wzniesiona w 1773 r. we wsi Barmaki o 5 w. . J. Krz. Żytyńce 1. wś nad rzką Kliteńką, dopł. Hnyłopiatu, pow. berdyczowski, w 1 okr. pol. , gm. Bystrzyk, par. praw. Markusze o 2 w. , katol. Berdyczów o 5 w. , ma 297 mk. W1863 r. było tu 175 mk. prawosł. , 20 katol. ; 482 dzies. ziemi. Posiada cerkiew filialna p. w. św. Anny, wzniesioną w końcu zeszłego wieku przez dziedzica wsi Chojeckiego. W XVII w. własność Tyszkiewiczów. W epoce uwłaszczenia włościan wś należała do Bazylego Djatełowicza. 2. Ż. al. Żytyniec, wś nad rzką Osirą, dopł. Słuczy, pow. nowogradwołyński, gm. Derewicze, paraf. praw. Gizowszczyzna, katol. Ostropol, ma 155 dusz męz. włośc. , 343 dzies. ziemi włośc. , 536 dworskiej, kaplicę katol. dekanatu zasławskiego, szkołę ludowa od 1875 r. Własność dawniej Polanowskich, obecnie Trzemeskich. J. Krz. Żytyszki, dobra, pow. szawelski, w 4 okr. pol. , gm. Kirjanowo, o 49 w. od Szawel, własność Gasztowtów, 160 dzies. 5 lasu, 20 nieuż. . Żywa, rzeczka, w pow, lipowieckim, prawy dopływ Rośki Gniłej, bierze początek powyżej wsi Zarudzia, przepływa pod mstkiem Oratowem, wsią Żywotówką, pod którą rozlewa się w stawy i pod mstkiem Żywotowem, w pow. taraszczańskim, ma ujście. Przybiera od pr. brz. strumień płynący pod Honoratką. Żywa Woda 1. wś nad rz. Hańczą, pow. suwalski, gm. Jeleniewo, par. Suwałki odl. 9 w. . Leży na płn. od Suwałk. Jestto jeden z najwynioślejszych punktów wyżyny pojezie rza, na której mieści się pow. suwalski. Podczas gdy Suwałki wznoszą się na 830 stóp nad po ziom morza, tu wzniesienie sięga 954 stóp, w gó rze zaś Krzemieniucha do 1000 st. i utrzymuje się w tej mierze na całym pasie ku Przerośli i Wiżajnom, obniżając się w kierunku płn. wscho dnim i płd. zachodnim. Wś ma 43 dm. , 330 mk. , 1235 mr. obszaru. Gleba kamienista. Brak wody i łąk. W r. 1827 było 33 dm. , 195 mk. 2. Ż. , wś, pow. maryampolski, gm. Michaliszki, par. Płutyszki, odl. od Maryampola 22 w. , ma 40 dm. , 251 mk. W 1827 r. było 9 dm. , 120 mk. , par. Preny. Br. Ch. Żywaczów, wś, pow. horodeński, 30 klm na płn. zach. od Horodenki, 13 klm. na płn. od sądu pow. w Obertynie, 8 klm. na płn. zach. od urz. poczt. w Nieźwiskach. Na płn. wschód leży Issaków, na wschód Podwerbce, na płd. wsch. Harasymów, na płd. Żabokruki, na zach. Jezierzany i Olesza, na płn. zach. Olesza dwie ostatnie w pow. tłumackim. Środkiem obszaru płynie pot. Suchodół, dopł. Dniestru. W jego dolinie leżą zabudowania wsi. Własn. wiek. ma roli or. 1172, łąk i ogr. 69, past. 9, lasu mr. 9; wł. mn. roli or. 1774, łąk i ogr. 166, past, 38 mr. W r. 1890 było 323 dm. , 1711 mk. w gm. , 12 dm. , 74 mk. na obsz. dwor. 1224 gr. kat. , 79 rz. kat. , 82 izr. ; 1553 Rus. , 232 Pol. rz. kat. w Chocimierzu, gr. kat. w miejscu, dek, żukowski. We wsi jest cerkiew p. w. św. Trój cy, szkoła 1klas. i kasa poż. gm. z kapit. 3135 złr. Lu. Dz. Żywałoka, ob. Zawłoka. Żywań, wś, pow. czauski, gm. Czerniawka, ma 32 dm. , 213 mk. Żywek al. Żywki, niem. Siewken, posiadłość, pow. węgoborski, st. poczt. Kruglanken, ob. Żywy. Żywicy, wś i zaśc. poradziwiłłowskie nad rzką Wołką, lew. dopł. Suły, pow. miński, w 3 okr. pol. i par. katol. Kojdanów, gm. Rubieżewicze, o 55 w. od Mińska, ma 8 osad; miejsco wość falista, grunta szczerkowe. Pierwotnie by ła to osada szlachty Żywiców. A. Jel. Żywiec, niem. Saybusch, miasto powiatowe w Galicyi zachodniej, śród Beskidu Babiogórskiego, przy ujściu Koszarawy do Soły, w dolinie rozbiegającej się czterema ramionami, utworzonymi przez Sołę i jej dopływy. Ujście Koszarawy do Soły na granicy Sporysza z obszarem miejskim Ż. , wzn. 346 mt. npm. Posiada Ż. kościół par. murow. , sąd, szkoły, urząd powiat. , st. kol. państwowej, na przestrzeni BiałaSucha, urząd poczt. i tel. , zarząd dóbr arcyks. Albrechta, browar i różne zakłady tkackie i sukiennicze, około 5000 mk. W r. 1880 miasto Ż. miało 4002 mk, os. Koliby 294 mk. a wś Ż. Stary 275 mk. Wedle tradycyi istniała tu pierwotnie osada pasterska ztąd nazwa Żywiec, miejsce wypasu trzody, w pobliżu jej, jako na trakcie handlowym z Krakowa do Węgier, istniał zdawna gródek, zwany Grójec, w r. 1477 zburzony jako siedlisko bandy rozbójniczej. Gród ten stał na górze, odległej o pół mili od miasta, nieprzystępnej, wznies. około 600 mt. npm. , między Sołą a Koszarawą. Stanowiąc część księstwa oświecimskiego przeszła Żywieczczyzna wraz z Żywcem r. 1327 pod zwierzchnictwo Czech, którym ją poddał Jan, ks. oświecimski, scholastyk krakowski. To ułatwiło rozszerzenie się husytyzmu na tym obszarze. W r. 1432 Kazimierz, ks. oświecimski, zabezpiecza na dochodach z Ż. 5 grzyw. rocznie dla ołtarza Wniebowzięcia N. P. Maryi w Zatorze. Po śmierci tego Kazimierza, przy działach, jeden z synów, Przemysław, otrzymał r. 1433 Żywiec wraz z Toszkiem. On to r. 1448 odnowił i potwierdził dla Ż. przywileje zabrane przy rabunku osady przez bandę zbójecką z Lednicy na granicy Węgier i Moraw. Przywilej Prze Żytyńce Żytyńce Żytyszki Żywa Żywa Woda Żywaczów Żywałoka Żywań Żywek Żywicy Żywiec