dnoklasowa z jęz. wykł. rusińskim, założona w r. 1859 i kasa pożyczk. gm. z kapit. 448 złr. Zawideckie starostwo niegrodowe, w wojew. bełzkiem, pow. ruskim, podług spisów podskarbińskich składało się w r. 1771 ze wsi Zawidcze z przyległościami. Posiadał je w tym cza sie Kasper Sierakowski, cześnik biecki, opłaca jąc kwarty złp. 450 gr. 8, a hyberny złp. 41 gr. 20. Po zagarnięciu dóbr narodowych przez rząd austryacki dn. 10 stycznia r. 1786, Z. za mienione zostały w 1790 r. wraz z ststwem ostrowskiem za dobra Cerkówna, Słobodą i inne dziedziczne, należące do Stefana i Tomasza Szumlańskich. Lu. Dz. Zawidczyce, Zawidczycy 1. wś i dobra w pobliżu kotliny Piny, pow. piński, na Zarzeczu, w 2 okr. pol. lubieszowskim, gm. Chojno, o 7 w. od Pińska par. katol. , par. prawosł. Miastkowska. Wieś ma 46 osad; kaplicę katol. par. Pińsk. Była tu dawniej cerkiewka, lecz dla starości została zniesiona Opis, epar. minsk. Archim. Mikołaja, str. 285. W r. 1495 Z. stanowiły dobra kn. pińskich i ks. Marya oddaje tu 4 poddanych dworzaninowi swemu Sieńkowi Hołowce. W r. 1510 kn. Teodor Jarosławowicz dał w Z. dworzyszcze słudze swemu Atanazemu Samojłowiczowi, który potem w r. 1547 odprzedał je rzeczonemu Sieńkowi Hołowce ob. Rewizya Puszcz, str. 251, 261, 262. Następnie Z. należały do bazylianek pińskich, kupione przez ksienię Eufrozynę Tryzniankę ob. t. VIII, 172. Obecnie od dość dawna właścicielami folw. Z. , mającego 26 włók, są Czechowscy. Drugi fol. Z. , około 33 włók, dostał w r. 1840 urzędnik Siergiej Cenin, dziś ten folwark jest własnością Kagla. Mają tu też drobne posiadłości szlachta Polikowscy 1 włókę i Soczkowscy 1 4 włóki. Grunta lekkie, łąk obfitość, miejscowość nizinna, podlegająca zalewom. 2. Z. , zaśc. i fol. , pow. piński, w 1 okr. pol. Pohost Zahorodny, gm. i par. praw. Pińkowicże, par. katol. Pińsk o 10 w. . A. Jel. Zawidna, wś, pow. borysowski, w 2 okr. pol. łohojskim, gm. Ziembin, o 36 w. od Borysowa, ma 7 osad; miejscowość leśna, wzgórzy sta. A. Jel. Zawidów, wś, w par. Wróblew dziś pow. sieradzki. Już na początku XVI w. stała pustką. Dziesięcinę dawano kolegiacie uniejowskiej Łaski, L. B. , I, 417. Obecnie nie istnieje Zawidów 1. wś nad rzką Wilszką, dopł Zbyteńki, pow. Ostrogski, gm. Kuniew, par. praw. Międzyrzecz filia Luciń al. Lucyn, o 2 w. , na płd. zach. od Ostroga. Podług reg. pobor. pow. łuckiego z 1508 r. należy do włości ostrogskiej ks. Konst. Ostrogskiego, wwdy wołyńskiego, który płaci ztąd z 5 dym. , 2 ogr. , 1 koła waln. Jabłonowski, Wołyń, 80. 2. Z. , wś skarb. nad rzką Rudą, pow. włodzimierski, gm. Boryck, ma 73 dm. , 508 mk. , cerkiew paraf. Podług reg. pobor. pow. włodzimierskiego z 1570 r. wś Z. trzyma w zastawie Michaiło Pobór oddzielnie niewykazany. W 1577 r. wła sność Iwana Czaplicza Szpanowskiego, wojskie go pow. łuckiego, który płaci ztąd z 44 dym. półdworz. , 11 ogrod. W 1583 r. należy do Pru sinowskiej, podstoliny wołyńskiej, która płaci z 35 dym. , 10 ogr. , 1 koła waln. Jabłonowski, Wołyń, 24, 74, 91. J Krz. Zawidowice, wś, pow. gródecki, 9 Hm. na płd. od sądu pow. i urz. poczt. w Grodku pode Lwowem. Na płn. leżą Uherce Niezabitowskie i Czerlany, na wsch. Porzecze Gródeckie, na płd. wsch. Porzecze Zadwórne w pow. rudeckim i Zaszkowice w pow. gródeckim, na płd. zach. Chyszowice w pow. rudeckim. Płd. część obszaru przepływa pot, Zaszkowicki dopł. Wereszycy. Zabudowania wiejskie leżą w środ ku obszaru. Własn. więk. ma roli or. 644, łąk i ogr. 207, past. 16 mr. ; wł. mn. roli or. 1320, łąk i ogr. 492, past. 105 mr. W r. 1890 było tu i w przys. Weismanówka 161 dm. , 831 mk. w gm. , 8 dm. , 79 mk. na obsz. dwor. 840 gr. kat. , 36 rz. kat. , 30 izr. , 4. wyzn. ; 856 Rus. , 54. Par. rzkat. w Gródku, gr. katol. w miejscu, dek. gródecki. Do par. należą Zaszkowice. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mi chała i szkoła 1klas. Dokumentem wydanym dnia 27 wrześn. 1667 r. w Krakowie, zawiada mia król Jan Kazimierz poddanych wsi Zawidowice, Zaszkowice itd. , że wsi te i nadal do sta rostwa gródeckiego należą, i poleca im słuchać starosty Jana Gnińskiego Arch. kraj. we Lwo wie, C. , t. 419, str. 2160. Dnia 30 maja 1683 r. w Warszawie daje Jan III Janowi Kondrato wiczowi i synowi jego Fedorowi popostwo w Zawidowicach 1. c. , C. , t. 450, str. 1940. Dok. wydanym dn. 5 grudnia 1752 r. w War szawie nadaje August III Bazylemu i Jerzemu Sakramenckim, Janowi i Piotrowi Hajdukowskim dochód na łanie wybranieckim we wsiach starostwa grodeckiego Kołbiewiowicach t. j. Kołbajowicach i Zawidowicach 1. c. , C. , t. 565, str. 33. Lu. Dz. Zawidowice 1. wś gosp. , w pow. pieszewskim, ma sąd, urz. okr. i st. cyw. , st. kol. żel. , pocztę, szkołę i par. ewang. w Pleszewie, paraf. kat. w Grodzisku, szkołę katol. w miejsca. Obszaru 289 ha, 33 dym. , 252 dusz 34 prot. . 2. Z. , fol. do Lenartowic, w temże położeniu, 9 dym. , 131 dusz. Na obszarze Z. zachowały się nazwy pól Borsko, Pietrzyca, Kałek, Glinianki, Tominice, Szadykierz, Gołębnik, Kępy, Włoski, Gaj, Lipówki. Zawidówka, rzeczka, w dawnym pow. kleckim, dziś pow. słucki, wspomniana w dokum. XVI w. ob. Piscew. Kn. , str. 559. A. Jel. Zawidówka 1. wś, pow. homelski, gm. Popówka o 4 w. , 182 dm. , 1091 mk. , cerkiew paraf. drewniana, szkoła ludowa, zapasowy śpi Zawidczyce Zawidczyce Zawidna Zawidów Zawidowice Zawidówka