część Mszańca, w pow. staromiejskim. 3. Z. , część Terszowa, w pow. staromiejskim. 4. Z. , wś, pow. turczański, 21 klm. na. płd. wsch. od urz. poczt. w Turce, 14 klm. na płd. wsch. od sądu pow. w Boryni. Na płd. wsch. loży Rosochacz, na płd. Dołżki, na płd. zach. Zadzielsko, na zach. Mołdawsko, na płn. Ryków, Bachnowate i Zubrzyca, na płn. zach. Mallmannsthal ko lonia w Majdanie, wsi pow. drohobyckiego. Płd. zach. przepływa Zawadka i przyjmuje w obrębie wsi od praw. brz. potoki Krasec, Lechacz i Popów, a odlew. brz. pot. Magóra. Za budowania wsi leżą w dolinie Zawadki. Wzn. na płn. wsch. sięga 1026 mt. Własn. więk. ma roli or. 107, łąk i ogr. 74, pastw. 124, lasu 1268 mr. ; wł. mn. roli or. 918, łąk i ogr. 591, pastw. 955, lasu 33 mr. W r. 1890 było 133 dm. , 824 mk. w gm. , 3 dm. , 25 na obszarze dwor. 751 gr. kat. , 98 izrael. ; 826 Rus. , 9 Pol. , kat. w miejscu, dek. wysoczański, dyec. prze myska. Do par. należą; Dołżki i Krzywe. We wsi jest cerkiew. 5. Z. , część Jawory, w pow. turczańskim. Lu. Dz. Zawadka, rzeczka, prawy dopływ Sępolny dopł. Obry, powstaje na obszarze Zawad, o 81 2 klm. na wsch. płn. od Trzciela, w pow. międzyrzeckim, płynie ku płd. przez kolonie Lubińskie i ma ujście na obszarze Hamerni. Zawadka 1. dobra i wś, pow. pszczyński, par. kat. Miedzna, ew. Żóraw. W r. 1885 dobra miały 140 ha, 1 dm. , 10 mk. kat. ; wś 73 ha, 17 dm. , 149 mk. kat. Folw. Z. wchodzi w skład dóbr Góra. 2. Z. , kol. na obszarze gm. Barycz. pow. wielkostrzelecki. Zawadka 1. węg. Zavadka, wś w hr. Spiskiem, pow. hornadzki, na stokach grzbietu górskiego, tworzącego między potokiem Hernadem i Gielnicą dział wodny, 823 mt. npm. Od płn. wsch. wznosi się szczyt Sosninka 891 mt. , od zach. szczyt Żołob 820 mt. , a od wsch. Smrecina 883 mt. . W r. 1890 było 230 dm. , 1079 mk. 1042 Rus. , 7 Niem. i 10 Słowaków; 1061 gr. kat, 11 rz. kat. i 7 izr. ; 4405 mr. kat. obszaru. Z. należy do sądu obw. w Lewoczy, a sądu pow. w Nowej Wsi, Igló. Najbliższy urząd pocztowy jest w Wondrysel. 2. Z. , wś, w hr. szaryskiem Węg, 137 mk Zawadki 1. w XVI w. Zawady, wś i fol, pow. sieradzki, gm. i par. Wróblew, odl. od Sieradza 11 w. Wś ma 4 dm. , 66 mk. , 10 os. , 12 mr. ; fol. 2 dm. , 241 mr. 228 roli, 5 łąk, 8 nieuż. . W r. 1827 było 7 dm, 71 mk. , par. Błaszki. W r. 1553 wś Zawady ma 4 łany km. a 1576 r. 2 łany. Na początku XVI w. dziesięcinę, wartości około 1 grzyw. , dawano archidyakonowi uniejowskiemu Łaski, L. B. , I, 346. 2. Z. Małe Powiercie, wś, i Z. Stare Powiercie, fol. nad rz. Wartą, pow. kolski, gm. Czołowo, par. Grzegorzew, odl. od Koła 4 w. Wś ma 5 dm. , 65 mk, ; fol. 1 dm. , 29 mk. Młyn wodny o 5 gankach. W r. 1827 było 7 dm. , 80 mk. Piaszczyste wybrzeża Warty przechowały tu ślady dawnych osad. M. R. Witanowski znalazł tu w lipcu r. 1893 urny, ślady dawnego cmentarzyska Opis podany w Prośnie kaliskiej z 1895 r. , str. 68. Na początku XVI w. we wsi Zawady dawano pleb. w Grzegorzewie tylko kolędę, po pół grosza z domu. Zapewne ta sama wieś daje dziesięcizę po 6 gr. z łanu kościołowi w poblizkim Kościelcu Łaski, L. B. , I, 219 i 248. Podług współczesnych aktów rozgraniczenia między dobrami arcybiskupów Chojny, Skobielice i Grzegorzew a Leśnicą Wojciecha Piekarskiego, skarbnika łęczyckiego, Powierciem Zygmunta Ciosnowskiego, Zawadą Rafała Ciosnowskiego i wsią królewską Nagórna, będącą w posiadaniu Stanisława hr. Górki, komisya, wyznaczona w tym celu przez sąd ziemski koniński, dn. 14 paźdz. 1558 r. odnowiła kopce graniczne między wyżej rzeczonemi majętnościami. Ciekawy ten dokument w ustępie dotyczącym Zawady brzmi Przeszedłszy w poprzek drogę bitą jakoby ku południowi między Powierciem i Grzegorzewem idącą, pomiędzy polami obydwóch dziedzin wzmiankowanych usypali 11 kopców, póki tym samym traktem do krzaków nieprzyszli, w których usypali 10 kopców, aż do Smuga, od którego smuga czyli strumyka pomiędzy dołami zagonów ku południowi idąc aż do miejsca Szubiennicy, pomiędzy dziedzinami Skobielice i Powiercie, usypali kopców 26, a od tego miejsca ku południowi idąc przez łąki aż w Łęgi usypali kopców 19, aż do strumyka Dołowa Jazda zwanego, nad którym strumykiem, że dla wody dalej iść nie można było, ostatni kopiec usypali. W regestr. pobor. z r. 1620 wspomniana wieś Zawady w paraf. Kościelec, starostwie kolskiem, miała 1 łan szlachecki i 4 zagrodników z rolami, płacących po gr. 6, czyli gr. 24. W r. 1623 posiadaczom tej części szlacheckiej był Stanisław Ciosnowski Akta grodz. poznańskie. Dalszy ciąg przerwanego w r. 1558 rozgraniczenia, dokonano dopiero 29 grudnia 1623 r. w obec delegata arcybiskupa i kapituły gnieźnieńskiej i Łukasza Mielżyńskiego, kasztelana gnieźn. , star. powidzkiego, dziedzica dóbr Powiercia i Zawady. Rozpocząwszy od strumienia zw. Dołowa Jazda, doszła aż do poprzecznego przechodu wody od młyna. Chrząsna płynącej, przeszedłszy ten wodociek, poszła taż strona powodowa aż do owego miejsca, w którem rzeczony strumień wpływa do rz. Warty, z tej rzeki znowu wyszedłszy przez błotniste miejsca i bagniste, około trzech staj wynoszące, przeszła, tenże sam dukt, w miejscu nazwanem Świniagać pod rozłożystym Dębem zakończyła. Widownią niezwykłych wypadków były pola tutejsze w r.

Zawadka

Zawadka