601 gr. or. i ogr. mr. 486, łąk mr. 59, pastw. mr. 11, lasu mr. 16, nieuż. mr. 30; bud. mur. 6, drew. 6; płodozm. 9 i 10 pol. Wś W. os. 19, mr. 45. Do W. należy folw. Góry Strachanowskie, mający 193 mr. zagajników sosnowych i dębowych. Wymieniona w opisie par. Goszczanów Łaski, L. B. ,, 62. Według reg. pobor. pow. sieradzkiego z r. i553 miała 11 łan. Pawiń. , Wielk. , II, . Wroniawy, w dok. Wronawe, wś gospod. nad rz. Obra, w pow. babimojskim, sąd okr. , st. kol. , urząd okr. i par. ew. w Wolsztynie, urz. stan. cywil. w Solcu Silz, par. kat. i poczta w Kębłowie Kiebel, szkoła katol. w miejscu. Ob szaru 330 ha, 68 dm. , 533 mk. 519 katol. . 2. W. , wś dwor. , tamże, ma 2118 ha, 20 dm. , 287 mk. 279 katol. . Dochód grunt. czysty oce niono na 11573 mrk. Jest gorzelnia parowa. Niedawno wyszły W. z rąk BroelPlaterów. Na obszarze wsi zachowały sie Pastewnik, Przewóz, Piaski, Góry; wzgórz Win nica, Białe Góry. W. leżą na wschód i w po bliżu Kębłowa. W r. 1314 pisał się jakiś Buckfalus z W. W r. 158. 0 miały W. 6 łan. , sołtys W. Gajewscy z Wolsztyna. W. Ł. Wronie, wś dziś nieistniejąca na obszarze pow. ostrowskiego, dawniej nurskiego. Stanowiła odwieczną własność biskupów płockich, wymieniona w dokum. Konrada z 1203 r. Na części jej obszaru powstało w XVI w. miasteczko Andrzejów. W r. 1578 w par. Andrzejów jest wieś GodlewoWrońce, należąca do drobnej szlachty, mającej tu 16 łan. km. , 2zagr. Pawiń. , Mazowsze, 399. Wronie, niem. Frdok. Fronow, dobra ryc. , pow. lubawski, st. p. i kol. i par. kat. Wąbrzeźno, o 4, 5 klm. odl. ; szkoła ew. w miejscu; 1252 ha 557 roli orn. , 53 łąk, 573 lasu; 1885 r. 17 dm. , 48 dym. , 232 mk. , 73 kat. , 159 ew. , z tych przypada na folw. Katarzynki 4 dm. , 59 mk. , na folw. Pólko 2 dm. , 22 mk. Własność Marty v. Alvensleben. . Później został jako filialny przyłączony do Nowejwsi. Około r. 1430 występuje Hanusz Roeder jako dziedzic na Nielubiu. Wroniu i Borówku ob. Kętrz. , o narod. pol. , str. 132. Wizyta Strzesza z r. 1667 72 donosi, że mesznego pobierał prob. z dworu 2 kor. żyta i tyleż owsa, a od 5 kmieci po 1 kor. żyta i owsa ob. str. 401. W XVI i XVII w. posiadali W. Plemięccy, do których należał także Ryńsk i Osieczek. Bywali Plemięccy pod on czas starostami w Kowalewie. Ich groby znajdują się w kaplicy osieckiej i w kościele kowalewskim. Fabian Plemięcki był szczególnym dobrodziejem kościoła, który, z kamieni zbudowany i dachówką kryty, miał na boku przymurowaną wieże. W kościele były 2 ołtarze wielki, marmurowy, z obrazem Pana Jezusa na krzyżu i mniejszy z obrazem Siedmiu Sakramentów. Przy ołtarzu tym były 3 nagrobki Plemięckich. Później kościół podupadł, a nowsi posiadacze przywłaszczyli go sobie i dziś podobno używają za spichlerz ob. Utrac. kościoły przez kś. Fankidejskiego, str. 62. W topogr. Goldbecka z r. 1789 zapisano W. jako wś i folw. szlach. o 10 dym. , własność hr. Małachowskiego str. 255. Wronie Koszary, grupa domów w Kalnikowie, pow. mościski. Wroniec, w XVI w. Wroniniec, w Wronin minor, wś i folw. , pow. miechowski, gm. Wierzbno, par. Biórków, odl. 35 w. od Miechowa. W r. 1883 folw. miał 130 mr. 116 roli, 10 łąk i 4 nieuż. . W r. 1827 było 14 dm. , 115 mk. , par. Czulice. Ob. Wronin. Wroników, dawniej Wronikowy, wś i folw. nad rzką Luciążą, pow. piotrkowski, gm. i par. Rozprza, odl. 13 w. od Piotrkowa. Wś ma 12 dm. , 264 mk. ; folw. 5 dm. , 35 mk. Do folw. należy młyn wodny. W r. 1827 było 22 dm. , 187 mk. Dobra W. lit. A. składały się w r. 1889 z folw. W. i Laski, rozl. mr. 748 gr. or. i ogr. mr. 559, łąk mr. 128, lasu mr. 42, nieuż. mr. 19; bud. mur. 11, drew. 17; płodozm. 7 i 8 pol. , las nieurządzony, pokłady torfu. Wś W. os. 19, mr. 152, wś Laski os. 12, mr. 96, wś Bogumiłów os. 6, mr. 25. Na początku XVI w. łany folw. , na których części byli osadzeni kmiecie, dawały dziesięcinę pleb. w Rozprzy, kmiece zaś na stół arcybiskupi Łaski, L. B. , II, . Według reg. pobor. pow. piotrkowskiego z r. 1552 wś Wroników minor, w par. Rozprza, własność Mirskich i Piaszczyńskiego, miała 7 0sad. . 3 łany; W. major 7 osad. , 4 łany Pawiu. , Wielk. , II, 252. Wronin, dawniej Wronin Wielki, wś i folw. , pow. miechowski, gm. Wierzbno, par. Biórków Wielki. Leży aa lewo od drogi z Proszowic do Krakowa, na samej granicy od Galicyi, odl. 35 w. od Miechowa. Folw. poduchowny, mający 782 mr. , nabył na licytacyi około r. 1880 Suchecki za rs. 72400. W r. 1827 było 34 dm. , 245 mk. , par. Czulice. W r. 1882 folw. W. rozl. mr. 659 gr. or. i ogr. mr. 516, łąk mr. 47, pastw. mr. 11, lasu mr. 61, nieuż. mr. 24 bud. mur. 1, drew. 13; płodozm. 8 pol. , las nieurządzony. Według opowieści Długosza L. B. , III, 38 Iwo Odrowąż, bisk. krak. , założywszy szpital dla ubogich na Prądniku pod Krakowem i osadziwszy przy nim braci szpitalnych św. Ducha, nadał mu w uposażeniu, między innemi villam Wronin u Majorem scilicet et Minorem. Wsi te należały wtedy do dóbr stołowych biskupstwa krakowskiego. W połowie w. wś Wronin Wielki ma 14 łan. km. , z których każdy daje 2 grzyw. czynszu rocznie i dzień robocizny w tygodniu z własnym wozem lub pługiem. Kto nie odrabia dnia płaci czynszu 3 grzywny. Dają też z łanu po 30 jaj, po miorze Wroniawy Wron Wronikó Wronin