ski wspomina iż w kościele żareckim Leśniów mieściły się grobowce Jana Korycińskiego h. Topór, wojownika za królów Stefana i Zygmunta III, 1633 r. ; Zygmunta Tarły, kasztelana sądeckiego, 1628, o którym tyle pisze Niesiecki; Andrzeja Niewiarowskiego, 1682; Stefana Niewiarowskiego, 1644; Jana i Jakuba z Janowic Cliwalibogów, 1627 i 1639 r. ; Bartłomieja Kępińskiego, 1646 r. ; Krzysztofa Rylskiego, 1636 r. ; Stanisława Miłkowskiego, 1637 r. ; Piotra Stadnickiego z Lichwina, 1636 r. ; Stanisława Ujejskiego h. Nowina przydomku Pilath męża rycerskiego pod Cecorą, 1645 r. Monumenta Sarmat. , str. 797 803. Istnieje tu jeszcze jeden kościołek, p. w. św. Barbary, staroźytny, kiedy jednak i przez kogo założony niewiadomo. Nową epokę w życiu miasteczka stanowi zaprowadzenie tu zakładów przemysłowych przez Steinkellera, który nabywszy dobra żareckie od Męcińskich zajął się zarówno melioracyami rolnemi jak i wytworzeniem w osadzie I ogniska przemysłowego. Urządził więc w Ż. w r. 1833 fabrykę maszyn którą rozszerzył r. 1837, łącząc z nią kuźnię, gisernię i emaliernią, wyrabiającą naczynia kuchenne. Fabryka ta dostarczyła zakładom górniczym rządowym kilkunastu maszyn parowych, o sile 6 do 100 koni według pomysłu Filipa Gerarda, naczelnego mechanika górniczego. Wyrabiano tu również maszyny i narzędzia rolnicze, ressory i słynne powozy steinkelerkami zwane. Warsztaty mieściły się w dwupiętrowym gmachu. Motor stanowiło koło wodne i maszyna parowa o sile 2 koni. W pobliżu wzniesiono kuźnię, gisernią, gazownią, magazyny i koszary na pomieszczenie stukilkudziesięciu rodzin robotniczych. W r. 1843 fabryka ta upadła a na jej miejsce Steinkeller w spółce z em założył wielką przędzalnią bawełny. W r. 1857 dobra Ż. i fabrykę nabyła spółka złożona z Karola Ordęgi, Stan. Lessera i Karola Osterlofa. Rozwój Łodzi ułatwiał fabryce zbyt przędzy. Około r. 1870 fabryka posiadała maszynę parową o sile 60 koni i wodną o sile 20 koni. Było w ruchu 9600 wrzecion, pracowało 326 robotników. Produkcya przędzy dochodziła 12000 pudów rocznie. Obecnie od r. 1880 fabryka ta z częścią dobr jest własnością Szajblerów. Osada sama przedstawia się biednie i brudno. Ulice niebrukowane, domy murowane porujnowane. Okolica osady obfituje w fabryki. W odległości 4 w. w Czarnej Strudze fabryka cykoryi i młyn wodny, w Jaworzniku o 4 w. browar i gorzelnia właściciela dóbr Ż. Ordęgi, o 7 w. Masłoński Piec, fabryka tektury, w Mijaczowie pod Myszkowem fabryka machin i odlewów żelaznych a w Myszkowie przędzalnia wełny. Okolice Ż. obfitują w wapień i ztąd istnieją tu zdawna piece do wypalania wapna. Główny jarmark w Ź. na św. Stanisław trwa od 1 do 9 maja. Ż. par. , dek. będziński, 4464 dusz. Opisy Ż. z rycinami podał Tyg. Ilustr. z r. 1860 t. I, 52 i 1865 t. XI, z r. 1894, Nr 20 i 30. Charakterystykę ludno ści okolicznej mieści praca Federowicza, , Lud z okolic Żarek, Siewierza i Pilicy, stanowiąca dwa pierwsze tomy Biblioteki Wisły War szawa. M. R. Wit. Br. Ch. Żarki 1. wś, pow. czerykowski, gm. Dubrowica, ma 49 dm. , 322 mk. 2. Z. , wś i dobra, pow. klimowicki, gm. Moszewo. Wś ma 17 dm. , 256 mk. ; dobra, od 1879 r. własność kupców Skorniakowych, 1296 dzies. 85 roli, 40 łąk, 794 lasu; karczma. 3. Z. , dobra, pow. newelski, własność Luizy Borowskiej, 370 dzies. 4. Ż. , zaśc. , tamże, własność Jana Szabanowa, 20 dzies. i Fajbisza Worochobskiego, 20 dzies. Żarki 1. zaginiona wś we włości pawołockiej, t. j. w płn. części dzisiejszego pow. skwirskiego; ob. Andruszki, 2. Z. al. Dżarki Wielkie i Małe, dwie sąsiednie wsi nad Bugiem, pow. włodzimierski, na płd. od Włodzimierza. Żarki, wzgórze 527 mt. npm. , na obszarze gm. Barwałd Górny, w pow. wadowickim, nad pot. Czarną, ramieniem źródłowym Wielkiej rzeki al. Kleczówki, dopł. Skawy. Żarki z Ziajkami i Zagórzem, wś, w pow. chrzanowskim, par. rz. kat. w Babicach. Leży śród lasów, w pobliżu ujścia pot. Chechło do Wi sły. Przez wieś prowadzi gościniec z Krakowa do Oświecima. Ż. wraz z osadami liczą 222 dm. i 1367 mk. 669 męż. , 698 kob. rz. kat. Pos. większa Gwidona hr. Henkla v. mark pastw. , 1018 mr. lasu i 40 mr. nieuż. ; pos. mn. 964 mr. roli, 194 mr. łąk i 205 mr. pastw. Na obszarze wsi kopalnia węgla. Ob. Jaworzno. W r. 1490 były we wsi 3 łany, z których pła cono po dwa grosze poradlnego Bawiń. , Małop. , 433. Stanowiły własność biskupstwa krakow skiego i należały do zamku lipowieckiego. W r. 1581 płacono tu od 4 łan. km. , 3 zagr. z rolą, 6 kom. z bydłem i 3 kom. bez bydła; r. 1787 Spis ludności dyec. krak. , Archiw. Kom. histor. , VIII miały Ż. 620 mk. rz. kat. Ż. graniczą na wsch. z Zagórzem, Mętkowem i Babicami, na zach. z Libiążem, na płn, z Chrzanowem a na płd. do tykają Wisły. Mac. Żarki, miejscowość, w pow. babimojskim, ku wschodowi od Zbąszynia. Ob. Szarki, Żarkiewicze al. Żarkowicze, zaśc. przy uj ściu Scyklówki do Świsłoczy, pow. ihumeński, o parę wiorst na płn. od Koreliszczewicz, w 2 okr. pol. śmiłowickim, gm. Pereźyry. A. Jel. Żarkiszki, wś, pow. wiłkomierski, w 3 okr. pol. , gm. Rogowo, o 37 w. od Wiłkomierza. Weberowie mają tu 21 dzies. , Kulikowscy 20 dzies. 1 lasu, 1 nieuż. . Żarków 1. grupa domów w Hołubicy, pow. brodzki. Tu znajdują się źródła Seretu, dopł.

Żarki

Żarki

Żarkiewicze

Żarkiszki

Żarków