ściół i klasztor na miejscu 4 domów na rogu ulicy Wiślanej w Krakowie, które kupiła i od wszelkich ciężarów miejskich uwolniła sumą złp. 600. Zakonnice te mieszkały tu do czasów rządu austr. t. j. do roku 1798, w którym je do klasztoru tej samej reguły przy kościele św. Augustyna na Zwierzyńcu przeniesiono. Przy kościele św. Norberta jest dziś parafia greccko kat. obrządku. W r. 1782 jako też w 1880 odnowiono z gruntu budynek kościelny. Na początku XIII w. do klasztoru norbertanek wstąpiła Bronisława z domu Odrowąźów, siostra św. Jacka. Założyła ona na górze Sikorniku pustelnią do której codzień udawała się dla rozmyślań i umartwień. Zmarła w r. 1259. Szczególniejszą pobożnością zyskała sobie wielkie wzięcie tak u zakonnic jak i u ludu krakowskiego, tak że wreszcie kościół zaliczył ją w poczet błogosławionych. W r. 1612 mularze naprawiając mur przy wielkim ołtarzu w kościele klasztornym, ujrzeli rój pszczół, wzbraniający im roboty. Rozebrano mur i znaleziono trumnę ze zwłokami świętej. W pustelni na Sikorniku postawiono w XVII w. kapliczkę drewnianą, w miejscu której kosztem klasztoru stanął kościołek murowany i domek dla pustelnika. Obok tego kościołka usypano mogiłę Kościuszki w r. 1823. Przy zakładaniu fortyfikacyi zburzono w r. 1847 kościołek a 1859 r. postawiono nowy, w stylu ostrołukowym, u stóp pomienionej mogiły. W czasie napadu Tatarów w 1240 r. norbertanki schroniły się, wedle podania, do lasów koło Woli Justowskiej, gdzie gonione przez pohańców, dopadły kapliczki wśród skał i uklękły śpiewając hymny. W chwili gdy napastnicy już otaczali je, kaplica z zakonnicami zapadła się w ziemię. Skały to noszą nazwę Panieńskich. Według podania dzwon klasztorny, utopiony przez Tatarów w Wiśle, corocznie w wigilią św. Jana wypływa na powierzchnią wody i uderza wzywając pomocy; o północy roztwierają się tonie i dzwon znów na cały rok za W klasztorze samym znajduje się dzwon pęknięty, zwany dzwonem topielców, który codziennie wieczorem uderza 9 razy za dusze utopionych we Wiśle. Naprzeciwko klasztoru, już na pochyłości góry Bronisławy, wznosi się wspomniany kościół św. Salwatora. R. 1604 Dorota Kącka, ksieni klasztoru, kościół ten z gruntu przebudowała a Tomasz Oborski, sufragan krakowski, poświęcił go 14 czerwca 1626 r. Z polecenia biskupa krak. Konstantyna Szaniawskiego z r. 1726 odbywa się tu nabożeństwo w czasie oktawy Bożego Ciała. W kościele znajduje się ciekawa ambona kamienna i obraz Chrystusa ukrzyżowanego, przybranego w płaszcz niebieski, złocistą koronę i złociste trzewiki. U stóp mieści się wizerunek skrzypka. Z wizerunkiem tym łączy się podanie ludowe. Naprzeciwko kościoła św. Salwatora na wzgórzu wznosi się kaplica św. Małgorzaty, nieznanej erekcji. Spłonęła r. 1657 a 1690 odbudowaną została przez ksienią Justynę Oraczewską. Do parafii zwierzynieckiej należy też kościoł p. w. Wniebowzięcia N. P. M. z klasztorem kamedulskim na Bielanach. Parafia liczy 4536 dusz rz. kat. a 200 żydów, a mianowicie należą tu Zwierzyniec 990 mk. , Półwsie Zwierzynieckie 1122 i przedmieście krakowskie Wygoda 130, następnie wsi Chełm 222, Zakamycze 152, Olszanica 890, Bielany 360, Przegorzały 276 i Wola Justowska 393. Przy klasztorze mieści się główna szkoła żeńska a w Półwsiu Zwierzynieckiem szkoła ludowa. Obie to wsi należą do urzędu podatkowego i sądu powiatowego w Krakowie. Stacja pocztowa w miejscu. Własność większa należy do klasztoru pp. norbertanek. Część historyczną dodał Br. Ch. . Br. G. Zwierzyniec 1. wólka do Dzikowa, w pow. tarnobrzeskim, leży na płn. od Dzikowa, na zach, krawędzi lasu zwanego, , Zwierzyńcem, na obszarze tabularnym, składa się z leśniczówki i 2 chat, liczy 21 mk. 2. Z. , część Wojutycz, pow. Samborski. 3. Z. , część miasta Turki. 4. Z. , część Podhorzec, pow. złoczowski. Zwlerzyniee 1. leśnictwo, należące do bnińskiego prowentu w Bninie, pow. szremski, st. kol żel. w Gadkach Gondeck, na linii Roznań Jarocin; 3 dym. , 10 dusz. Leży naprzeciw Kórnika, za jeziorem. Istnieje już r. 1592. 2. Z. , os. , w pow. czarnkowskim wieleńskim, należy do zamku wieleńskiego ma 1 dym, 4 dusz. Leży 3, 5 klm. na płn. od zamku, na lew. brzegu Bukowca Hammerflies, dopł. Noteci. W r. 1830 osada w lasach wieleńskich. 3. Z. , fol. , w r. 1830 wchodzący w skład klucza samostrzelskiego, w pow. wyrzyskim. 4. Z. , miej scowość pod Rydzyną. W. Ł. Zwierzyno, jezioro, w pow. połockim, ob. Zwieryno. Zwierzynowice, ob. Wierznowice. Zwiezdanówka, pow. jampolski, ob. Zwedenówka. Zwięczyca, wś, w pow. rzeszowskim, zbu dowana wzdłuż potoka Zwięczycki al. Pozaha, wpadającego z lew. brzegu do Wisłoka, przygościńcu z Rzeszowa 6 klm. do Czudca. Par. rz. kat. w Rzeszowie. Wś ma 162 dm. i 883 mk. 423 męż. , 460 kob. , 866 rz. kat. i 17 izr. Pos. tabularna Włodz. Rylskiego wynosi 609mr. ; pos. mn. 1076 mr. Role są równe, urodzaj ne. Z. graniczy na płn. z Rzeszowem, na zach. z Racławówką. Mac. Zwihonka, szczyt górski 796 mt. , w dziale dukielsko skolskim, na praw. brzegu Stryja, w pow. turczańskim, na obszarze wsi Isaje. Ob. Studena 2. Zwikiele, wś nad rzką t. n. , dopł. Marychy, pow. sejneński, gm. i par. Seraje, odl. od Sejn Zwierzyniec Zwierzyniec Zwlerzyniee Zwierzyno Zwierzynowice Zwiezdanówka Zwięczyca Zwihonka Zwikiele