jej miłej ofiarowany, roku Pańskiego 1704 przez Andrzeja Komonieckiego, wójta żywieckiego. Praca ta dostawszy się do Krakowa zaginęła równie jak i odpis z niej zrobiony. Znal ją Michał Wiszniewski. Ambroży Grabowski, L. Zejszner i Żegota Pauli korzystali z niej. Przechował się tylko nieskończony wyciąg z tej kroniki, zrobiony w 1817 r. przez kś. Niemczyka, plebana w Jeleśni, i tamże zachowany i drugi wyciąg w języku niemieckim, niedokładnie dokonany r. 1843 przez kś. Augustina, proboszcza żywieckiego i w aktach parafialnych przechowany. Stanisław Krauss opierając się na tym wyciągu niemieckim napisał niekrytyczną rozprawę Latopis miasta Żywca Biblioteka Warsz. z r. 1852, t. III. Najważniejszą jest praca ks. Eugeniusza Janoty Wiadomość historyczna i geograficzna o Żywiecczyźnie, Cieszyn, 1859. Pomiary wzniesień w okolicy Ź. wykonał K. Kolbenhayer i pomieścił w Sprawozdaniach komisyi fizyograficznej t. III. Żywiecki powiat w Galicyi zachodniej zaj muje obszar klinu wciskającego się od połu dnia w granice Węgier. Od płn. zach. gra niczy z pow. bialskim, od północy z wadowickim a częścią wschod. dotyka granicy pow. myśle nickiego. Obszaru ma 19, 96 mil kwadr, i 90450 mk. 1880 r, . Dzieli się na trzy okręgi sądowe j Milówka 25904 mk. , Siemień 26034 mk. i Żywiec 38512 mk. . W skład powiatu wcho dzą 1 miasto, 2 miasteczka, 66 gmin wiejskich, 8 zarządów obszarów dworskich. Przez obszar powiatu przechodzi linia kolei państwowej, łącząca Żywiec z Białą i Dziedzicami st. dr. żelaznej północnej, Czaczą na Węgrzech i Suchą. Br. Ch. Żywinty, pow. wileński, ob. Żuwinty. Żywkowo, wś, dobra i uroczysko, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 2 okr. pol. , gm Pawły, o 24 w. od Bielska, 93 dzies. ziemi włośc. 22 łąk i pastw. , 4 nieuż. . Posiadłość większa ma w części Szaniawskich 123 dzies. 110 łąk i pastw. , 46 lasu, 30 nieuż. , w części zaś należącej do Kamili Górskiej i Józefy Żochowskiej 128 dzies. 38 łąk i pastw, , 19 lasu, 13 nieuż. . Uroczysko należy do Linców i ma 48 dzies. Żywniany, wś włośc. , pow. wileński, w 3 okr. pol, gm. Malaty o 12 w. , okr. wiejski Szylniki, 60 dusz rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Białodwór. Żywocice 1. niem. Ziwotitz, wś, pow. cieszyński, na Szląsku austr. , par. ew. Błędowice Dolne, ma 504 mr. , 411 mk. 2. Ż. Dolne, czeskie Żivotice, czes. Hory, niem. Berghof, wś i dobra, pow. i okrąg sąd. opawski. We wsi szkoła ludowa i zarząd dóbr i lasów hr. Larisch. W skład gminy wchodzą Schoenstein 826 mk. , Berghof 137 mk. i Hertitz 111 mk. , ogółem 1074 mk. Od wschodu graniczy ze Sławkowem. 3. Ż. , czes. Ż niem. Seitendorf, wś, pow. karniowski, okr. sąd. Osoblaha, ma 228 mk. 4. Ż. Dolne, niem. , wś, pow. bruntalski, okr. sąd, beneszowski, 807 mk. Żywocice, niem. Zywodczuetz, 1453 Zywotitz, 1534 Zibetitz, dobra i wś, pow. opolski, par. kat. i ew. Krappitz. W r. 1885 dobra miały 586 ha, 14 dm. , 248 mk. 20 ew. ; wś 321 ha, 87 dm. . 493 mk. 6 ew. . Żywocin, kol. i fol. , pow. piotrkowski, gm. Bogusławice, par. Wolbórz. Kol. ma 57 dm, , 368 mk. , 736 mr. ; fol. 3 dm. , 34 mk. , 350 mr. dwor. ; os. karcz. 1 dm. , 3 mk. , 2 mr. W 1827 r. było 30 dm. , 251 mk. W r. 1389 Zbilut, biskup włocławski, nadaje Bogumiłowi, sołtysowi wsi biskupiej Ż. , w okręgu wolborskim leżącej, wieś tę dla osadzenia na prawie średzkim. Sołtys otrzyma 3 łany wolne, kawał lasu, łąki, sadzaw kę, trzeci denar z kar sądowych. Osadnicy przez lat sześć będą wolni od połowy czynszu a następnie płacie mają po fertonie groszy, pół kopy jaj i 2 kury. Przy tem jeden dzień mają orać i siać pod oziminę i jeden pod jarzynę na roli biskupiej Ulanow. , Dokum. , 264, Nr 87. W r. 1445 czterej sołtysi tej wsi sprzedają w Wolborzu piątemu sołtysowi Albertowi dwa łany dziedziczne za 16 grzyw. , licząc po 48 gro szy w grzywnie Kod. dypl. pol. , II, początku XVI w. wszystkie role dają dziesięcinę scholastykowi łęczyckiemu, tylko pola od strony Komornik płacą do Wolborza. Pleban pobiera od kmieci tylko kolędę, po 1 gr. z łanu Łaski, L. B. , II, zińskiego z r. 1557 wś Ż. , w par. Chorzęcin, własność bisk. kujawskiego, miała 12 łan. , 2 karczm. , 11 sołtys. łan. , 20 osad. , 3 wojt. Pawiń. , Wielkop. , II, Żywodery 1. dobra, pow. horecki, własność Adamowiczów od 1852 r. , mają 297 dzies. 54 roli, 23 łąk, 213 lasu. 2. Ż. , wś, pow. orszański, gm. Mikulino, ma 6 dm. , 50 mk. Żywogłodowicze al. Żywosadowicze, wś poradziwiłłowska, pow. słucki, w 1 okr. pol. sta robińskim, gm. i par. prawosł. Wyzna, odl. o 23 w. od Słucka, ma 67 osad; miejscowość równa, grunta lekkie. A. Jel. Żywołoki, wś, pow. lepelski, gm. Mosarz, 300 dusz, należy do dóbr Białego, Zabiełłów. Żyworiezka, rzeczka, w gub. mohylewskiej, prawy dopływ Łochwy pr. dopł. Dniepru. Żywotów, las, w pow. uszyckim, należy do wsi Czabanówki, Karaszewiczów. Żywinty Żywinty Żywkowo Żywniany Żywocice Żywocin Żywodery Żywogłodowicze Żywołoki Żyworiezka