była własnością fuuduszu religijnego, następnie hr. Brunickiego, teraz Ahrah. Folkmanna. Gra niczy na płn. z kol. Wachendorfem, na zach. z Jaworzną a na wsch. z Ujanowicami i Kobyłczyną. Mac. Zmieja, uroczysko, pow. kobryński, w 4 okr. pol. , gm. Drohiczyn, należy do dóbr Jerszowo, Gołąbowskich. Zmiejewa Hara, Żmiejowa Góra, wś. pow. bobrujski, w 4 okr. pol. świsłockim, gm. Bacewicze, o 52 w. od Bobrujska. A. Jel. Zmiejka 1. rzeczka, w pow. drysieńskim, drobny prawy dopływ Dżwiny, bierze początek pod wsią Ozierniki, płynie w kierunku zacho dnim na przestrzeni 10 w. i uchodzi w pobliżu wsi Zaprudzie, 2. Z. , rzką, pow. dzisieński. przepływa pod wsią Michałuszki. 3. Z. , rzeczka, w pow. nowogródzkim. Zmiejowce, wś, pow. słonimski, w 4 okr. pol, , gm. Zdzięciół, o 27 w. od Słonima, 219 dzies. ziemi włośc. A. Jel pow. kobryński, w 4 okr. Zmiejówka 1. wś i dobra, pow, bobrujski. w 1 okr. pol, gm. Stepy, o 50 w. od bobrujska a 9 w. od st. dr. żel. lipawskoromeńskiej Krasny Brzeg. Wś ma 25 osad; dobra, własność Dąbrowskich poprzednio Niemczynowiczów mają 2230 dzies. Grunta lekkie. 2. Z. , fol. i uroczysko, pow. miński, w 1 okr. pol. , gm. Siemków. o 15 w. od Mińska, dziedzictwo Zmaczyńskich, nut 2. Zmień, wś włośc pol. , gm. Drohiczyn. odl. o 40 do 80, 90 30 uczZmiennica, wś, pow. brzozowski, nad pot. t. n. , praw. dopł. Wisłoki. Wieś zajmuje dolino żrudłowisk potoku 314 nit. npm. , zasłoniętą od wschodu pasmem lesistem, sięgającem 434 mt. , od zachodu pasmem dochodzącem 401 mt. Pasma te tworzą dział wód Wisłoka i Sanu i ciągną w kierunku płd. wsch. Wś ma szkołę, liczy 106 dm. , 627 mk. 304 męż. , 323 kob. , 304 rz. kat. , należących do par. w Jasionowie, 4 gr. kat. do par. w Besku i 4 izrael. Pos. tabularna Maryi Zarembiny wynosi 833 mr. , w połowie lasu; pos. mn. 468 mr. Z. graniczy na wsch. z Brzozowem i Humniskami, na zach. z Haczowem, na płd. z Jasionowem. Część płn. wsch. nazywa się Koźleńcem i Porębami, Mac. Zmierzynka, mylnie Zmierzyńce, urzęd. Źmerynka al. Żmirinka 1. Wielka, wś u źródeł rzki Baran, dopł. Bohu, pow. winnicki, okr. pol. Zmierzynka, gm. i par. kat. Brahiłów, w. od Winnicy, ma przeszło 600 dm. , mk. , cerkiew, szkołę 1klas. 2 naucz. , niów, koszary wojskowe, aptekę, kilku lekarzy, młyn parowy, składy maszyn, magazyny, st. poczt. , telegr. i dr. źel. , 939 dzies. ziemi włośc. , 819 dworskich. Okrąg policyjny stan obejmuje 3 gminy powiatu Brahiłów, Stanisław czyk i Tywrów. Z. posiada w większej części bruk i szosę prowadzącą do koszar wojskowych. Osada wzrosła od czasu przeprowadzenia dróg żelaznych. Własność dawniej hr. Potockich, Oktawii z hr. Potockich Szwejkowskiej, dziś hr. ChoiseulGauffie. Z. jest ważnym punktem handlowym dla tutejszych prowincyi. St. dr. żel. kijowskoodeskiej Z. , pomiędzy st. Brahiłów o 7 w. a Jaroszenką o 19 w. , odl. jest o 250 w. od Kijowa a 362 w. od Odessy. Ze Z wychodzą linie dr. żel. do Wołoczysk, długa 151 w. , i do Mohylowa, długa 108 w. 2. Z. , wś, tamże, w pobliżu poprzedniej, odl. o 1 w. od st. dr. żel. Z. , gm. Stanisławczyk, ma 91 osad, 809 mk. , 817 dzies. ziemi włośc. , 561 dworskiej, 40 cerkiewnej. Cerkiew p. w. św. , Parascewii, wzniesiona w 1731, z 1124 parafianami. Własność dawniej Głowackich, dziś Dersewilów. Zmieszniew, wś, pow. sośnicki gub. czernihowskiej, gm. Sośnica, 202 dm. , 1210 mk. , cerkiew, wiatrak. Zmijew, mto powiat. gub. charkowskiej, przy zlewie Mży z Dońcem północnym, pod 49 41 płn. szer. a 54 1 wsch. dług. , odl. o 37 w na płd. od Charkowa, ma 6253 mk. 1888 r. . W 1861 r. było tu 582 dm. 6 murow. , 3 cerkwie, 4105 mk. , 11 sklepów, 129 rzemieśln. , przeważnie bednarzy, szkoła, bank miejski, st. poczt. , 7 warzelni łoju, 2 garbarnie. Do miasta należy 489 dzies. Dochody w 1862 r. wynosiły 3461 rs. Główne zajęcie mieszkańców rolnictwo i sadownictwo. Handel nieznaczny. W mieście odbywają się targi co tydzień oraz 4 jarmarki doroczne. Na początku XVII w. okolica ta była zajęta jeszcze przez Tatarów. W 1640 r. Konrad Sulima z Zaporozcami, pobiwszy na brzegach rz. Mży na głowę Tatarów i wziąwszy do niewoli chana ich Aksaka, założył tu zameczek. Wkrótce potem Zmiejew był jedną z najsilniejszych twierdz słobódzkich oraz centrem powiatu. Otaczały go liczne osady. W 1668 r. miasto zostało spalone przez zbuntowanych miejscowych w a w 1688, 1692 i 1732 uległo napaści Tatarów. Od 1797 r. mto powiatowe. Zmijewski powiat, w środkowej części gubernii, zajmuje 102 mil al. 4936 w. kw, podług Schweizera 103, 2 mil al. 4996 w. kw. . Powierzchnia powiatu przedstawia równinę, miejscami dość falistą i pagórkowatą, zwłaszcza zaś na dziale wodnym Dońca i Dreli, na prawym brzegu Dońca i na pr. brzegu Udaju. Gleba w części południowej czarnoziemna, w części płn. i wschodniej po części piaszczysta i gliniasta. Główną rzeką jest Doniec Północny, przerzynający powiat na znacznej przestrzeni, lecz nie spławny w jego granicach. Z dopływów Dońca najważniejsze Udaj i Meźa. W płd. zach. części powiatu przepływają rz, Orela i Orelka. Jezior, zgrupowanych w dolinie Dońca, niewiele. Między niemi znajduje się największe jezioro w gubernii; Liman, mające 7 w. Zmieja Zmieja Zmiejewa Hara Zmiejka Zmiejowce Zmiejówka Zmień Zmiennica Zmierzynka Zmieszniew Zmijew