mr. 503 gr. or. i ogr. mr. 441, łąk mr. 16, pastw. mr. 19, odpadki mr. 5, nieuż. mr. 22; bud. mur. 3, drew. 17. Wś Ż. os. 25, mr. 115; wś Lenarczyce os. 2, mr. 32. W połowie XV w. dziedzicem wsi był Wilhelm h. Godziemba. Miał on 10 łan. km. , 2 karczmy z rolą, 7 zagr. z rolą. Dziesięcinę, wartości od 6 do 10 grzyw. , pobierał biskup krakowski. Fol. rycerski dawał dziesięcinę pleb. w Obrazowie Długosz, II, 353. Według reg. pob. pow. sandomierskiego z r. 1578 wś Ż. , w par. Obrazów, własność Młodziejowskiego, miała 8 osad. , 4 łan. , na folwark zajęto 11 łanu, 4 zagr. z rolą, 2 kom. , 4 biednych Pawiń. , Małop. , 171. 2. Z. , poprzednio Żurawice, wś i fol. , pow. sandomierski, gm. i par. Łoniów, odl. od Sandomierza 19 w. , ma 13 dm. , 123 mk. , 172 mr. dwor. , 104 włośc. W 1827 r. było 14 dm. , 115 mk. W r. 1872 fol. Ż. i Piaseczno, oddzielone od dóbr Świniary, rozl. mr. 1044 gr. or. i ogr. mr. 489, łąk mr. 158, pastw. mr. 47, lasu mr. 245, zarośli mr. 45, wody mr. 21, w osadach karczemnych mr. 4, nieuż. mr. 35; bud. mur. 3, drew. 12, las nieurządzony. Wody stanowią 2 jeziora. Pokłady kamienia wapiennego. W połowie w. dziedzicami wsi byli Stanisław Machowski h. Habdank, Mik. Tylkowski h. Topór i Piotr Skotnicki h. Bogorya. Mieli 9 łan. km. , dających dziesięcinę pleb. w Skotnikach, wartości do 2 grzyw. Z niektórych pól, położonych w górach przy drodze do Pokrzywnicy, brał pleban z Gór. Dwa fol. rycerskie dawały w części kościołowi w Dębnie, w części do Łoniowa i Gór a z ról zwanych Wolica i Zaniebądzie bisk. krakowskiemu. W drugim opisie podaje Długosz trzy folwarki i ocenia dziesięcinę z łan. km. i karczmy na 3 grzyw. Lib. Ben. ,, 419 i 346. Według reg. pob. pow. sandomierskiego z r. 1508 Elżbieta Śmiechowska, wdowa po Wojciechu ze Śmiechowic, płaciła we wsiach Żórawice i Świniary gr. 39. W r. 1578 wś Żórawice, w par. Łoniów, w części Gniewosza miała 4 os. , 1 łan. , 4 zagr. , 3 kom. , 1 rzem. ; w części Skotnickiego 2 os. , 1 łan, 1 zagr. Paw. , Małop. , 167. Br. Ch. Żurawica, w XV, wś, pow. przemyski, 6 klm. na płn. wsch. od sądu pow. w Przemyślu, ze stacyą kol. , urz. poczt. i tel. w miejscu. Na płn. lezą Orzechowce, Duńkowiczki i Małkowice, na płn. wsch. Wyszatyce, na wsch. Bolestraszyce, na płd. wsch. Buszkowiczki, na płd. Buszkowice i Przemyśl, na zach. Ujkowice. Środkiem wsi płynie potok, lew. dopł. Sanu, od zach. na wsch. do Bolestraszyc. Zabudowania leżą w dolinie potoku. Własn. więk. ks. Adama Sapiehy ma roli or. 875, łąk i ogr. 81, pastw. 53, lasu 578 mr. ; wł. mn. roli or. 1494, łąk i ogr. 126, pastw. 107, lasu 44 mr. W r. 1890 było 306 dm. , 2290 mk. w gm. , 14 dm. , 178 mk. na obsz. dwor. 1518 rz. kat. , 820 gr. kat. , 119 izr. , 11 inn. wyzn. ; 1488 Pol. , 830 Rus. , 135 Niem. , 12 inn. narodow. . Par. rz. kat. założyli tu Piotr i Dobiesław ze Sprowy w r. 1416 Karol Franciszek Korniakt, dziedzic Sośnicy, Żurawicy itd. , odnowił ją r. 1460. Do par. należą Bolestraszyce, Buszkowice, Buszkowiczki, Duńkowiczki i Małkowice. We wsi jest kościół drewniany, postawiony r. 1580, p. w. św. Mateusza i św. Katarzyny. Par. gr. kat. w miejscu. Należą do niej Buszkowice, Buszkowiczki i Lipowica Ulmowska. We wsi jest cerkiew, szkoła 2klas. Dokumentem wydanym pomiędzy Przemyślem a Żurawicą dnia 12 lipca 1425 rozgranicza Piotr z Charbinowic, starosta ruski, z polecenia królewskiego wieś Ż. Żyrawica od dóbr miasta Przemyśla A. G. Z. , t. VII, str. 69. Dok. wyd. w Przemyślu dnia 2 sierpnia 1406 r. oddaje Maciej, biskup przemyski, kapitule dziesięciny biskupie z Przemyśla, Żyrawicy etc. w zamian za posiadłość Hanczkona, którą mu kapitała odstąpiła 1. c. , t. VIII, str. 54. Dobiesław z Ż. jest kasztelanem przemyskim w r. 1470 Kod. dypl. pol. , II, 545. Niewiadomo kiedy Ż. przechodzi w posiadanie Stanisława Orzechowskiego h. Oksza, pisarza ziemskiego przemyskiego, który ożeniwszy się z Jadwigą Baraniecką, córką księdza ruskiego, miał z niej syna Stanisława, głośnego agitatora i pisarza. Urodził się on zapewne w Ż. dnia 11 list. 1515 r. Ojciec przeznaczając go do stanu duchownego, dał mu probostwo łacińskie w Ż. , do czego, jako dziedzic, miał prawo i wyrobił drugie w Pobiedniku, jak twierdzi Ossoliński prędzej w Poblednie, w Sanockiem, którego dziedziczka poślubi Krowickiego, plebana. Mimo procesu wszczętego przez biskupa przemyskiego Tarłę, Orzechowski utrzymał się przy probostwie żurawickim. Przebywa tu często zarówno jako proboszcz jak następnie i jako dziedzic wsi i datuje ztąd listy Żurawice rure paterno. Tu w r. 1566 umiera żona jego Magdalena Chełmska i tu zapewne on sam wkrótce po żonie rozstał się z tym światem. Dziedzic Ż. Konstanty Korniakt obronił w r. 1648 Przemyśl oblężony przez Tatarów i Kozaków. W r. 1704 usypano tu szańce przeciw Szwedom. Około r. 1839 ks. Leon Sapieha, właściciel Ż. , zbudował tu dużą olejarnię; urządził ją Engerth, technik wiedeński Przyjaciel ludu, 1839, str. 394. W r. 1882 na obszarze Ź. wzniesiono jeden z fortów broniących Przemyśla. Z tej Ż. pochodził podobno Marcin Król ur. około 1422 r. , od r. 1450 profesor akademii krakowskiej, humanista, matematyk, autor wykładu Geometryi mierniczej wyd. r. 1895 w Warszawie. Lu. Dz. Żurawice 1. wś i fol. , pow. włocławski, gm. Pyszkowo, par. Chodecz, odl. 28 w. od Włocławka, ma 86 mk. W 1827 r. było 12 dm. , 70 mk. W r. 1889 fol. Ż. rozl. mr. 620 gr. or. i ogr. mr. 524, łąk mr. 35, pastw. mr. 15, lasu mr. 4,

Żuraw

Żurawica

Żurawice