W r. 1563 wś ta w par. Niwiska składa się z części Ch. Pietki, Ch. Drozdowa wola, Ch. Wilczówek Zabiele i Oh. cesarze. Ogółem 20 łan. Chojewo, Chojowo, wś, pow. brzeski, gub. grodz. , gm. Malesze, 19 w. od Bielska, 67 dm. , 546 mk. , 1312 dzies. Należała niegdyś, jako sioło wójtowskie do włości dworu brańskiego. W 1563 r. miała 50 włók gruntu średniego, z czego 1 włóka na wójta, 1 na kowala. Dochodu z zaściankiem dawała 39 kóp 4 gr. , 5 den. Do wójtowstwa należały wsi Ch. , Kadłubowska Kadłubówka i Spaki Szpaki. Według lustracji z r. 1664 należała do ststwa brańskiego, August III, r. 1774 nadał Marcinowi Witanowskiemu dożywociem dwie włóki we wsi Chojewie. Metr. Kor. Ks. K. nr. 103, str. 131 2. Gdy jednocześnie po śmierci ur. Kiersnowskiego, zawakowało w tejże wsi wójtostwo M. Witanowski wyrabia sobie u króla przywilej. Ks. Kanclerskie n. 103, str. 190 1. Miała jednak na tem wójtostwie dożywocie wdowa po Kiersnowskim, król przeto pozwala jej zcedować swe prawa. Wspomniany Marcin Witanowski, towarzysz kawaleryi Narodowej w r. 1794 na wezwanie komisyi porządkowej bielskiej, objął komendą nad pospolitem ruszeniem parafii Rajgrodzkiej. Chojnata, wś, pow. skierniewicki. W r. 1870 miała 126 mk. , 101 morg. dwor. , 208 włośc Chojnatka wś miała 75 mk. , 258 morg. dwor. , 30 włość. i Chojnackie budy wś 96 mk. , 258 mr. W r. 1827 Ch. ma 8 dm. , 58 mk. , a Chojnatka 9 dm. , 66 mk. Część wsi była własnością benedyktynów z Jeżowa. W reg. pob. z r. 1579 podano Mniska wieś miała 2 1 2 łan. km. , 2 łany wójt, 1 zagr. Były prócz tego działki drobnej szlachty mającej 1 1 2 łan. Przyległa wieś Michałowice nosi r. 1579 nazwę Michało wice Chojnata. Jest także Wola Chojnacka w par. Biała, zapewne dzisiejsza Chojnatka, druga Wola Chojnacka zmieniła nazwę na Wola Turowa. Chojnata wola, wś, pow. rawski. Wspom. w dok. z r. 1334. K. W. n. 1131. Ob. Wola chojnata t. XIII. Chojnatka, wś. ob. Chojnata. Chojna, wś, pow. wągrowiecki. Wś ta leżąca na tak zw. Pałukach miała wcześnie już kościół par, , należący do dyecezyi pozn. , a roku 1364 przy rozgraniczeniu dyecezyi, włączony do gnieźn, K. W. n. 1522. Kościół par. p. w. św. Małgorzaty wspomniany w dok. z 1416 r. jako dawno istniejący, należał do dekanatu kcyńskiego, dawniej lekneńskiego. Łaski, L. B. I, 118 i przyp. . Chojne, wś nad rz. Wartą, pow. sieradzki, gm. Bogumiłów. Pierwotnie należała do par. Strońsko, po drugiej stronie Warty, płynącej o 2 w. od wsi. Dopiero arcyb. Łaski erygował tu parafię r. 1527. Oryginał aktu zachował się dotąd. Plebanowi wyznaczono dziesięciny z Wiechucic i Opatówka, należących do arcyb. gnieźn. Plebanowi w Strońsku, proboszcz obowiązany był co rok na św. Marcina płacić grzywnę. Ko ściół par. p. w. N. M. P. fundowany był przez Jana Łyczeńskiego, wojskiego sieradzkiego. W r. 1599 nowy murowany dotąd istniejący wystawił Sta nisław Zapolski, h. Pobóg, podsędek sieradzki dziedzic Ch. Konsekrował p. w. św. Anny Ma ciej Łubieński biskup kujawski. Z dat wymie nionych na kaplicy N. M. Panny 1621 r. i na wieży kościelnej 1681 wnosić można o czasie ich powstania. Według wizyty z r. 1683 były tu 3 tylko ołtarze, z których jeden w kaplicy nad zakrystyą, gdzie też znajduje się cudowny obraz N. P. M. Wizyta z r. 1787 wspomina o 7 ołtarzach. Obecnie znajduje się prócz kapli cy 5 ołtarzy Wielki św. Anny, wystawiony r. 1670. Drugi ołtarz św. Izydora z bractwem, wprowadzonem przez Jana Zapolskiego, kanon. krak. , który, jako opat lędzki żył jeszcze r. 1674. Trzeci ołtarz nowy, r. 1874 zbudowany z figurą M. B. Bolesnej. W r. 1874 kościół był odno wiony. Największy z trzech dzwonów ma datę r. 1545. W ścianach wmurowane są pomniki jeden Stanisława Zapolskiego fundatora, deputa ta na sejm r. 1613 1616. Drugi bez napi su. Księgi parafialne sięgają r. 1673. W r. 1787 parafia Gh. liczyła 303 dusz, w r. 1809 było 511, w r. 1876 liczono 2309, obecnie zaś 2600. Do CL jako filia należy kościół w Dą browie Wielkiej. M. R. Wit Chojniak, urocz. , pow, bielski gub, grodz. , gm. Dubiażyn, własność Ignatowiczów, 26 dz. Chojnik, wś, pow. tarnowski. Wedle Długosza, L. B. U, 270 i III, 198, wieś ta, własność klasztoru tynieckiego, posiadała kościół par. drewniany p. w, św. Marcina. Łany km. dawały dziesięcinę do Opatkowic. Jęstto jednak omyłka wynikła z podobieństwa nazw Chojnik i Gnojnik. Ta ostatnia wieś posiada starożytny kościołek św. Marcina, którego w Ch, nigdy niebyło. Długosz przytem opisuje ponownie Ch. , jako wieś w par. Gromnik położoną. Wieś ta zlała się w jedną całość z drugą wsią klasztorną Baboniowice. Chojniki, wś i dobra, pow. prużański, gm. Malecz, 19 w. od Prużany. Wś ma 304 dzies. , dobra w części KorybutDaszkiewiczów, z urocz. Rudka 700 dz. , w części Zabłudowskich 147 dz. Chojno, wś, pow. kaliski. Wspom, w dok. z r. 1291 i 1370. K. W. n. 664, 1629. Chojno, wś, pow. krobski. W dok. z r. 1310. K. W. n. 930. Chojnów, wś, pow. grójecki. W r. 1870 było 111 mk. , 3257 morg. dwor, , 141 włosć. R. 1577 było 14 1 8 łan. Siedzieli tu Pełkowie. Chojniczki, wś, pow. chojnicki. W r. 1344 Jarosław, arcyb. gnieźn. , zamiania z Krzyżakami wś swą Ch. na Gambarzów. K. W. n. 1234. Chojewo Chojewo Chojnata Chojnatka Chojna Chojne Chojniak Chojnik Chojniki Chojno Chojnów Chojniczki