na Węgrzech, natrafił w dzikim górskim wąwozie na źródło wody mineralnej, dającej osad rdzawy. Nabywszy ten wąwóz wraz ze zdrojem od włościanina ze wsi Żegiestowa, zajął się oczyszczeniem bijących tu źrodeł i zbudował przy nich domek dla nielicznych początkowo gości, chcących korzystać z kąpieli, które przygotowywano grzejąc wodę w kotłach na otwartem powietrzu. Powoli wzrastała ilość gości i właściciel wznosił nowe skromne parterowe domki. W r. 1860 bawiło już 120 osób i rozesłano butelek wody. W r. 1867 z polecenia krakowskiej komisyi balneologicznej dokonał rozbioru wody Adolf Aleksandrowicz. Źródła pogłębiono i złączono w jedno. W r. 1887 otworzono nowe, dość wygodne łazienki, z wannami parą ogrzewanemi. Obok pierwotnych domków parterowych wzniesiono murowany o 2 piętrach dom zakładowy, z salą zabaw, czytelnią i obszerny dwupiętrowy dom zw. Żegotka, z pięknym widokiem na dolinę Popradu. Liczba gości nawiedzających Ż. waha się między 900 a 1000, z tego około połowy przypada na używających kuracyi. Ważnym czynnikiem kuracyjnym jest tu łagodny klimat leśny i czyste powietrze wolne, zupełnie od pyłu. Średnia temperatura letnich miesięcy wynosi około 14 R. w lipcu a 14 w sierpniu. O wodach tutejszych i zakładzie pisali K. Mohr Uwiadomienie o wodzie mineralnej żegiestowskiej, Kraków r. 1849; Gogojewicz Zdroje lekarskie w Ż. , Wrocław, 1861; Dietl Uwagi nad zdrojowiskami krajowemi, Kraków, 1858; Fr. Skobel Obrazki wód podgórskich, Krynicy, Bardyjowa, Żegiestowa i Żulina Roczniki Tow. Nauk. Krak, 1858, t. XXI; Kaz. Zgórski Zakład kąpielowy i stacya klimatyczna Ż. w ostatniem trzechleciu 1887 1889, Kraków, 1890. Opisy z rycinami podawał Tyg. Illustr. z r. l862 t. IX, 252 i 1895 Widoki Ż. , tudzież Tyg. Powsz. r. 1881, Nr 32. Żegiszki, ob. Żagiszki. Żeglce al. Żeglec z Debrzą, w pow. kro śnieńskim, par. rzym. kat. w Zręcinie, leży w o kolicy podgórskiej i lesistej, 314 mt. npm. , przy gościńcu z Jedlicz do Dukli. Od płn. i płd. zasła niają wieś wzgórza. Składa się z dwóch grup domów Debrza ma 34, Żeglce, więcej ku płd. wsch. , 120. Cała ludność wynosi 887 osób 420 męż. , 467 kob. rz. kat. Pos. tabularna Wi ktora i Karola Klobasów ma 929 mr. , w tem 314 mr. lasu; pos. mn. 520 mr. w ogóle. Ż. by ły w r. 1581 Pawiń. , Małop. , 112 własnością Wojc. Dłuskiege, który płacił tu od 5 łan. km. i 2 kom. z bydłem. Ż. graniczą na wsch. ze Zręcinem, na płd. z Chorkówką, na zach, z Ko pytową a na płn. z Długiem. Mac. Żegle, wś nad rzką Nawą, pow. władysławowski, gra. Leśnictwo, par. .

Żegary

Żegiszki

Żeglce

Żegle