chowskiego spisanym, w wyliczeniu nadań powiedziano Johannes dedit villam que decambita fuit a fratre eius Matheo pro Gostiradie, a w drugim miejscu Andreas frater Mathei dedit Bamvol. Wydawca Kod. Wielk. odnosi to do jedynego znanego Gościeradowa, w pow. janowskim. W r. 1531 istnieje tu parafia. Wś ma działy Piątkowski płaci od 3 łan. , a Sienienski Andrzej od 4 łan. i młyna. Klasztor zapewne prędko się pozbył zbyt odległej pozawiślańskiej włości. G. był gniazdem rodu Gosciradowskich, h. Bogorya, z których Trojan r. 1456 zabił ówczesnego proboszcza, Piotra Czarnego z Radomia. O tymże Trojanie wspominaja księgi grodzkie urzędowskie pod r. 1436. Syn zabójcy, Czesław, posiadał tę wś w r. 1470 i pozostawił synów, Mikołaja i Stanisława, zmarłych około r. 1488. Syn jednego z nich, Jan, był właścicielem cząstki G. r. 1499. Na nim wygasł ród. Około r. 1523 G. przeszedł w ręce Tenczyńskich, z których Andrzej, wwda sandomierski, ststa chełmski i bełzki, był fundatorem nowego kościoła w G. R. 1558 dziedzic sąsiedniego Leśnika, aryanin, Jan Ostrowski, dopuścił się zabójstwa ówczesnego proboszcza w G. , Andrzeja Pszonki. Od r. 1608 właścicielami G. są Słupeccy, mianowicie Barbara z Leszna Słupecka, a r. 1639 jej syn Jerzy, ststa pilzneński. R. 1650 posiada G. Wacław Leszczyński, arcyb. gnieźn. , a po nim bracia Jan i Przecław Leszczyńscy. W r. 1676 płaci z G. Andrzej Dzierżanowski od 3 osób z rodziny i 108 poddanych i dworskich. Żechowicz, pleban miejscowy, od 38 poddanych. W r. 1683 zostaje właścicielem G. Jan Kazimierz Krasiński, r. 1687 syn jego, Karol Krasiński. W r. 1699 spotykamy wspówłaścicili Krzysztofa Żurawskiego i jego żonę Konstancyę z Pruszyna, oraz Józefa Szembeka i Aleksandrę Żurawską, od których nabywa G. Romuald Wy branowski z żoną Salomeą ze Słupowa Szembekówną. Tenże Wybranowski, przez dokupno Węglina, Szczecina i Leśnika Dużego, uformował kompleks dóbr w tym składzie, jaki przetrwał do naszych czasów. Był on, jako półkownik za Jana IIIgo, pod Wiedniem, jego rynsztunek rycerski zachował się w pałacu G. i obecnie złożony w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Romuald Wybranowski zmarł r. 1742, pozostawiwszy dobra synowi Stanisławowi, żonatemu z Maryanną z Karwickich, z których jedyną córką Salomeą, r. 1781, ożenił się Eligiusz Prażmowski, ststa mszczonowski, znany z Pamiętników Koźmiana. Z tego małżeństwa jedyna córka Maryanna Prażmowska wyszła za mąż za Wojciecha Suchodolskiego, głośnego posła sejmu czteroletniego, i wniosła mu w posagu dobra G. , które w połączeniu z rodzinnemi dobrami Wojcieszków w łukowskiem i Dorohusk w chełmskiem, stanowiły prawie magnacką fortunę. Synowie Wojciecha, Franciszek i Jan, otrzymali od rządu austryackiego tytuł hrabiowski. Franciszek Suchodolski, oficer gwardyi austryackiej, zmarł w 1829 r. , pozostawiwszy dwóch synów Eligiusza i Edmunda hr. Suchodolskich, którzy rozdzielili się spadkiem. G. przeszedł na schedę starszego Eligiusza, a młodszy, Edmund, objął Wojcieszków. Eligiusz Suchodolski, zmarły r. 1894 bezżennie, testamentem, sporządzonym r. 1892, całe dobra G. , zapisał na własność warszawskiemu katolickiemu Towarzystwu Dobroczynności, obciążywszy tylko zapis dożywociem brata Edmunda. Zbiory zaś swoje i pamiątki rodzinne oddał do muzeum ks. Czartoryskich w Krakowie. Edmund Suchodolski prowadził długi proces o unieważnienie testamentu brata, lecz przegrał takowy we wszystkich instancyach tak, iż ostatecznie dobra G. przeszły hypotecznie na własność warszawskiego Towarz. Dobroczynności. Życiorys Eligiusza Suchodolskiego, oraz jego testament, pomieścił Wiek z r. 1894, nr. 131. Dzieje przechodzenia własności G. skreślone na podstawie notatek Eligiusza hr. Suchodolskiego, przez Rob. Przegalińskiego. Gościeszyn, r. 1520 Goszczyschyno, wś, pow. mogilnicki. Zdawna należał do dóbr stołowych kapituły gnieźn. , która to założyła i uposażyła parafię, koło połowy XIV w. Od roku 1747 do 1760 stanowił filię par. Niestronno. Roku 1826 stanął nowy kościół w pruski mur zbudowany. Obraz N. Maryi P. słynie z cudów Łask L. B. , I, 168 i przyp. Gościęcin, wś, pow. włoszczowski. W dok. z r. 1357 K. W. , n. 1354 wymieniony w liczbie włości arcyb. gnieźn. Należał do klucza kurzelowskiego. W r. 1540 leży w par. Maluszyn, pow. sieradzki, ma 3 półłanki km. i 1 łan km. , 2 karczmy, brzeg Pilicy, łąki. Gościkowo, r. 1230 Gostekowe, wś, pow. międzyrzecki, ob. Paradyż t. VII. Gościmowice, w dok. Goszczymowicze, wś, pow. piotrkowski. R. 1379 w Wolborzu, Zbilut, bisk. kujawski, sprzedaje sołtstwo w G. i Powęzinie, z czterema łanami, karczmą i sadzawką, za 40 grzyw. , Adamowi kmieciowi z G. , dla osadzenia wsi tych na prawie niemieckim. Po dwu latach wolności mają płacić po 12 grz. czynszu z łanu. Kmieć żaden nie może posiadać więcej nad 2 łany i powinien mieszkać we wsi Ulanow. Dok. , 266, 88. Gońcinna właścicie Goszczyna, w dok. Gotschene, 1552 r. Gosczyna, wś, pow. piotrkowski. W dok. z 1280 podana śród włości nadanych przez Mieszka starego, kościołowi w Lędzie Ulanow. Dok, 357, 8. W r. 1552 Andrzej Wilkoszewski płaci od 9 osad. 3 1 2 łan. Gosie, ob. Leśnica. Goślina Długa, wś, pow. obornicki. Dawniej własność szlachecka, nabyta r. 1621 przez benedyktynki poznańskie. Kościół par. p. w. św. Maryi Magdaleny, wedle wizyty z r. 1628, dre Gościeszyn Gościeszyn Gościęcin Gościkowo Gościmowice Gońcinna Gosie Goślina Długa