wie. Folw. dawał do 3 grz. kościołowi w Kaziinierzy. L. B. I, 65 i II, 419. Broniszowice, wś, pow. opatowski. W r. 1578 podane w par. Momina, miała 3 4 łan. , 1 os. , 4 zagr. z rolą 1 ubog. Broniszyszki, ob. Broliszyszki. Bronka ob. t. I, 381, wś, pow. bielski. gub. grodz. , 2 okr. pol. , gm. Aleksin, 20 w. od Bielska, 245 dzies. Bronkowice, u Dług. Bronykowicze, wś, pow. kielecki, par. Tarczek. R. 1337 Jan Grot bisk. krak. daje Witalisowi las zw. Bronykowicze dla osadzenia na 20 łan. wsi na prawie sredzkiem. W r. 1343 tenże Witalis z Tarczku sprzedaje to sołtystwo Wilczkowi z Opatowa Kod. kat. krak. II, 10, 12. W XV w. własność bisk. krakowskich, ma 8 łan. km. dających dziesięcinę do 10 grzyw. biskupom. Karczma z rola i sołtystwo na 2 łan. dają plebanowi w Tarczku L. B. II, 461. Bronne 1. al. Bronna, dobra, pow. kobryński, 4 okr. pol. , gm. Drohiczyn, 53 w. od Kobrynia, własność Kantorowych, 773 dzies. 2. B. wś nad Dnieprem, pow. rzeczycki. gm. Zaspa, 10 w. od Rzeczycy, ma 79 osad. 2. B, wś, pow. rohaczewski, gm. Cichinicze 4 w. , 58 dm. , 365 mk. Bronne, jezioro, w pow. kowelskim, 1565 r. w sstwie ratneńskiem miało 2 tonie niewodne. Bronne 1. wś, pow. rówieński, gnu Bereźne, par. praw. Polany 2 w. , 65 w. od Równego, 53 dm. , 246 mk. W 1558 r. w schedzie Maryi Dubrowickiej. W 1583 r. należy do ks. Andrzeja Hołowni Ostrożeckiego, który wnosi od 10 dym. , 3 ogr. Po jego śmierci 1585 r. majątek ten dostaje się żonie Nastazyi z Malińskich. 2. B. , chutor, tamże, 2 dm. , 10 mk. Bronnica, wś i dobra, pow. rohaczewski, gm Koszelewo 8 w. . Wś ma 34 dm. , 253 mk Dobra, dziedzictwo Dernałowiczów, wraz z dobrami Wiktoryn, 5, 351 dzies. 3, 182 lasu. Bronnica 1. słoboda, pow. rówieński, gm. Siedliszcze, 105 w. od Równego, 24 dm. , 108 mk. 2. B. , pow. mohylowski, ob. Bronica. Bronniki, mylnie Brolniki wś nad rzką Wołownią. , pow. nowogródzki, gm. Horodeczne, 10 w. od Nowogródka; ma 24 osad. Bronno, wś, pow. łęczycki. W r. 1576 Szymon Szubski kaszt. inowłodzki płaci ta od 6 1 2 łan. , 1 karczmy, 14 osad. Bronocice, u Dług. Brunoczycze, wś, pow. pińczowski, par. Skalmierz. Dziedzicem wsi w XV w. był Bartłomiej Obulec h. Odrowąż. Wś miała 6 łan. km. , 4 zagr. , karczmę i folw. Dziesięcinę dawano kustoszowi i kanon. w Skalmierzu L. B. I, 529. Dane z 1827 podane przy tej wsi t. I, 381 odnoszą się do wsi Boronice w par. Kościelec. Bronocice zostały pominięte. Bronosów, trzy fol. , pow. nowogródzki, gm. Jeremicze, 36 w od Nowogródka. Bułhaków 3 włóki, Gatowiczów 7 włók, Zasławskich 3 wł. Bronoszewice, pow. płocki, ob. Kuskowo t. IV. Bronów, wś, pow. pleszewski. W 1288 r. miles Dzierzykraj oddał tę wieś w dziale swej córce K. W. n 622. Bronowice w dok. Brunovicze, wś, pow. lubelski. Wieś należała do wójtostwa lubelskiego wraz z Konopnicą, wymienione w akcie sprzedaży wójtostwa lubelskiego w r. 1342. Kod. mał. III, 46. W r. 1676 płaci tu Piotr Kazimierz Kościuszkiewicz od 24 poddanych, 3 dwor. 3 osób z rodziny. Bronowice wielkie u Długosza Brunowicze, wś, pow. krakowski. Wieś ta położona na Wróżnej górze, należała zdawna do klasztoru tynieckiego, jako uposażenie nadanego klasztorowi kościoła św. Jerzego na zamku krakowskim. W r. 1274 opat Kosmas daje tę wieś dla lokacji na prawie nowotarskim Henrykowi i Gerardowi mieszczanom krakowskim. Kod. dypl. pol. III, 104. Przy poświęceniu nowego kościoła św. Jerzego na zamku w Krakowie, wzniesionego na miejscu dawnego, przez Kazimierza W r. 1347 nadaje tę wieś opat Jan na uposażenie czwartej prebendy. Wedle Długosza B. należą do par. u św. Stefana w Krakowie. Stanowią własność czwartej prebendy u św. Jerzego na zamku. Wieś miała 10 łan. km. dających za czynsz i dziesięcinę prebendzie po 1 grzyw. , 2 miary owsa i 2 kapłony. Sołtystwo miało 5 łan. , karczmę dającą 3 grz. czynszu i 6 zagrod. dających po grzywnie. Prebendarz miał folwark na 2 łanach. L. B. I, 593, 598 i II, 16. 2. B. małe u Dług. Brunowicze, wś nad rz. Dłubnią. i Rudową, pow. krakowski. W połowie XV w. własność plebana kościoła P. Maryi w Krakowie, Ma 16 łan. km płacących plebanowi po 16 gr czynszu i dających po 4 miary jęczmienia, 4 żyta i owsa z łanu. Było też sołtystwo, młyn na Dłubni i folwark na 2 łanach. L. B. II, 2. Tutejszy sołtys Stefan Gallicus występuje od r. 1375 do 1380 jako wójt najwyższego sądu miejskiego niemieckiego na zamku krakowskim. Kod. mał. I 389, III 304, 310, 334. Bronowicze, wś poradziwiłłowska, pow. słucki, gm. Słuck; ma 70 osad. Bronowo 1. pow. przasnyski, ob. Plewnik t VIII. 2. B. , pow. łomżyński. W r. 1577 Brunowo w par. Wizna. Płaci tu Wit Kamionowski rządca od 34 łan. km. , 7 zagr. , 1 rzem. W r. 1771 leśnictwo królewskie bronowskie zostawało w posiadaniu Jana Rostkowskiego, który płaci kwarty 3, 393 zł. 16 gr. 3. B. , ob. Kotowo. Bronowo, wś nad kotliną rzki Łokniec, pow. słucki, gm. Romanów, okr. pol. Kopyl, 29 w. od Słucka, ma 40 osad.

Broniszowice

Broniszowice

Broniszyszki

Bronka

Bronkowice

Bronna

Bronne

Bronne 1

Bronnica

Bronniki

Bronno

Bronocice

Bronosów

Bronoszewice

Bronów

Bronowice

Bronowicze

Bronowo