i Krystyny z Koziełłów Paklewskich Korsaków, podstolich połockich. Ostatni z nich Michał Korsak, marsz. dryzieński, funduje tu kościół katol. , p. w. św. Michała dziś cerkiew. Syn Michała, Antoni Korsak, sprzedaje Dz. , Karolowi Tesze, dziś jego syna Mikołaja Tesze. Gmina obejmuje 43 miejscowości, 148 dym. włośc. obok 41 innych, 3, 500 mk. włościan, uwłaszczonych na 4, 052 dz. Nadto w gm. jest 5, 496 dz. większej posiadłości, 1 626 dz. ziemi skarb. i 107 cerk. Dzierówka, zaśc. w dobrach Hanuta, pow. święciański; miał 13 dusz rewiz. Dzierszyn u Dług. Dzeschyn, w XVI wieku Dzierzin, w spisie z r. 1827 Dzielszyn, wś, pow. jędrzejowski, 10 w. od Jędrzejowa. W połowie XV w. dziedzic Stanisław, h. Róża. Łany km. dają dziesięcinę mansyonarzom w Imielnie L. B. , II, 67. W r. 1827 było 13 dm. , 111 mk. Dzieruki, Deruki, wś, pow. nowoaleksandrowski, gm. Słobódka 14 w. . Dzieryporty, wś, pow. dzisieński, gm. i par. Druja; miała 16 dusz rewiz. , należała do dóbr Idołta. Dzierżaniny u Dług. Dzrzeszyni, wś, pow. brzeski Galicya, par. Tropie. Według dok. z r. 1351 posiada już prawo niemieckie. W połowie XV w. wś królewska, należała do par. w Melsztynie L B. , II, 303. Dzierżaniszki, zaśc. w dobrach Gudulin, pow. wileński. Dzierżanka al. Derżanka, ob. Śliwki. Dzierżanów, r. 1322 Derszanowo. wś, pow. krotoszyński. Wspom. w dok. z r. 1322 K. W. , n. 1028. Dzierżanówka, wś, pow. owrucki, gm. Żubrowicze 15 w. , par. praw. Radowel, 86 w. od Owrucza, 15 dm. , 108 mk. Własność ks. Woronieckich. Dzierżany, oh. t. II, 277, mylnie w pow. rossieńskim, wś i dobra, pow. kowieński, gmina Betygoła 6 w. , 68 w. od Kowna Dobra należą; do Janczewskich, z Potruszlami mają 1, 516 dz. Dzierzązno, wś, pow. mogilnicki. W r. 1348 Kazimierz W. , zwrócił Dz. klasztorowi w Łeknie K. W. , n. 1275. Dzierzbia, wś nad rzką t. n. , pow. kolneński. Jan, ks. mazow. nadaje r. 1416 w Nowogrodzie, Janowi z Budkowa 20 łan. nad rzką Dzierzbią. Dzierżenina, w dok. Dziersimino, wś, pow. pułtuski. Własność biskupów płockich, w dok. z XIII w. W r. 1576 ma 12 łan. , 2 zagr. , 2 łany wójt. W dok. z r. 1389 bisk. Seibor uposażając kościół, oświadcza, iż wystawili go jego poprzednicy, p. w, św. Tomasza i nadali mu 3 łany roli i łąki z dwoma jeziorami, nad brzegami Narwi, wolnem rybołówstwem i pasiekami, Scibor potwierdza kościołowi dziesięciny ze wsi Dzierżenin, Karniewo, Pogorzela, Bandostowo, Loszowo, Wojcieczki. Zatory, Dawaly, Gzowo, Czepiel, Pobelkowo, Wierzbica. Zarówno rustici jak milites dawać ją mieli Kod. maz. 107. Dzierzgów u Dług. Dzyerschkow, r. 1540 Dzierszkow, wś, pow. włoszczowski. W połowie XV w. posiada kościół par. drewniany, p. w. Wniebowzięcia N. P. M. i św. Klemensa. Wieś jest własnością prepozytury krakowskiej, do której też należy patronat. Wś miała 10 łan. km. , 2 karczmy z rolą, 2 zagr. , młyn na Nidzie i fol Dziesięcinę do 12 grz dawano plebanowi L. B. , I, 16 i II, 98. Dzierzgowo r. 1567 Dzierszgowo, wś, pow. przasnyski W r. 1567 wś kościelna; siedzą tu Dzierzgowscy, płacą od 14 łan. km. , 19 ogr. , 1 młyn, 1 kowala. Dzierzków 1. wś, pow. radomski, parafia Radom. W połowie XV w, własność magistratu radomskiego, miała 25 łan. km. , 4 zagr. z rolą, 13 ogrodów. Dziesięcinę wartości do 40 grz. pobierał prepozyt sandomierski L. B. , II. 513. 2. D. , ob. Dzierzgów. Dzierzkówek, w dok. Cirscovic, Dirscou, wś, pow. radomski, par. Skaryszów. Według dok. z r. 1198 własność klasztoru miechowskiego. Były tu części szlacheckie, które klasztor ponabywał w ciągu XIII w. W dok. z r. 1354 nosi nazwę Dzierzków, toż i u Długosza według którego klasztor miechowski, ma tu łany km. dające dziesięcinę do Skaryszewa Szkarzeschow. W r. 1569 we wsi Dzierzkówek monachorum, Michał Schomowsky, urzęd. skarzeszowski płaci od 2 łan. , 2 zagr. , 1 kom. Dzierzkowice 1. w dok. Derszkovicz, wś, pow. zamojski W r. 1358 dnia 19 czerw. , bawi tu Kazimierz W. i nadaje ztąd prawo niemieckie dla wsi Korzeniów Kod. mał. , III, 119. 2. D. , wś, pow. janowski. Kościół par. istniał tu już w połowie XV w. Kościół par. tutejszy i pewien dział we wsi, stanowiły uposażenie prepozytury w katedrze krakow. Dług, L. B. , I, 17. W r. 1676 płaci z tej wsi Śtan. Bełczęcki, pogłówne od 4 osób z rodziny i 211 poddanych. 3. D. , ob. Dzietrzkowice. Dzierzno, r. 1568 Dzieżno, wś, pow. rypiński. W r. 1564 siedzą tu Dzieżynscy na 4 działach, mających 10 łan. km. , 5 zagr. Dzierzysław, wś, pow. słupecki. W r. 1292 otrzymuje prawo niemieckie K. W. , n. 680. Dziesiatiny, Desiatina, wś, pow. włodzimierski, na pograniczu od pow. łuckiego, gm. Świżniuchy, 51 w. od Włodzimierza, 27 dm. 170 mk. W reg. pob. z r. 1588 podana jako przysiółek wsi Biskupicze, Andrzeja Montułta. Dziesiąte, u Dług. Dzyessyanthe, wś pow. lubelski. Wedle Długosza, król Kazimierz Jagiellończyk, dał ją archidyakonowi lubelskiemu, w zamian za plac w Lublinie. Miała 12 łan. km. , karczmę z rolą i fol. L. B. , II, 538. W XVI w. należy do par w Lublinie; r. 1676 już należy do par. Abramowice. Oficyał lubelski płacił tu

Dzierówka

Dzierówka

Dzierszyn

Dzieruki

Dzieryporty

Dzierżaniny

Dzierżaniszki

Dzierżanka

Dzierżanów

Dzierżanówka

Dzierżany

Dzierzązno

Dzierzbia

Dzierżenina

Dzierzgów

Dzierzgowo

Dzierzków

Dzierzkówek

Dzierzkowice

Dzierzno

Dzierzysław

Dziesiatiny

Dziesiąte