Pod koniec XVII w. część przechodzi do Lubomirskich, część pozostaje przy Pogroszewskich. W r. 1746 ks. Lubomirski i Jakób Pogroszowski poczynają budowę kościoła i klasztoru dla karmelitów, któremu nadają H. i wś Paszuki 311 dusz. męz. i 228 żeń. W r. 1782 kościół został poświęcony przez Jana Kaczkowskiego, biskupa sufragana łuckiego. Oprócz ks. Marka przy kościele pochowany był generał Stanisław Zakrzewski, właściciel Sieniawy. 25. H. , wś, pow. żytomierski, gm. Czerniachów, par. praw. Weresy 3 w. . 26. H. , pierwotnie Trybesów, wś nad Kodenką, tamże, gm. Kodnia, par. praw. Prażew 5 w. , 14 w. od Żytomierza, 59 dm. , 478 mk W r. 1601 należy do zamku żytomierskiego, r. 1545 w posiadaniu Prezowskich jako wysługa. W r. 1628 Semen Prezowski wnosi z H. i z Prezowa od 16 dym. W r. 1648 w części Mikołaja Prezowskiego było 21 a w części Samuela Podobińskiego 6 dym. Następnie dziedzictwo Horodeńskich, wygasłych pod koniec XVIII w. Córka ostatniego z rodu wniosła H. Leduchowskiemu. W r. 1848 wś należała do Sanockiego. 27. H. , wś, tamże, gm. Piatka, parafia praw. Tiutienniki 2 w. , 52 w. od Żytomierza, przy drodze z Cudnowa do Berdyczowa; ma 87 dm, 535 mk. , cerkiew filialną, szkółkę cerk. od r. 1886. Wś należała do ordynacyi Ostrogskiej. W r. 1648 ks. Zasławski wnosi od 36 a w r. 1649 od 34 dym. Na mocy tranzakcyi kolbuszowskiej r. 1753 darowana Jerzemu Lubomirskiemu, stście bohusławskiemu. W ostatnich czasach połowę posiadał Popiel a drugą wdowa po Ottonie Abramowiczu, b. właścicielu Huszczyniec w pow. Winnickim, obecnie hr. Nieroda, 1, 065 dz. 705 lasu. 28. H. , chutor, tamże, 3 dm. , 23 mk. Horodyszcze, wś, pow. tarnopolski. Dawniej mstko w województwie podolskiem. W r. 1569 własność Herburta, który wnosi 4 fl. szosu; w r. 1578 ststa skalski płaci 6 fl. szosu, a roku 1583 od 2 pługów, 2 rzem. po 4 gr. , koła młyńskiego dziedzicz. i koła stępnego. Horodzianka, wś, pow. mohylewski, gmina Szkłów 5 w. , 12 dm. , 76 mk. Horodziec 1. wś nad rzką Hrezą, pow. bychowski, gm. Horodziec, 96 dm. , 618 mk. , cerkiew paraf. drewn. , zarząd gminny, szkoła, szpital wiejski, młyn. 2. H. , dobra, pow. borecki, od r. 1856 własność Taniejewych, wraz z Baszkirówką ma 1868 dz. 1591 lasuj. 3. H. , wś nad rzką Hrodną i Niesą, tamże, gm. Lubinicze 4 w. , 71 dm. , 360 mk. , cerkiew. 4. H. , dobra, pow. orszański, od r. 1881 Schmidtów, 450 dz. 5 H. , mstko, pow. rohaczewski, ob. Horodec. 6. H. , wś, pow. sieński, gm. Ulanowicze, 39 dm. , 246 mk. 7. H. , wś, tamże, gm. Łatyhol, 6 dm. 8. H. Nizki ob. t. III, 133 Horodek, al. Chochłówka, dobra, tamże, od r. 1847 Szczytów, wraz z Zarzekami, 1080 dz. , dwa młyny. 9. H. Nizki, wś, tamże, gm. Horodziec Wysoki, 53 dm. , 330 mk. 10. H. Wysoki, wś i dobra nad rzką Buką, gm. Horodziec Wysoki, 24 dm. , 110 mk. , cerkiew paraf. drewn. , zarząd gminny, szkoła, młyn. Dobra, dziedzictwo Tomaszewskich, 322 dz. 11. H. , urocz. , powiat lepelski, należy do dóbr Wacławia, ma około 14 włók. Horodzieck, wś, pow. borecki, gm. Szawniewo 10 w, , cerkiew. Horodziłów, dobra, pow. oszmiański, gm. Połoczany. Dziedzic wsi Jakub Rałowycz, wzniósł tu około r. 1443 kościół, konsekrowany pzez biskupa wileńskiego Macieja i uposażony przez fundatora donacyą snopową ze czterech dworów. Około r. 1550 H. wchodził w skład posiadłości Ostro achów, dziedziców Bienicy; r. 1604 należał do Aleksandra Gąsiewskiego, sekretarza król, poczem przeszedł do Aleksandra i Zofii z Gąsiewskich Przyjemskich, którzy r. 1679

Horodyszcze

Horodyszcze

Horodzianka

Horodziec

Horodzieck

Horodziłów