Bidziny 1. wś, pow. opatowski. W połowie XV w. istnieje tu już kościół par. p. w. św. Piotra. Łany km. i dwa fol. rycerskie dają dziesięcinę wartości do 20 grzyw. plebanowi. Dziedzicami są Jan i Bernard Bidzińscy h. Janina i Dębno. Dług. , L. B. , II, 497. 2. B. , wś, pow. miechowski, gm. i par. Pałecznica, 20 w. od Miechowa. Ani reg. pob. z XVI w. , ani spis z 1827 r. tej wsi nie podaje. Biebrusy, jezioro, w pow. wileńskim. Biebrusy 1. ob. t. I, 203, dobra, pow. wileński, 3 okr. pol, gm. Malaty; 1865 r. własność Dowgiałów. 2. B. , zaśc, tamże, 6 w. od Malat; miał 7 dusz rewiz, , należał do dóbr skarb. Inturki. Biebrza, rzeka, dopł. Narwi, na obszarze bagien Jatła w pow. augustowskim ma wznies. 160 mt. n. p. m. , ujście Netty 109, 9 mt. , most pod Ossowcem na drodze żel. z Brześcia do Grajewa 103, 3 mt. , ujście do Narwi 98, 6 mt. Długość od źródeł, w bagnach Jatła, pod fol. Pieratowszczyzna, do Dębowa 69 klm. , od Dębowa do ujścia 72, 6 klm. Ogólna długość 141, 6 klm. Gloger Z. Nad B. Kron. Rodzinna, nr. 45, r. 1882. Tenże. Osady przedhistor. na porzeczu B. Zbiór wiad. do antr. kraj. , t. VI, 1882. Biechów 1. wś, pow. opatowski, gm. Boksice, par. Mychów, 18 w. od Opatowa, ma 10 dm. , 149 mk. , 143 morg. dwor. i 71 włośc. W r. 1827 par. Mnichów, ma 9 dm. , 47 mk. 2. B. , wś, pow. stopnicki. W r. 1827 było 89 dm. , 551 mk. W połowie XV w. istnieje tu kościół par. drewniany p. w. WW. św. Jan z Rytwian woj. krak. posiada dwie części wsi a Mikołaj h. Powała trzecią. . Rytwiański ma 20 łan. km. , 14 zagrod. , 2 młyny, 5 karczem, folwark. Biechowski Mikołaj 6 łan. , 20 zagr. , młyn i dwie karczmy. Łany km. , karczmy i zagr. dawały dziesięcinę, wartości do 20 grzyw. kościołowi w Zborowie, folwarki zaś do Biechowa. Dług. , L. B. , II, 453. Biechowo, wś, pow. wrzesiński. Ziemia biechowska wspomniana jest pod r. 1232 K. W. , nr. 137; jako gród B. miało swoich kasztelanów, których cały szereg spotykamy w aktach Przesław, syn Dyszkona r. 1252 K. W. , nr. 299; Janusz, syn Mikołaja, wojewody kaliskiego, w r. 1255 ib. nr. 1331; Jan w r. 1273 ib. , nr. 451; Marcussius, syn Lutogniewa, r. 1279 nr. 488; Świętomir r. 1294 nr. 714; Mikołaj r. 1324 nr. 1044; Tomisław r. 1335 nr. 1154; Wincenty r. 1366 nr. 1590; Mogek w r. 1382 nr. 1804, który przystąpił do związku braterskiego, zawiązanego w Wielkopolsce dla obrony króla i kraju od krzyżaków i Brandenburgii. R. 1344 dziedzicem B. był Mikołaj, wwda pozn. , któremu Ludwik Brandenburski r. 1345 obiecał nagrodę za podtrzymanie stosunków przyjacielskich z królem polskim. K. W. , nr. 1140. W r. 1390 Albert, archidyakon pozn. oddał Mikołajowi, plebanowi w B. dziesięcinę z ról dworskich tej wsi, Henrykowi zaś altaryście pozn, takąż dziesięcinę z ról kmiecych. K. W. , nr. 1903. R. 1399 dziedzicem. B. był Mathias. K. W. , nr. 2009. Bieciany, wś włośc, pow. oszmiański, 3 okr. pol. gm. Dziewieniszki 10 w. . Miała 18 dusz rewiz. ; należała do dóbr skarb. Remizowo. Bieciejki, zaśc, pow. wilejski, 1 okr. pol, gm. Horodek. Bieciszki 1. wś, pow. nowoaleksandrowski, 4 okr. pol, gm. Antuzowo, 20 w. od mta pow. 2. B. , wś, pow. święciański, 2 okr. pol, gm. i dobra skarb, Daugieliszki; miała 10 dusz rewiz, Bieciuny, wś i dobra, pow. święciański, 2 okr. pol, gm. Zabłociszki. Wś miała 72 dusz rewiz. ; dobra należały dawniej do Hołowniów, następnie Kwintów. Bieck, dobra skarbowe, pow. połocki, obejmują 11 wsi i 2 zaśc. i mają 5, 908 dzies. Dawniej sstwo w posesyi Przysieckich. Ostatnim sstą był Jerzy Szauman. Biecz, w dok. z 1243 r. Beiech, 1257 Begech, 1345 r. Beycz, 1306 r. Begeczensis castellatura, miasto, pow. gorlicki. Jestto starożytne targowisko i gród kasztelański przy trakcie handlowym, prowadzącym od Węgier i Sącza na Ruś. W dok. z 1243 r. Nicolaus, kasztelan de Beycz. W dok. z r. 1257 występuje Bronisius de Begech kasztelan. W akcie z 1280 jest mowa o ziemiach sądeckiej i bieckiej terrarum de Sandec et de Bech. Kod. Mał. , II, 70, 108, 149. Aktom z r. 1303 poświadcza w Pradze czeskiej Wacław król Czech i Krakowa zamianę grodu Beycz z przyległościami na posiadłości biskupie w Kamienicy. Biskup krakowski zatrzymuje tylko prawo patronatu nad kościołem św. Wojciecha i drugim filialnym. Kod. kat. krak. , I, 145. Biskup oddał ten zamek z obowiązkiem straży i obrony opatowi tynieckiemu, lecz gdy ten zaniedbywał obowiązków, na skargę Nankiera biskupa, papież Jan XXII poleca rozpatrzeć tę sprawę w r. 1322. Że B. był targowiskiem na trakcie handlowym, o tem świadczą dokumenty. Viam de Sandecz versus Rusiam per Beycz, Smigrod et Sanok powiada przywilej króla Kazimierza z r. 1345 dany mieszczanom sądeckim. W dok. z r. 1369 wspomniany jest districtus biecensis. Kod. Małop. , I, 258, 359. Prope Byecz in terra cracoviensi powiedziano w dok. z 1359 r. i wtedy kasztelanem był Paszko z Pilchowic siedzący tu jeszcze r. 1391. Kod. W. . R. 1361 Kazimierz W. bawi w B. 26 grudnia i wydaje przywilej na zbudowanie ważnicy, postrzygalni, kramów solnych. W r. 1363 potwierdza król miastu prawo niemieckie i powyższe nadanie. Przyczem pozwala zbudować dwa składy na wino, dwa kramy sukienne, daje pastwisko w gaju za lasem zamkowym zw. Bidziny Bidziny Biebrusy Biebrza Biechów Biechowo Bieciany Bieciejki Bieciszki Bieciuny Bieck Biecz