skim, córkę Michała Tyszy B. i Anastazji Jakuszyńskiej, wnukę Magdaleny z Piasoczyńskich Teodorowej Tyszowej Bykowskiej. Po śmierci Ludwiki Rościszewskiej syn tejże Jan Rościj szewski, łowczy kijow. i ssta rożowski, posiadł wszystkie dziedziczne dobra dwuch rodów wygasłych, a przed laty bujnie rozplenionych, Piasoczyńskich i Bykowskich. Jan Rościszewski ożeniony z Nitosławską, dziedzic dóbr Chodorkowa, Horbulowa, Uładówki, Kamienohorki i Ż. , zostawił synów Kajetana ożenionego z hr. Krasicka, siostra Ignacego, biskupa warmińskiego, i Feliksa, zmarłego w młodym wieku, i trzy córki Zofię za Józefem Duninem Goławińskim, Juliannę 1 movoto za Błędowskim, 2 dovoto za Berlicz Strutyńskim, sstą horodelskim, i Felicyannę dominikankę. Z podziału familijnego Ż. przypadły Zofji Dunin Goławińskiej i Juliannie Strutyńskiej, któremi dobrami obie siostry po połowie władały. Julianna Strutyńska fundowała w Ż. kościół i klasztor ks. reformatów, który hojnie uposażyła; Zofjia Goławińska sprzedała swoja połowę Ż. Sewerynowi Wisłockiemu, staroście kopajgrodzkiemu. W r. 1787 w drodze powrotnej z Kaniowa Stanisław August Poniatowski przejeżdżał przez Ż. Konst. Plater w diaryuszu podróży JKM. pisze z Liniec król o godzinie 8mej pożegnawszy gospodarstwo i podziękowawszy za pełne uprzejmości przyjęcie, wyjechał. Przed Ż. Wisłockiego, ssty kopajgrodzkiego, spotkali go lud, kahał i księża reformaci mową łacińską z tekstu Nunc dimitte servum tuum Domine. Mowę tę miał stary gwardyan, a gdy w niej wspomniał o swych podróżach po świecie, spytał go król gdzie bywał i dowiedział się, że po zabraniu Galicji w 1774 r. z dwoma zakonnikami przedsięwziął pielgrzymkę do ziemi świętej. Oświadczył także iż podróż swą opisał i ofiarował N. Panu nadesłać dziennik ten gdy go skończy, co król wdzięcznie przyjął. W 1802 r. gwardyanem tutejszego klasztoru był ks. Rafał Czernichowski. W 1803 r. składali konwent księża Celestyn Kulesza wikary, Sylwester Węgrzecki, Roch Turski kaznodzieja, Tymoteusz Rynkowski, Modest Sobczyński. Protokół czynności archidyakonatu kijow. z 1819 r. wyraża kościół żorniski murowany i klasztor; fundatorka Julianna z Rościszewskich Strutyńska, sścina horodelska. Księża gwardyan ks. Antoni Szymański, definitor ks. Emeryk Wójtowicz, lektor, sekretarz prowincyi, ks. Leon Drozdowski spowiednik, ks. Nepomucen Adamowicz profesor, ks. Roch Juzgrowicz, kleryk, subdiakon, brat January Szydłowski, kleryk, brat Lucyan Ciechoński, kleryk, brat Grzegorz Zdzienicki, kleryk, brat Martialis Kasperski, kleryk, Piotr Rychlicki, laik, brat Zachariasz Łuszczewski, laik, brat Feliks Kozakiewicz, laik. Szpital murowany dla ośmiu ubogich. Daniel Kochański, tercyarz, w 1805 r. zł. 24000 zapisał na szpital i na szkółkę parafialną. W 1820 r. było w konwencie Z. reformatów 6 księży, 6 kleryków i laików. Kościół pod t. św. Jana Ewangielisty. Seweryn Wisłocki dziedzic na Żywotowiu, Wołodarce i na połowie Ż. , z powodu nieudanych spekulacyi, zaszargał piękny majątek, który poszedł pod eksdywizyą. Taż sama kolej spotkała i drugą połowę Ż. Strutyńskich. W 1802 r. rozdzielone te dobra między kredytorów Chłopickich, Pułaskich, Ustarbowskich, Kruszelnickich. Następnie dobra rozpadły się na drobniejsze części, tak że w epoce uwłaszczenia włościan spotykamy w Ż. następnych właścicieli Klaudyusza Wilczopolskiego 1149 dzies. i 181 dusz rewiz. , Włodzimierza Chłopickiego 325 dzies. i 72 dusz, Karola Bratkowskiego 227 dzies. i 50 dusz, Elzbietę Stamirowską 274 dzies. i 91 dusz wraz z częścią we wsi Wierninie, Eufrozynę Rutkowską 181 dzies. i 41 dusz, siostry Anielę Budzyńską, Różę Glazer i Eleonorę Wierzbicką 179 dzies. i 66 dusz, spadkobierców Tytusa Falęckiego 178 dzies. i 41 dusz, Rozalię Puchalską 127 dzies. i 26 dusz, Joachima Jaworskiego 90 dzies. i 14 dusz, Salomeję Ustarbowską 70 dzies. i dusz, Karola Połtowicza 42 dzies. i 7 dusz, sukcesorów Jana Sińkiewicza 20 dzies. i 7 dusz, Herakl. Nikiteńko 3 dzies. i 1 dusza i Berka Łupińskiego 54 dzies. i 5 dusz. Edward Rulikowski. Żornów, w dokum. Żarnowno i Żornowno. wś nad rz. Stubłą, pow. dubieński, gm. Warkowicze o 5 w. , odl. o 24 w. od Dubna najbliższa st. poczt. , 11 w. od st. dr. żel. Ozierany, ma 44 dm. , 255 mk. , cerkiew, młyn wodny. Cerkiew paraf. , p. w. św. Jana Bohosłowa, z drzewa wzniesiona z polecenia władzy, kosztem miejscowych obywateli Mołodeckiego i Nyko, wykończona staraniem parafian w 1867 r. , uposażona jest 381 2 dzies. ziemi. Do parafii należy wś Olibów o 2 w. . W całej parafii 67 dm. , 543 mk. prawosł. , 62 katol. i 27 ewang. Reg. pobor. pow. łuckiego z 1570 r. wymieniają mstko Żarnowno jako należące do Ostroga pobór oddzielnie niewykazany, W 1583 r. ks. Konst. Ostrogski płaci z mstka Żornowna z 12 dym. rynk. po 6 gr. , 34 dom. ulicz. po 4 gr. , 25 chałup nędznych po 2 gr. , z 20 półłank. po 15 gr. , z 46 ogr. po 2 gr. , z 2 kół waln. i 1 popa. Wreszcie z 1589 r. z mstka wwdy kijowskiego Żornowna wniesiono 8 fl. 18 gr. szosu, z 20 ról po 15 gr. 10 fl. , z rzemieślników, z ogrodów, od popa, od kół młyn. 7 fl. 20 gr. i czopowego per arend. 60 fl. razem 86 fl. 8 gr. Jabłonowski, Wołyń, 15, 84, 149. Kiedy utraciło prawo miejskie niewiadomo. Obecnie wś Żornów naleźy do gen. Saranczewa. Żornowiszcze w dokum. , ob. Żorniszcze. Żornówka 1. osada, pow. Słonimski, w 4

Żorniszcze

Żornów

Żornowiszcze

Żornówka