kościołem jeden z sąsiednich plebanów lub zakonnik z Kalisza. Intratę parafii ceniono roku 1810 na 380 złotych. Arcybiskup Przyłuski przyłączył parafię jako filię do par. Szczury. Górzno, w dok. z r. 1229 Gozno, mstko i wś, pow. brodnicki. Mylnie podane przez Ulanowskiego Dok. kujaw. i maz. w regestrze jako wś podlaska w pow. łukowskim, gdyż pomieszczone przez niego dokumenty odnoszą się do Gorzna pruskiego i mieszczącego się tam klasztoru. Już w dok. z r. 1229 występuje G. jako włość bisk. płockich Kod. maz. 3. W r. 1325 bisk. płocki, Floryan, zakłada tu jako we wsi biskupiej kościół dla braci św. Jana Jerozolimskiego. Do kościoła mają należeć wsi Górzno z zamkiem biskupim, Gołkowo dwie wsi, Osuchowo, Miesiączkowo dwie. Bracia otrzymują w G. sześć łanów i 10 morg. koło grodu, na górach i łąkach nad strumieniem wypływającym z lasu Karu zwanego i 8 łan. w Osuchowie Kod. maz. 46. Przy akcie z roku 1338 występuje Paulus pro curator in Gorzna Kod. maz. 49. Według aktu z r. 1357 zamki biskupie w G. i Pułtusku służyć miały za schronienie dla sołtysów i służby biskupiej, w czasie napadów nieprzyjacielskich Kod. maz. 71. W r. 1570 Gorzno oppidum płaci od 3 rzem. Paw. Mazow. 132. Gorzów, r. 1312 Landisberg, miasto na Szląsku. W dok. z r. 1312 wymienione, jako centr powiatu Landisberk cum suo districtu K. W. , n. 952. Ob. Oleśno. Gorzuny, wś włośc, pow. wileński, gm. Rudomino; miała 13 dusz rewiz. , należała do dóbr skarb. Jaczuny. Gorzyca Stara, wś, powiat międzychodzki. W dok. z r. 1303 występuje Jan, pleban de Gorithsic. W r. 1580 wieś z kościołem paraf. , Goryccy płacą tu od 5 łan. , 18 zagr. , 2 kom. , 3 osad. , 3 kom. , 50 owiec i pasterza. Parafia obejmuje tylko samą wś i stąd jako uboga w dochody znikła. Wś zaś wcielono do kościoła w Kamionnie. Gorzyce 1. wś nad Wisłą, pow. tarnobrzeski. W r. 1330 Vocco ststa krakowski i sandomierski nadaje w imieniu Wacława króla czeskiego, ks. krakowsk, , comesowi Stefanowi, Węgrowi, przewóz na Wiśle naprzeciw wsi Gorzyce, zwany kamiennym navigium lapideum. Naprzeciw, z drugiego brzegu, leży wś Kamień i druga Kamień mściowski. W r. 1333 król Władysław pozwala plebanowi w G. zbudować most na rz. Crzesna i karczmę przy moście. Potwierdza przytem dawne prawa kościoła co do poboru cła i opłaty przewozowej na Wiśle Kod. mał. , II, 204, 270. Według Długosza pleban posiadał odwieczne prawo poboru cła od kupców, idących na Ruś lub z Rusi, od konia po groszu a od wołu lub krowy 4 denary. Miał też od Wład. Jagiełły przywilej na wystawienie mostu na Trześni. Były we wsi dwa młyny, jaz plebana na Sanie, 2 karczmy plebańskie L. B. , II, 354. W opisie odbytego tu zjazdu t. II, 734, nazwano Fel. Lipskiego, wojewodę kaliskiego, wojewodą wileńskim. 2. G. , wś, pow. dąbrowski. W połowie XV w. dziedzic Ligęza, h. Półkoza. Wś ma 9 łan. km, dających dziesięcinę biskup. krakow. , fol. daje pleb. w Przecławiu L. B. II, 408. Gorzyce, wś, pow. wągrowiecki. Dawna posiadłość arcyb. gnieźn. , wymieniona w dok. z r. 1136 i 1357. Zapewne arcybiskupi założyli tu parafię w XIII wieku i zbudowali kościół p. w. W. W. Św. Łany km. dawały plebanii tylko meszne po mierze żyta i owsa, sołtysie po 6 gr. z łanu za dziesięcinę. W r. 1839 wzniesiono nowy kościół murowany, w miejscu drewnianego. W r. 1873 został rozszerzony przez dobudowanie presbyteryum i zakrystyi. Gorzyczany, wś, powiat sandomierski, par. Chobrzany. Piotr, dziedzic G. , r. 1366 sprzedaje łąkę we wsi Szewce opatowi koprzywnickiemu za 8 grzyw. Wymieniona też w dok. z 1362 r. Kod. mał, . I, 312 i III, 198. Ob. Chobrzany, Gorżdupie, okol. , pow. telszewski, gm. Dorbiany 8 w. . Mają tu Hryniewiczowie 40 dz. Gorżdy, mstko i dobra, pow. telszewski, gm. Gorżdy, 70 w. od Telsz. Dobra, własność bar. Rennów, 2, 063 dz. W r. 1788 był tu przykomórek od granicy pruskiej. Gmina obejmuje 21 miejscowości, 235 dym. włośc. obok 9. innych, 3, 185 mk włościan, uwłaszczonych na 4, 989 dz. Gosań w dok. Gossanyski districtus, wś, pow. konecki. Pierwotnie nazwa jednego z czterech obrębów, na które się dzieliły obszary leśne dóbr Końskie. Por. dokum. z roku 1369 Kod, mał. , III, 231. Gościce, ob. Goszczyce, Gościce, r. 1154 Goztech, wś, pow. nissański. W dok. z r. 1154 w liczbie posiadłości bisk. wrocławskich K. W. , n. 586. Gościchowo al. Gościkowo, wś, pow. międzyrzecki, ob. Paradyz t. VII. Gościejewice, r. 1310 Gosceiovicz, wś, pow. krobski. W dok. z r. 1310 śród wsi włączonych do pow. ponieckiego K. W. , n. 930. Gościejewo 1. w dok. Goscegou, wś, pow. makowski, par. Szwelice. Wspomniana w dok. z XIII wieku śród włości kościoła płockiego. W r. 1582 ma 8 łan. W spisie z r. 1827 podane jako wś rządowa. 2. G. , ob. Goszczewo. Gościejewo 1 r. 1350 Goszczuievo, wś, pow. krotoszyński. Dziedzic wsi wspom. w dok z r. 1350 K. W. , n. 1298. 2. G. , r. 1296 Gostogevo, wś, pow. obornicki. Władysław, ks. pol ski, nadaje G. i Olszynę r. 1296, comesowi Mikołajowi, wojew. pomorskiemu i pozwala mu takowe przenieść na prawo niemieckie, nowotarskie K. W. n. 746. Gościeradów, r. 1198 Gostiradic, wś, pow. janowski. W dok. z r. 1198 dla klasztoru mie

Górzno

Górzno

Gorzów

Gorzuny

Gorzyca Stara

Gorzyce

Gorzyczany

Gorżdupie

Gorżdy

Gosań

Gościce

Gościchowo

Gościejewice

Gościejewo

Gościeradów