Feliks Ziołecki, potem Niemiec, od którego kupi ła Mlicka z Osowca i wyszła za Czarlińskiego. 5. Z. , niem. Gueldenhof, wś gosp. , w pow, ino wrocławskim. Ma urz. okr. i st, cyw. w Gniewkowicach, pocztę i st. kol. żel. w miejscu, na linii BydgoszczInowrocław, szkoły w miejseu, par. katol. w Tucznie, ewang. w Nowej Wsi, sady w Inowrocławiu. Obszaru 99 ha, 17 dym. , 161 dusz 74 katol. . 6. Z. , wś dwor. , w tem sa mem położeniu, ma obszaru 301 ha, 6 dym. , 150 dusz 26 ew. . Do. podatku grunt. oszaco wano czysty. na 7817 mrk. 7. Z. , niem. Gueldenhof, st. kol. żel. , w temźe położeniu. Z, leżą nad koleją, bydgoskoinowrocławską; . W r. 1583 miał tu Przecław Papowski 4 łan. os. a Jan Papowski 3 łan. os. i 1 rzem. W. Ł. Złotnikl, niem. Zlattnig, 1532 Slatnickh, 1260 Złotnici, 1295 Zlochnik, wś, pow. opolski, par. kat. Chrząszczyce, ew. Pruszków. W r, 1885 wś miała 682 ha, 75 dm. ,. 510 mk. 2 ew. . Złoto, w spisie właścicieli ziemskich Złoszto, dobra nad rzką Daublanką, pow. nowoaleksandrowski, w 3 okr. pol. , gm. Opsa, o 58 w. od Nowoaleksandrowska, własność hr. de BroelPlater, wraz z dobrami Dauble maja 3622 dzies. 191 lasu, 685 nieuż. . Złotocka, wyniosłości w Warmii, pod Wutrynami. Złotógórka, Zołotogórka, wś nad Żwanem Zamiechówką, dopł. Dniestru, pow. uszycki, okr. pol. i par. katol Wierzbowiec o 4 w. , gm. Struga 136 mk. ; ziemia czarna, kamień wapienny. Na leży do dóbr Durniaki, dawniej Sobańskich, dziś Rubczyńskich. Dr. M. Złotonosza, ob. Zołotonosza. Złotopol, pierwotnie Hulajpol, mczko nad rz. Turyą, w pobliżu ujścia rz. Wysi, w pow. czehryńskim, w 3 okr. pol. , gm, Złotopol, odl. od Czehryna o 90 w. , naprzeciw Nowomirgorodu, położonego w gub. chersońskiej, ma 10375 mk. Podług Pochilowicza w 1863 r. było tu 6680 mk. 796 prawosł. , 124 rozkoln. , 280 katol. i 5480 żydów. Siemionow podaje 609 dm. i 9579 mk. Siedziba okręgu polic. stanu, zarząd gminy, szkoła powiatowa szlachecka, istniejąca od r. 1836, szkoła żeńska prywatna, cerkiew p. w. św. Mikołaja, z muru wzniesiona w 1809 r. przez Mikołaja Wysockiego na miejsco dawniejszej Uśpieńskiej, drewnianej, funda cyi ks. Lubomirskich, kościół katolicki, synagoga, 4 domy modlitwy żydowskie, st. pocztowa, szpital żydowski, 3 fabryki tytuniu, fabryka powozów, młyn parowy krupczatny, targi co drugi tydzień, dwa jarmarki doroczne na Wniebowstąpienie i 14 września. Do par. praw. na leży wś Rozliwa odl. o 1 w. . Miejsce to pierwotnie nosiło nazwę Hulajpola i było częścią składową dawnej rozległej włości taśmińskiej czyli późniejszej śmilańskiej. Posiadali ją Żubrykowie, dalej. Osada ta wielokrotnie przez Tatarów pustoszona, w końcu za czasów Bohdana Chmielnickiego wpadła w ręce Kozaków i Koniecpolscy na długie lata ją utracili. W r. 1659, gdy po traktacie Hadziackim Kozaków wiernych i zasłużonych Rzpltej dobrami ziemskimi wynagradzano, H. ad male narrata został nadany Pawłowi Teterze Morzkowskiemu. Ale Stanisław Koniecpolski, wojewoda sandomierski, upomniał się na sejmie o swoje dziedzictwo, i zapotrzebował jego zwrotu. Jakoż sejm mu je zwrócił na mocy konstytucyi z r, 1661 i 1662 ob. IV, str. 390. Pomimo to jednak H. dzierżył jakiś czas Paweł Tetera Morzkowski, już wtenczas hetman zaporozki, tak, że nawet w 1665 r. wysłał on na sejm siostrzeńca swego Iskrzyckiego z instrukcyą, w której zlecił mu prosić o aprobacyę na sejmie Olchowca z Hulajpolem, ,, które on, hetman zaporozki, za przywilejem królewskim trzyma teraz prawem doźywotnem; na szlakach to samych siedzi tatarskich; ku dzikim polom się udało, i przed tym tam pożytek bywał, bo się ludzie łowieniem ryb i zwierza po ługach bawią w zb. Konst. Swidzińskiego. Od Koniecpolskich w następstwie H. przeszedł do Walewskich, o od tych drogą kupna do ks. Lubomirskich. Ks. Ksawery Lubomirski w 1787 r. olbrzymie dobra śmilańskie sprzedał ks. Potemkinowi. Przy tym nowym nabywcy dopiero H. został przemianowany na Złotopol. W r. 1788 ks. Potomkin uformował w dobrach swych świeżo nabytych dwie wojskowe brygady szpolską i złotopolską, które pod nazwą woluntaryuszów zagranicznych, razem z kozakami wiernymi Rossyi pod wodzą Sydora Białego czynny wzięły udział w wojnie tureckiej Engel, Opis spraw przechow. w arch. wileńskiego gubernatora 1783 1791, Wilno 1868, str. 52. W statnich czasach bytu Rzpltej H. służył za stannicę zimową wojsku polskiemu konsystującemu na lukach granicznych Michał Grabowski, czerpiąc z tradycyi, na tle stosunków tutejszego pogranicza osnuł powieść pod tyt. Stannica llulajpolska. Rzeczka Turya, nad którą położony II. , tworzyła wtedy granicę pomiędzy Rzplią a krajem noworossyjskim. Konstytucya z 1789 r. zapisała imiona kilku walecznych żołnierzy znajdujących się w kawaleryi narodowej pod Hulajpolem, a mianowicie namiestnika Józefa Hoszowskiego, towarzysza Stanisława Nolickiego i szeregowych Józefa Błońskiego, Marcina Krzywickiego, Józefa Szymańskiego i Teodora Fijałkowskiego Zbiór Konst. i uchw. sejm. od 7 paźdz. 1788 do 16 grud. 1790, str. 95. Po zejściu ks. Potemkina, klucz złotopolski z rozdziału pomiędzy jego sukcesorami dostał się gener. Mikołajowi Wysockiemu, który tu zajął stałą siedzibę. Dalej od Wysockiego dobra te przeszły na własność wnu Złotnikl Złotnikl Złoto Złotocka Złotógórka Złotonosza Złotopol