stępuje w dok. z r. 1380 K. W. , n. 1770. W połowie XV w własność królewska miała 6 łan km. i siódmy sołtysi. Dziesięcinę dawano altaryi św. Maryi Magdaleny L B. , II, 55. Gołkowice 1. u Dług. Golikowicze, wś, pow. wielicki. W XV w. własność klasztoru tynieckiego. Był też jeden łan biskupi L. B. , II, 104. Wś należała do par. w Wieliczce. 2. G, w dok. Golgowicz, Golcovic, wś, pow. sądecki, par. Podegrodzie. Kunegunda, ks. krak. daje r. 1276 wś swą G. , Henrykowi Scik i Henrykowi dicto de sancto Ladslas, dla osadzenia na prawie niemieckim. Wspomniana też ta wś w dok. z r. 1283 i 1333. Gołkowo, w XV w. Golcovo tkeutonicale, roku 1570 Golkowo major i minor, wś, pow. rypiński. Jako włość bisk. płockich wspomniana w dok. z r. 1229 Kod. maz. . Floryan, bisk. płocki, nadaje r. 1317 we wsi Gołkowo Wielkie, świeżo założonej na wyciętych lasach z obszarem 54 włók chełm. , Henrykowi, sołtysowi, wójtowstwo tameczne. Otrzymuje on każdy 10 łan wolny, karczmę wolną, trzeci denar z kar sądowych. Osadnicy po 8 latach wolności płacić będą po pół grzywny denarów toruńskich, dawać po mierze jęczmienia i owsa, po 2 kury z łanu Kod. maz. , 40. Jako włość biskupia w par. Górzno wymieniona w dokum z r. 1325 Kod. maz. 46. W XV w. ma 27 łan. km. i płaci bisk. płockim czynszu 13 1 2 grz. R. 1570 G. major ma 9 łan. , 2 łany sołt. , G. minor 10 łan. na folwark zajęte. Część Gołkowa leży dziś w pow. brodnickim po za pasem granicznym. Gołodnicze, Holodnicze, wś, pow. święciański, gm. Niestaniszki; miała 13 dusz rewiz. , należała do dóbr Dobrowlany. Gołogóry, mstko, pow. złoczowski. Wspom. w dok. z r. 1389; r. 1460 siedzą tu Gołogórscy. W r. 1515 zapewne już mają prawo miejskie, gdyż są centrem dóbr rozległych. W r. 1578, własność Andrzeja Sienińskiego de Sienino, dają szosu fi 25 gr. 18, od kom. 7, włóczęg. 4, piekarzy 6, młyn. 2, szewc. 2, kowali 2, kuśnierzy 3, garncarzy 10, pługów 9. Czopowe wynosiło rocznie fl. 70 gr. 21, Gołoławka 1. wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany 12 w. . 2. G. , wś, pow. święciański, gm. i dobra skarbowe Daugieliszki 8 w. ; miała 15 dusz rewiz. Gołondziszki, wś i dobra, pow. lidzki, gm. Koniawa 7 w. . Wś w r. 1865 miała 13 dusz rewiz. , dobra należały do Pileckich. Gołoniety, pow. wiłkomierski, ob. Hołonety, Goloszyszki, pow. święciański, ob. Niewiaryszki. Gołowaszki, zaśc, pow. święciański, gm. Kiemieliszki 1 w. miał 6 dusz rewiz. należał do dóbr Marguniszki. Gułowieniszki, dwie wsi, pow. rossieński, gm. Rossienie 15 w. . Gułowki, ob. Czarnucha, Gołsiewicze, wś, pow. lidzki, gmina i dobra skarb. Wasiliszki 8 w. ; miała 49 dusz rewiz. Gołtyszki, zaśc, pow. wileński, gm. Malaty 9 w. ; miał 5 dusz rewiz. , należał do dóbr skarbowych Czywile. Gołubówka, dwór, pow. wiłkomierski, gm. Żmujdki 13 w. . Gołuchów, w dok. Golykow, wś, pow. stopnioki. Wspom. w dok. z r. 1213, ob. Kije. Gołuchów, wś, pow. pleszewski. Kościół par. istniał tu już na początku XV w. Nowy drewniany, obok starego który popadł w ruinę, wznieśli r. 1520 Rafał Leszczyński, biskup przemyski i brat jego Jan, dziedzice wsi. Rafał Leszczyński, kaszt. szremski, oddał kościół r. 1561 braciom czeskim. Syn jego Wacław, podkomorzy, a potem kanclerz w. kor. , przywrócił parafię katolikom i wystawił nowy kościół murowany, sklepiony z wieżą. Arcyb. Gembick ustanowił tu mansyonarzy, lecz fundacya ta upadła. Około r. 1690, Teresa Słuszczyna, kaszt. wileńska, hetmanowa pol. litew. , dziedziczka G. , wystawiła przy zamku kościołek św. Jana, który dawno już przestał istnieć Łaski, L. B. II, 34 i przyp. . Por. Zamek w G. i Dziedziniec zamkowy, w Albumie do Wspomnień Wielkopolski, w Albumie Napoi. Ordy, w Przyj. ludu 1838, str. 161, 1842 3, str. 377. Opis G. , przez Maryana Sokołowskiego Przegl. pol. r. 1886, Schloss G. L. Kurtzmann Posener Zeitung 1887 nr. 85 u. 88. Gołuchowo, wś, pow. lipnowski, ob. Popławy, Gołumbiszki, Gołąbiszki, zaśc, pow. nowoaleksandrowski, gm. Rymszany 11 w. . Gołyszczyzna, fol, pow. połocki, własność Weryhów, 160 dz. Gołyszniki, sioło, pow. oszmiański, gm. Polany, należało do dóbr skarb. Daukszyszki. Gołyszyn, wś, pow. olkuski. W połowie XV w. , dziedzicem jest Swirczkowski, h. Janina. Dziesięcinę dawano do Wysocic L. B. . II, 31. Gomale, wś i G. Niewordziany, dobra, pow. telszewski, gra. Wornie 6 w. , własność Korsakowych, 154 dz. Gombin, r. 1215 Gambyn, miasto, pow. gostyński, W r. 1215 bawi tu Konrad, ks. maz. i wydaje przywilej dla Jeżowa Ulanow. Dok. 288, 2. W dok. z r. 1222 występuje Gizmarus de Gambin capellanus przy boku Konrada, ks. mazow. W r. 1230 bawi tu Bolesław, syn Konrada, z ojcem i baronami. W r. 1280 wystawia tu Bolesław, syn Konrada, ks. mazow. , przywilej dla kościoła płockiego. W r. 1322 Wacław, ks. mazow. , potwierdza tu przywileje Konrada i Bolesława. Akt datowany in Gambino opido nostro Kod. maz. 46. W roku 1435 Ziemowit i Władysław, ks. mazowieccy, zawierają układ co do rozgraniczenia miasta Gombina

Gołkowice

Gołkowice

Gołkowo

Gołodnicze

Gołogóry

Gołoławka

Gołondziszki

Gołoniety

Gołowaszki

Gołsiewicze

Gołtyszki

Gołubówka

Gołuchów

Gołuchowo

Gołumbiszki

Gołyszczyzna

Gołyszniki

Gołyszyn

Gomale

Gombin