Wś należy do klucza chwastowskiego dóbr państwa. W r. 1628 wnosi z D. biskup kijowski Bogusław Radoszewski od 2 dym. , 2 ogr. Wymieniona pod r. 1598 jako należąca do Chwastowszczyzny. Dorohinka, wś nad Udajem, pow. nieżyński gub. czernihowskiej, gm. Tałałajewka, 322 dm. , 1, 746 mk. , cerkiew, szkoła, 5 wiatraków, olejarnia, gorzelnia. Podług lustracyi z r. 1616 urocz. , należało do sstwa osterskiego. Nadane zostało przez Zwierzbowica, sstę osterskiego, Siemionowi Sienczynowi, bojarzynowi. Po jego śmierci ssta dał je Jakubowi Szkodzie. Dorohlany, wś, pow. słonimski, gm. Kuryłowicze, 37 w. od Słonima, 88 dm. , 616 mk. , 1, 106 dz, Dorohobuż, wś nad Horyniem, pow. Ostrogski, gm. Buhryn, st. poczt. Antopol 7 w. , st. dr. żel. Równo 20 w, 25 w. od Ostroga, 68 dm. , 487 mk. Poprzednio ze wsią Poddany miała 69 dm. , 539 mk. praw. , 28 katol. 41 żydów. Cerkiew jest murowana Cerkiew filialna we wsi Raśniki. We wsi istniał dawniej monaster Spaski al. Uśpieński, założony na początku Xl w. , za czasów ks. Dawida Igorowicza. Podług rewizji zamku łuckiego z r. 1545, ówczesny archimandryta trzyma urząd z nadania władyki łuckiego Teodozyusza, jakkolwiek kolacya należała do króla. Ks. Konst. Ostrogski nadaje monasterowi r. 1582 sioła Drozdowskie, Ilińskie i Monastyrskie. Od r, 1644 do 1834 monaster jest w ręku bazylianów, poczem zwrócony duchowieństwu prawosławnemu, zamieniony został na cerkiew parafialną. D. jest starą osadą, wymienioną w latopisach pod r. 1084, w którym w. ks. Wsiewołod nadaję ją ks. Dawidowi. W XVI w. należy do ks. Ostrogskich i w reg. pobor. z r. 1570 i nast. podana jako miasto. R. 1589 wniesiono z D. szosu fl. 4 gr. 24, z 24 ról po 15 gr. fl. 12; od rzeźnika, rzemieślnika, piekarzów i ogrodników fl. 8 gr. 15, czopowego fl. 30, wogóle fl. 55 gr. 9. W ostatnich czasach własność Jodków, od których nabył Fiedorów, b. wicegubernator kijowski. Ob. Drohobuż t. II. Dorohokunowo, wś nad rz. Dźwiną, pow. sieński, gm. Ostrowno, 10 dm, 58 mk. , cerkiew. Dorohostaje Małe l. wś nad rz. Ikwą, pow. dubieński, gm. i st. pocz. Młynów 5 w. , st. dr. żel. Dubno 18 w. , 2 w. od wsi D. Wielkie, 28 dm. , 419 mk. Poprzednio z wsią Mantyn i koloniami czeskiemi miała 86 dm. , 691 mk. praw. , 4 katol, 1, 172 czechów i 12 żydów. Posiada cerkiew murowaną, przerobioną z kościoła karmelitów, wzniesionego w XVII w. Szkoła, młyn wodny. Własność większa należała od r. 1888 do gen. Gressera i Jana Zabłockiego. Podług reg, pobor. pow. łuckiego, wś ta należy do wwdy połockiego Mikołaja Dorohostajskiego, który r. 1577 wnosi ztąd od 49 dym. na włók. po 20 gr. , od popa 2 fl. , z 7 ogr. po 4 gr, , z 7 ogr. po 2 gr. Klasztor karmelitów wzniesiony został na żądania Jana Sapiehy, pisarza poln. koron. , przez wdowę po nim Konstancyę z Fulsztyna Herburtównę, z synem Mikołajem Leonem Sapiehą, kasz. wołyńskim. Pod budowę kościoła wybrano miejsce, gdzie się przed tem zbór kal wiński znajdował. Dopiero w r. 1679 zbudowano kościół i klasztor i na uposażenie nadano wś. Mantyn i inne dobra. Klasztor zniesiony został r 1832. 2. D. Wielkie, w dok. Dorostaje, wś nad rz. Ikwą, pow. dubieński, gm. i st. poczt. Młynów 6w. , st. dr. żel. Dubno 20 w. , 85 dm. , 1, 207 mk. Poprzednio ze wsią Karolinka miała 130 dm. , 1, 055 mk. praw. , 700 czechów i 45 żydów. Posiada cerkiew drewn. z r. 1869, mającą 89 dz. ziemi. Szkółka cerk. . 2 młynywodne. Podług rewizyi zamku łuckiego z roku 1545 własność Mikołaja Kuchmistrzowicza Dorohostajskiego, który miał opatrywać trzy horodnie zamkowe z D. i Romanowa. W reg. pobor, pow. łuckiego z r. 1577 podane jako mstko należące do wwdy połockiego Mikołaja Dorohostajskiego, który wnosi od 37 1 2 dym. na włók. po 20 gr. , 22 dym. po 4 gr. , 57 dym. ulicz. po 2 gr. , 15 przekupn. po 7 gr. , 3 rzeźn. po 7 gr. , 20 komorn. po 4 gr. , 5 rzemieśln. po 7 gr. W r. 1583 tenże płaci z 11 dym. rynkowych okrom pogorżałych po 16 gr. , z 50 chałup uliczn. po 8 gr. , od 3 luźn. człowieków po 15 gr. , 2 rzemieśln. po 30 gr. , 1 piekarza 15 gr. , 26 łanów, 2 kół dorz. W r. 1589 w wda zapłacił szosu 19 fl. 6 gr. , z 26 łan. po 30 gr. 26 fl. , z luźnych, rzemieślników, piekarza, z kół waln. 4 fi. 24 gr. , czopowego 30 fl. , ogółem fl. 80. Dorohostajszczyzna, os. czeska, pow. dubieński, gm. Malin, 26 w. od Dubna, 17 dm. , 51 mk. Dorohoszcza, wś, pow. Ostrogski, gm. Chorów, par. praw. w Ostrogu 4 w. , 79 dm. , 474 mk. Własność niegdyś ks. Jabłonowskich, następnie Złotolińskich, w końcu Hermana. Dorohucz, u Dług. Drohucza, wś, pow. chełmski. W XV w. należy do par. Czemierniki. W r. 1531 Drohueza płaci od 1 1 2 łan. km. Dorohuń, mylnie Dorohul, słoboda, pow. radomyski, gm. Potyjów, par. praw. Zańki, st. poczt. Radomyśl 17 w. ,. 17 dm. , 91 mk. , 256 dz. Dorohusk, wś, pow. chełmski. R. 1564 wś Dorohusko, w ziemi chełmskiej, ma cerkiew; należy do par. łac. w Swierżu. Dorohyń Nowy 1. wś nad Noryniem, pow. owrucki, gm. i par, praw. Chrystynówka 3 w. , 23 w. od Owrucza, 152 dm. , 942 mk. , cerkiew filialna drewn. z r. 1867. Własność niegdyś Pawszów, potwierdzona przez Zygmunta Ir. 1511. Od r. 1618 część mają Trypolscy. W r. 1628 z połowy wsi wnosi Matwiej Trypolski od 2 dym. , 2 ogr. Jeszcze r. 1750 jest własnością Jana Pawszy, stolnika kijowskiego, obecnie Moszyńskich. 2. D. Stary, wś, pow. owrucki, gm.

Dorohinka

Dorohinka

Dorohlany

Dorohobuż

Dorohokunowo

Dorohostaje

Dorohostajszczyzna

Dorohoszcza

Dorohucz

Dorohuń

Dorohyń