w. , odl. o 24 w. od Kijowa, ma 9 mk. Podług Pochilewicza jest tu 20 mk. Posiada krupiarnią i garbarnią. Chutor z 330 dzies. , po większej części lasu, należy od 1877 r. do Zofii Dołgowo Saburowej, do 1830 r. własność Syczewskich. 2. Ż. No wś nad Stubeńką, pow. rówieński, gm. Klewań, odl. o 20 w. od Równego, 11 w. od st. poczt. i dr. żel. Klewań, ma 25 dm. , 158 mk. , cerkiew paraf. p. w. Arch. Michała, z drzewa wzniesioną i uposażoną 59 dzies. ziemi Bo par. praw. należy wś Nowy Staw o 2 w. . W całej parafii 85 dm. , 724 mk. prawosł. , 27 katol. i 29 żydów. 3. Ż. Stary, wś. nad Stubeńką, tamże, o 1 w. od poprzedzającej, par. praw. Bielów o 1 w. , ma 44 dm. , 352 mk. , cerkiew fil. , p. w. Arch. Michała, z drzewa wzniesioną w 1731 r. kosztem parafian, w 1876 r. odrestaurowaną. Cerkiew ta do 1829 r. była parafialną, poczem parafia przyłączoną została do Bielewa. Zamek Żukowo nadany został w 1516 r. przez Zygmunta Starego Bohuszowi Bohowitywowi, podskarbiemu ziemskiemu. Po nim trzyma jego wdowa, z dowu Sanguszkówna. Podług rewizyi zamku łuckiego z 1545 r. włość żukowska była niegdyś zobowiązana, wespół z włością targowicką i radomyską, do wysyłania stróżów i klikunów do zamku, czego po przejściu na własność podskarbiego Bohusza zaniechano. Również zaprzestano zmiany koni dawanych w Łucku w drodze do Kijowa. Król Kazimierz nadał prawo pobierania w Ż. po 1 gr. myta od wozu ob. Rewizye, 33, 61, 68, 85. Reg. pobor. pow. łuckiego w 1570 r. podają jako właściciela Ż. Michała Działyńskiego, podkomorzego chełmskiego, którzy z mstka z Ż. i z przysiołków wnosi z 14 dym. rynk. po 4 gr. , 52 dom. uliczn. po 2 gr. , 66 ogr. miejsk. po 1 gr. , 3 rzemieśln. po gr. , 20 ogr. po 4 gr. , 11 kół młyn. , 11 kotł. gorzałcz. , 204 dym. miejsk. i na wsiach, 45 ogr. po 2 gr. . 13 bojar. putn. , 2 kół. młyn. po 12 gr. Jabłonowski, Wołyń, 32. W 1587 r. kn. Aleksander Proński zastawia włość żukowską, w skład której wchodzi mstko Ż. Nowy i wsi Czarna, Czudwy, Doksin, Gruchy, Gumienniki, Nowosiołki, Nowystaw, Roszka, Suchowce, Szandarowszczyzna, Wólka, Żerbin i Żuków Stary, za 4000 kóp gr. litew. ks. Januszowi Zasławskiemu. Następnie Ź. należy do dóbr ks. Czartoryskich, którzy piszą książętami na Klewaniu i Żukowie. Obecnie Z. Nowy i Stary należy do apanaży. Ob. Peresopnica. 4. Ż. al. Żukowo, futor, pow. winnicki, gm. Pików o 5 w. , o 33 w. od Winnicy, ma 1 dm. , 6 mk. 5. Ż. , wś, pow. zasławski, gm. Żuków, odl. o 35 w. od Zasławia a 10 w. od Sławuty st. poczt. i dr. żel. . Posiada cerkiew paraf. p. w, św. Jana Bogosłowa, z drzewa wzniesioną w 1771 r. kosztem parafian, uposażoną 611 2 dzies. ziemi. Zarząd gminy, szkoła ludowa jednoklasowa od 1868 r. Do parafii należą wsi Nahaczówka o 5 w. ze szkółką paroch. i tiłówka także o 5 w. , w której również znajdu je się szkółka paroch. W całej parafii 178 dm. , 1420 mk. prawosł. , do 200 katol. i 15 ży dów. Fol. należy bo klucza sławuckiego dóbr ks. Sanguszków. W 1520 r. kn. Andrzej Za sławski zapisuje, pomiędzy innemi, wś Ż. bratan kowi swemu kn. Illi Ostrogskiemu Arch. ks. Sanguszków, t. III, 201. W 1539 r. również drogą zapisów dostaje się kn. Kuźmie Zasławskiemu tamże, t. po zapisodawcy ks. Beata Ostrogska niejedno krotnie czyniła najazdy na dobra ks. Kużmy, czego wzbrania jej Zygmunt August dokumen tem z 1545 r. , t. IV, 417. 6. Ż. ob. Żu kowiec. J. Krz. Żuków, dział górski 747 mt. , w Karpatach wschodnich, na obszarze między Sanem a Stryjem, w obrębie pow. liskiego, w gminach Bandrów, Daszówka, Łobozew, Równia i Teleśnica. Szczyt Jaworniki 910 mt. łączy ten dział z Magórą Łomniańską na obszarze Łomny, w pow. turczańskim. Potok Olszanica oddziela ten dział od Czarnego działu 482 mt. na obszarze Jankowie pow. liski. Ze stoków Ź. wody odprowadza ku płd. pot. Daszówka, uchodzący do Sanu. Źródła jego wzn. 600 mt. a ujście 382 mt. Kościół w Teleśnicy wzn. 453 mt. Z pod góry Holicy 762 mt. w dziale Ż. , w gm. Łobozewie, wypływa pot. Łoboźwica, praw. dopł. Sanu. Dział Ż. oddziela dorzecze Strwiąźa i Sanu. Wody ze szczytu Jaworniki wprowadza pot. Jasienik do Królówki, dopł. Stebnika. Por. 2 i Stary Potok. Żuków 1. grupa domów w Dźwinogrodzie, pow. bóbrecki. 2. Ż. , wś, pow. brzeżański, 8 klm. na płn. od sądu pow. i urz. poczt. w Brzeżanach. Na płn. leżą Buszcze i Dryszczów, na wsch. Byszki i Kuropatniki, na płd. Hinowice, na zach. Szumlany Małe. Zach. część obszaru przepływa Złota Lipa dwoma ramionami, z których jedno nadpływa od płn. z Dryszczowa a drugie z Buszcza. Własn. więk. ma roli or. 33, łąk i ogr. 139, pastw. i lasu 574 mr. ; wł. mn. roli or. 581, łąk i ogr. 247, pastw. 121, lasu 4 mr. W r. 1890 było 119 dm. , 889 mk. w gm. , 1 dm. , 2 mk. na obsz. dwor. 730 gr. kat. , 142 rz. kat. , 19 izr. ; 752 Rus. 139. Par. rz. kat. w Buszczy, gr. kat. w miejscu, dek. brzeżański. Do par. należą Hinowice i Szumlany Małe. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mikołaja, szkoła 1klas. i kasa poż. gm. z kapit. 84 złr. Dokum. wydanym w Niepołomicach d. 8 list. 1420 r. nadaje Władysław Jagiełło prawo niemieckie średzkie wsiom Żuków i Dryszczów, należącym do Jana Łabąty z Zukowa A. G. Z. , t. III, str. 175. 3. Ż. , wś, pow. cieszanowski, tuż na płn. od sądu pow. i urz. poczt. w Cieszanowie. Na zach. leży Lubliniec Nowy, na płn. Ruda Rożaniecka, na wsch. Płazów i Górajec,

Żuków

Żuków