1683 obie Cz. należą do Siemaszki, który wnosi od 26 dym. , 6 ogr. , 1 koła dorocz. Dn. 17 marca 1787 przyjmuje tu Ignacy Kordysz obiadem Stanisława Augusta, jadącego z Łabunia do Cudnowa. Cz. Stara dzieliła losy Nowej, ale utrzymała się w rodzie Pruszyńskich. Dziś sukcesorów Przemysława Pruszyńskiego. Czartoryjka, urocz. , pow. latyczowski. Należała do klucza międzyborskiego. Czartoryjsk, mstko nad Styrem, pow. łucki, gm. Medwieże, 68 w. od Łucka, 275 dm. , 1936 mk. , 2 cerkwie par. , dom modl. żyd. , szkoła, młyn. Na mocy działu, w 1547 r. w Cz. pomiędzy braćmi Czartoryskiemi, Aleksander bierze Cz. i Litowiż. W r. 1570 ks. Aleksander, wwda wołyński, wnosi z miasta od 19 dym. rynk. po 4 gr. , 53 dym. ulicz. po 2 gr. , 9 chałup ubogich po 1 gr. , 7 komor. , 21 rzemieśln. . 77 ogrodn. miejskich po 1 gr. W 1557 r. ks. Michała Aleksandrowicza Czartoryskiego, ssty żytomierskiego, a r. 1583 wdowa po nim wnosi od 12 dym. rynk. po 8 gr. , 85 dym. ulicz. po 4 gr. , z 26 chałup po 2 gr. , z 85 łanków po 15 gr. , 123 ogr. miejskich po 2 gr. , 3 kół rudnych po 12 gr. , 11 rzem. po 15 gr. , 1 koła waln. , 4 popów. W 1601 r. Czartoryski sprzedaje Cz. Pacowi, wwdzie mińskiemu za 400000 złp. Po Pa cach przeszedł do Leszczyńskich, Wiszniowieckich, ks. Radziwiłłów, obecnie skarbowe. Czartoryjski Majdan, al. Czartoryjsk, chutor, pow. nowogradwołyński, gm. Smołderów, w lasach pod Baranówką, 19 dm. , 86 mk. Czartowa, os. karcz. , pow. oszmiański, gm. Holszany. Czartowice, Czertowicze, wś, pow. oszmiański, gm. i dobra Wołożyn. W r. 1865 miała 157 dusz rewiz. , należała do fol. Sakowszczyzna. Czartówka, zaśc. , pow. nowoaleksandrowski. gm. Antolepty 6 w. , 19 w. od mta pow. Czartowszczyzna 1. al. Dworzec, fol, , pow. czauski, należy do dóbr Uhły. 2 Cz. , wś włośc, pow. święciański, gm. Aleksandrowska, należał do dóbr skarb. Budrany. Czarnków, wś nad rzką Połonką, pow. łucki, gm. Czarnków, 20 w. od Łucka, 133 dm, 804 mk. , zarząd gm. , cerkiew, st. poczt. , młyn wodny. Nadany r. 1444 wraz z innemi kn. Michałowi Wasilewiczowi Czartoryskiemu. Na mocy aktu dzielczego z r. 1547 Cz. z Klewaniem, Biełhorodem przypada na ks. Iwana. W 1545 r. właścicielami Cz. są Mikita i Zenko Czarukowscy, zobowiązani do opatrywania 3 horodni. W 1583 r. w zastawie u Jana Chruściekiego, który wnosi od 13 dym. , 11 ogr, 3 kół waln. , 1 popa, 2 bojar. W nowszych czasach należy do Stępkowskich, Buszyńskich, obecnie drogą wiana Śnieżków. Czaryż, r. 1581 Czarisz, wś, pow. włoszczowski. W r. 1581 płaci tu Szafraniec od 7 zagr. z rolą, 1 kom, , 1 rzem. Czarzyzna, r. 1569 Czazyn, wś, pow. stopnicki. W r. 1579 Wolski Mikołaj, kaszt. biecki, dziedzic Łubnic i Orzelca płaci tu od 6 os. , 3 łan. , 3 zagr. , 1 kom. Czasnowiszki, fol, pow. nowoaleksandrowskił gm. Antolepty 6 w. , 27 w. od mta pow. , własność Wejnisów, 100 dz. Czastary, wś, pow. wieluński. Kościół par. p. w. Narodzenia N. P. M. istniał tu zapewne w XV w. Wieś dawniej królewska wchodziła w skład ststwa sokolnickiego. Prawo patronatu należało do królów. Według opisu w Lib. Ben. Łaskiego kościół na początku XVI w. był w ruinie. Reg. pob. z r. 1552 zaliczają wieś Cz. do par. Sokolniki, widocznie więc nie miała kościoła i ztąd złączono parafie. W tym czasie pewno przeszła w ręce prywatne i założono tu zbór kalwiński, przy którym mieściły się groby rodziny Trepków. Zbór ten zniesiono wyrokiem trybunału koronnego. Około r. 1720 stanął tu nowy kościół drewniany z dwiema kaplicami i wieżą przez Aleksandra ks. Sułkowskiego wzniesiony. Łaski, L. B. II 140 i 150. Czaste 1. wś, pow. wieliski, gm. Baranowo. 2. Cz. , wś, pow. wieliski, gm. Usmyń. W roku 1765 w ławnictwie lipieckiem wójtowstwa usmyńskiego. Czastki, wś włośc, gm. Jazno, miała 9 dusz rewiz. , należała do dóbr Pawłowicze. Czastówka, przys. dóbr Koziń, pow. dubieński. Czaszki, pow. kaliski. W r. 1579 wś Czaski ma 1 2 łan. km. , 4 kom. Czaszki, wś i dwór, pow. dzisieński, gm. Prozoroki 6 w. . W r. 1865 wś należała częściowo do Starosiela Tkaczewszczyzny i Czaszek, miała 22 dusz rewiz. Czaszki, wś, pow. lityński, gm. Kaczanówka, 69 dm, 488 mk. , cerkiew, szkoła. Czaszkowszczyzna, wś, pow. wilejski, gm. Łuczaj 8 w. ; miała 79 dusz rewiz. , należała. do dóbr Stary Dwór. Czaszniki, ob. Cześniki. Czaszniki 1. wś, pow. horecki, gm. Horki, 89 dz. 2. Cz. , mstko przy Ujściu Łukomli do Ułły, pow. lepelski, gm. Kopciewicze. Na początku w. XVII własność Janusza i Krystyny z ks. Druckich Sokolińskich Kiszków, którzy r. 1633 sprzedają Cz. Leonowi Sapiezie, wwdzie wileń. za 200000 złp. Jan i Leon Sapiehowie odstępują zaraz Cz. Adamowi Kazanowskiemu Stoln. kor. za 150000 złp. W 1649 r. tenże Kazanowski zapisuje Cz. żonie swej Elżbiecie Służczance. Po bezpotomnej śmierci Kazanowskiej, Cz. spadają na brata jej Zygmunta Służkę, chor. lit. , i na potomstwo zmarłego brata Bogusława, podskarb. lit. W 1670 r. dziedzicem Cz. jest Dominik Służka, wwda połocki, który poprzednio 1674 r. z żoną Konstancyą z Podbereskich fundują tu klasztor dominikanów, zapi Czartoryjka Czartoryjka Czartoryjsk Czartoryjski Czartowa Czartowice Czartówka Czartowszczyzna Czarnków Czaryż Czarzyzna Czasnowiszki Czastary Czaste Czastki Czastówka Czaszki Czaszkowszczyzna Czaszniki