kowie ich są zasobniejszymi gospodarzami i za chowali typ niemiecki a w części obyczaj i mo wę. Lud nazywa ich szwabami, chociaż pocho dzą z Saksonii. Z. graniczą na wsch, z Jakubkowicami, na płd. z Wronowicami i Stankową, na zach. z Kobylczyną a na płn. z Sechną i Michalczową. Mac. Zbiltowice, w, 1579 r. Zbiłtowicze, wś i fol, pow. pińczowski, gm. Bejsce, par. Kazimierza Mała, odl 36 w. od Pińczowa. W 1827 r. było 18 dm. , 152 mk. W r. 1890 fol Z. w r. 1880 oddzielony od dóbr Bejsce, rozl. mr. 296 gr. i ogr. mr. 193, łąk mr. 18, lasu mr. 25, w odpadkach mr. 5, nieuż. mr. 56; bud. drew. 6; płodozm. 14pol. ; las nieurządzony. W połowie XV w. wś Z. , w par. Kazimierza Mała, miała lany km. , zagr. , folwark duchowny, z których dziesięcinę dawano plebanowi w Kazimierzy Długosz, L. B. , II, 146, 420. Według reg. pob. pow. wiślickiego z r. 1579 wś Zbiłtowice miała 5 osad. , łan. , 2 zagr. z rolą, 1 chał. , 3 kom. Pawiń. , Małop. , 216. Zbilucice, ob. Zbylczyce. Zbilutka, w 1827 r. Zbeludka, 1382 r. Sbiluthow, 1578 Zbylutka, wś i fol, pow. opatow ski, gm. Gęsice, par. Zbilutka, odl od Opatowa 25 w. , posiada kościół par. murowany, 101 dm. , 595 mk. , 1412 mr. włośc. , 352 mr. folw. wcho dzącego w skład majoratu rząd, gen. Uszakowa i 151 mr. folw. prywatnego. W r. 1827 było 73 dm. , 388 mk. Jest to dawna posiadłość bi skupów włocławskich. W r. 1382 Zbilut bi skup sprzedaje honesto viro de Zlothnykj, sculteto nostro de Sbiluthow młyn ze stawem na rz. Łagowicy, zwany Brodzyn mlyn, na obszarze wsi Sbiluthow, za 20 seksagen groszy pragskich Kod. Małop. , III, 347. Kościół i parafią założył tu zapewne tenże Zbilut biskup, p. w. św. Doroty. W poło wie XV cinę biskupom. Pol biskupi dawał pleb. w Zbilutce a trzy łany sołtysie i trzy karczmy kościowi w Baćkowicach Długosz, L. B. , II, 466. Według reg. pob. pow. sandomierskiego z r, 1578 wś Z. miała 16 osad. , 12 łan. , 2 zagr. , 1 kom. , 1 rzem. , 2 łan. sołtys. Pawiń. , Małop. , 189. Obecny kościół paraf. wzniesiony został w r. 1835. Z. par. , dek opatowski, 1725 dusz. Br. Ch. Zbilutów, ob. Zbulitów. Zbiluty al. , niem. Sbylutten i Spiluten, w dokum. Szbylutti, dawniej Sokolin, wś, pow. niborski, st. p. Napierken. R. 1359 w Niborku nadaje Winryk v. Kniprode w. m. Zbilutowi Sczbiluti i jego prawnym potomkom 15 wł. w Sokolinie nad strum. Safronką i 5 mr. łąki nad Nidą, na prawie chełm. , z obowiązkiem jednej służby pruskiej. R. 1537 w Niborku obdarza ks. Olbracht Mikołaja ze Z. 15 włókami w tej wsi. W r. 1600 mieszkają tu sami Polacy Kętrz. , O ludn. pol, 338. Zbiłduchy, wś, w 1593 r. należała do dóbr Stefana Olechnowicza Steckiego, ob. Steczanka t. XI, 315. W reg. poborowych z XVI w. niewykazana, obecnie pod tą nazwą nieistnieje. Zbinin, ob. Zbeniny. Zbinow, ob. Zbynowa. Zbiór, potok, w pow. drohobyckim, ob. Bar. Zbirogi, Zbirohy 1. sioło nad rz. Muchawcem, pow. kobryński, w 1 okr. pol, gm. Zbirogi, o 31 w, od Kobrynia, cerkiew, 150 dzies. ziemi cerkiewnej. Był tu kościół katol. dekanatu kobryńskiego, z kaplicą w Nowosadach. Parafia prawosł. , dekanatu błagoczynia Czerewaczyce, ma 1492 w, dobra, tamże, o 35 w. od Kobrynia, własność Bekmanów, wraz z folw. Zabrzezie Zaberezie 544 dzies. 105 łąk i pastw. , 33 lasu, 23 nieuż. . Gmina, położona w zachodniej części powiatu, graniczy od za chodu z gm. Kosicze pow. grodzieńskiego, od płn. z gm. Turna tegoż powiatu, od wschodu z gm. Siechnowicze i Pruski, od płd. z gm. Rohoźna, obejmuje 60 miejscwości, mających 618 dm. włośc. obok 58 należących do innych sta nów, 4644 mk. włościan, uwłaszczonych na 4142 dzies. Nadto w obrębie gminy jest 6156 dzies. większej posiadłości 2985 roli i 277 dzies. należących do cerkwi itd. 111 roli. Gminę przerzyna linia dr. żel. moskiewskobrzeskiej i rzeki Muchawiec, Osipówka i Tro ścianiec. Położenie nizkie, gleba piaszczysta, bagna i lasy. Dobra były niegdyś właśnoscią Ruszczyców, z których Michno w 1568 r. za mienił je na Mokrzany. W 1602 r. nadane Ja nowi Kości. J. Krz. Zbirów al. Lutarówka, dziś Lutarka, wś, pow. zasławski, gm. Zasław o 5 w. , par. praw. Michla o 1 w. , posiada cerkiew cmentarną p. wez. św. Dymitra, wzniesioną w 1867 r. Wś była nadaną w 1599 r. przez ks. Janusza Zasławskiego kościołowi farnemu w Zasławiu. Zbiroża, wś i fol, pow. błoński, gm. Piekary, par, Lutkówka, odl 14 w. od Błonia, ma 129 mk. W 1827 r. wś pryw. Zbieroza miała 6 dm. , 66 mk. W r. 1886 fol Z. z nomenklaturą Czerwonka rozl. mr. 743 gr. or. i ogr. mr. 556, łąk mr. 99, lasu mr. 64, nieuż. mr. 24; bud. mur. 2, drew. 12; płodozm. 11pol. , las nieurządzony, pokłady torfu. Wś Z. os. 18, mr. 71; wś Maryanki os. 8, mr. 115. W r. 1680 we wsi Zbirosa Walenty Ostrąbus szlachcic, rządca Mikołaja Osuchowskiego, płaci od 11 2 łanu km. i 1 koła młyń. Paw. , Mazow. , 297. Zbisław, dawna nazwa, jeszcze w wizycie Rozdrażewskiego z r. 1583, wsi Bysław Zbiszcze, uroczysko, pow. słonimski, w 4 okr. pol, gm. Pacowszczyzna, o 53 w. od Słonima, 394 dzies. 101 łąk i pastw. , 55 lasu, 67 nieuż. ; należy do kilku właścicieli.

Zbiltowice

Zbiltowice

Zbilucice

Zbilutka

Zbilutów

Zbiluty

Sbylutten Spiluten Szbylutti Sokolin

Zbiłduchy

Zbinin

Zbinow

Zbirogi

Zbirów

Zbiroża

Zbisław

Zbiszcze