kościół par. drewniany, p. w. św. Mikołaja. Plei han pobiera dziesięcinę z 9 łan. km. L. B. , II, 464. Dębno 1. wś i dobra, pow. kowieński, gm. Surwiliszki 3 w. , 62 w. od Kowna. Dobra należą do Giedgowdów, maja 141 dz. 2. D. , dobra, pow. poniewieski, gm. Gulbiny 5 w. , 51 w. od Poniewieża. Onichimowscy, z fol. Kirszany, mają 139 dz. Dębno 1. , u Dług. Dambno, wś, pow. brzeski w Galicji. Wspomniana w dok. z r. 1313. W połowie XV w. posiada kościół par. drewniany, p. w. św. Małgorzaty, łany km. , 4 karczmy z rola, 1 bez roli, 3 zagr. z rola, folwark. Dziesięcinę do 20 grz. pobiera biskup krak. Dziedzicem wsi był Jakub Dębiński h. Odrowąż, kasztelan i starosta krakowski L. B. , II, 271. 2. D. , wś, pow. nowotarski. Wymieniona w liczbie włości klasztoru szczyrzyckiego w dok. z r. 1254. W r. 1335 Marcin i Jerzy ze Szczyrzyc, dziedzice Dębna, powierzają Urbanowi z Grunwaldu dziś Grywałd, lokację tej wsi na prawie niemieckiem Kod. Mał. , 45, 234. . 3. D. , wś, pow. łańcucki. W r. 1565 włośc w ststwie leżajskiem; miała 36 kmieci na 19 3 4 łan. , 4 zagrod. , pop z cerkwi i roli złp. 1 gr. 18. Kmiecie dawali, prócz czynszu pieniężnego, miód wartości zł. 36 gr. 3. Ogólny dochód wynosił zł. 86 gr. 27 den. 9. 4. D. , wś i dobra, pow. pleszewski. Wspom. w dok. z r. 1279, 1296 i 1322. K. W. , n. 488, 745, 1027. Występują w nich komesowie de Dambno, między innemi Petrus, kaszt lędzki, dziedzice D. , w gronie baronów, otaczających króla. Ob. Szkice geogr. hist. E. Calliera. Serya II. Poznań, 1888 46 52. Dębno przez E. Kierskiego, Tyg. Illustr. V, 1862, 147. Zamek w D. tamże, XIII, 1866. Kościół t. XV, 1867, 88. Ob. Kuryer pozn. 1884, n. 215. 5. D. al. Damno, niem. Polnisch Damme, wś, pow. rawicki, par. katol. i ew. Rawicz. Ma 905 La 569 roli, 141 łąk, 44 lasu, 115 dm. , 755 mk. 67 katol. . Ob. Die Steinerne Grenzsaeule Rawitseher Kreisblatt, 1884 r. , styczeń. Dąbogóra 1. wś, pow. poznański. W r. 1335 Osanna, przełożona klasztoru w Owińskach, sprzedaje sołtystwo w D. braciom Racława, dla osadzenia wsi na prawie niemieckiem K. W. , n. 1153. 2. D. , wś, pow. szubiński. W r. 1213 Władysław, syn Odona, ks. polski, nadaje klasztorowi w Łeknie Pińsk, Grylewo i Dębogórę K. W. , n. 79, 101. Dębołęka, u Dług. Dambowa Lanka, wś, pow. sieradzki. Dawna własność klasztoru w Imbramowicach, miała za Długosza L. B. , III, 95, 9 łan. km. , 1 łan sołtysi. Nadana klasztorowi przez Iwona, bisk. krakow. Dęborzeczka, r. 1390 Dambowa rzeczka, wś, pow. opoczyński. W r. 1390 Władysław, król, oddaje Warcisławowi z Kraszkowa wś królewską Dambowa rzeczka, z młynem na rz. Krępie, w zastawie sumy 50 grzyw. K. W n 1898. Ok Dęba 1. . Dęborzyn, wś, pow. pilzneński. Dawna własność klasztoru tynieckiego, wedle dok. z r. 1394 Kod. dypl. pol. , III, 354. W r. 1536 włość klasztoru tynieckiego, ma 3 kmieci, 4 zagr. , dwór, folwark, młyn. W r. 1581 D. i Kawęczyno, w par. Przeczyca, są własnością klasztoru, wraz z Przeczycą. Opis szczegółowszy podaje Długosz L. B. , III, 201, pod mylnie wydrukowaną nazwą; Samborzyn. Dębowa 1. os. karcz. , pow. bracławski, gm. Obodne 4 w. . 2. D. , fol. , pow. kamieniecki, gm. Kupin 10 w. . 3. D. , os. karcz. , pow. lityński, gm. Pilawa 10 w. . 4. D. , os. karcz. , pow. mohylowski, gm. Bronnica 15 w. . 5. D. , os. karcz. , tamże, gm. Serby 5 w. . Dębowa, w dok. Dambowa, wś, pow. pilzneński. par. Jodłowa. Nadana r. 1353 przez króla Kazimierza Kod. Mał. . III, 88. R. 1581 Czuryłowa płaci tu od 10 1 2 łan. km. , 3 zagr. , 4 kom. , 2 rzem. Dębowa Buda, dwa przys. , pow. trocki, gm. Kronie; miały 10 dusz rewiz. Dębowa Łęka, r. 1575 już Geiersdorf, wś, pow. wschowski. Gniazdo Dębołęckich h. Prawdzic, którzy tu założyli, w XV w. zapewne, kościół paraf. , p. w. św. Jadwigi, wspominany w Lib. Ben. z 1510 r. Następni dziedzice Ossowscy zabrali kościół na zbór protestancki. Dopiero w r. 1610 wrócił do katolików. Na grobowcu Ossowskiego napisano Albertus Ossowski Abschaz heres in Geiersdorf. Dębowce, wś, pow. drysieński, par. Oświej. Dębowiec, w dok. Dambowdzyal, miasteczko nad Wisłoką, pow. jasielski. W r. 1349 Kazimierz król nadaje Mikołajowi de Baków Bą ków, wójtowstwo na 8 łanach in civitate nostra Dambowdzyal. Miasto posiadać ma 108 łan. z wójtowstwem. Czynszu płacie będą po 8 skojców, z czego 6ty denar dla wójta. Wójt otrzymuje też trzeci denar z kar sądowych, kramy sukienne, jatki piekarskie, szewckie, rzeźnicze, dwie łaźnie, młyny nad Wisłoką Kod. Mał. , III, 73. W r. 1581 płaci szosu fi. 12 gr. 24, łany 4, szewców 3, kowale 2, ślusarz 1, rzeźnicy 4, krawcy 2, kuśnierz 1, garncarz 1, tkaczów 8, piekarze 4, komor. 3, koła młyń. 3. Ogółem fi. 35 gr. 14. Wedle wykazu z r. 1771 ststwo dębowieckie w posiadaniu Maksym. Zborowskiego, sędziego ziem. sandom. , dawało kwarty 3 613 zł. 24 gr. Dębówka 1. fol. , pow. kowieński, gm. Kroki 11 w. , 76 w. od Kowna. 2. D. , dwór, pow. poniewieski, gm. Krakinów 4 w. , 26 w. od Poniewieża. 3. D. , dobra, tamże, gm. Pniewo 8 w. , 1 w. od Poniewieża. 4. D. , fol. , pow. wiłkomierski, gm. Szaty 5 w. , 30 w. od Wiłkomierza. 5. D. , dwór, pow. wiłkomierski, gm. Rogów 20 w. , 59 w. od Wiłkomierza. 6. D. ,

Dębno

Dębno

Dębołęka

Dęborzeczka

Dęborzyn

Dębowa

Dębowce

Dębowiec

Dębówka