dziedzictwo Drozdowiczów, za poddaństwa nale żało do niego 33 włośc. pł. męz. ; miejscowość falista, kamień narzutowy. 2. Z. , pow. borysowski, ob. Juchnowszczyzna. A. Jel. Zaszczoubie, mylnie Zaszczobje, wś, pow. rzeczycki, w 3 okr. pol. i gm. Wasilewicze, par. prawosł. Makanowicze, o 42 w. od Rzeczy cy, ma 23 osad. Niegdyś królewszczyzna, którą Aleksander Jagiellończyk nadał Ostafiemu Dasz kiewiczowi; z kolei kn. Wiśniowieckich, przy kluczu brahińskim. W r. 1609 kn. Adam Wiśniowiccki nadaje Z. monasterowi Spaskiemu bazylianów w Sielcu ob. Akty minsk. gub. Siemionowa, 43 i 68. wieś przeszła na własność skarbu. Miejscowość nizinna, w ostatnich czasach skanalizowana w różnych kierunkach. A. Jel. Zaszczyślanka, ob. Zaszcześlanka. Zaszczyszcze al. Kis fol. , pow. trocki, w 3 okr. pol. , gm. Jezno, okr. wiejski Nibry, w 1865 r. własność Jodkowskich. Porów. Kisieliszki. Zaszczytów, dawna nazwa wsi Zastów, w pow. nowoaleksandryjskim puławskim i drugiej wsi t. n. w pow. krakowskim. Zaszczytów, wś, pow. włodzimierski, na płd. od Łokaczy. Podług reg. pobor. pow. włodzimierskiego z 1583 r. własność Romana Poriadniczego, który płaci z 12 dym, 8 ogr. Jabłonowski, Wołyń, 120. Zaszczytów al. Zaszczytowo, w XIV w. os. w pow. poznańskim. Dziś już nie istnieje, w XIV w. była odrębnem dziedzictwem Zaszczytowskich, którzy siedzą; w okolicy Poznania, Stę szewa, Buku, Pniew, Szamotuł i Czarnkowa. W latach 13871390 było Zaszczytowskich 4 braci Jan, Tworzyjan, Holszam i Ostrzesza. Holszam Zaszczytowski prawował się r, 1386 z bratem Janem o wypędzenie z ojcowizny. Do biesław Z. świadczył w r. 1391. Tworzyjan i Jan Zaszczytowscy występują, około r. 1391 w różnych sprawach sądowych. W. Ł. Za Szeroką, szczyt górski 1267 mt. w Karpatach wschodnich; w grupie Żełemianki, na praw. brzegu Oporu, około Hrebenowa, w pow. stryjskim. Zaszeszuwie, wś, pow. rossieński, w 3 okr. pol, gm. i par. . Zaszkarpie, os. w Strzegocicach, pow. pilzneński. Zaszkiewieze, wś, pow. włodzimierski, gm. Poryck, 41 dm. , 318 mk. , cerkiew. Podług reg. pobor. pow. łuckiego z 1570 r. własność Iwana Woriskiego, który z Zaskowicz i Radowic wnosi z 29 dm. , 1 ogr. po 4 gr. , 7 ogr. po 2 gr. , 2 kół młyn. W 1583 r. podana w pow. włodzimierskim, należała w części do ks. Janusza Zbaraskiego, wwdy bracławskiego, w części zaś do kn. Dymitra Kozika. Pobór oddzielnie nie wykazany Jabłonowski, Wołyń, 34, 114, 124. Zaszko, węg. Zsasko, wś, w hr. orawskiem, rozciąga się w dolinie na milę drogi, ma kościół katol. filialny, kościół ewang. paraf. , 988 mk. Ludność trudni się uprawą lnu, budową tratew i spławem drzewa; zdrój szczawiowy. Zaszków, wś nad rz. Nurcem, pow. ostrow ski, gm. i par. Nur, odl. 42 w. od Ostrowa, leży w dolinie, na praw. brzegu Nurca, o 4 w. od uj ścia jego do Bugu, o 9 w. na wsch. płd. od Nu ra a kilka wiorst na płd. zach. od Ciechanowca. Od północy wznoszą, się stromo dość opadające stoki płaskowzgórza. Wś ma 47 dm. , 308 mk. , gorzelnią, wiatrak. W 1827 r. było 28 dm. , 180 mk. W r. 1893 fol. Z. r. 1872 oddzielony od dóbr Jasiennica rozl. mr. 946 gr. or. i ogr. mr. 469, łąk mr. 25, past. mr. 40, lasu mr. 375, nieuż. mr. 37; bud. mur. 5, drew. 11; gospodar stwo 4polowe, las urządzony. Zapewne na gó rującej po nad wsią wyniosłości istniał w odle głej przeszłości gród kresowy, przy którym powstało drobne targowisko i wzniesiono nastę pnie kapliczkę. Jest to dawna posiadłość kla sztoru czerwińskiego. W akcie z r. 1155 powiedziano In Plozica prebendam Aktem z r. 1161 Bolesław, ks. polski, nadaje klasztorowi w Czerwińsku Zaskow cum omni bus appendiciis Kod. Małop. , W dok. z r. 1254 Sascow, capellam eius, theloneum; castores et quas villas t. j. wsi należące do kasztelanii Kod. dypl. pol. , I, 9, 71. W r. 1578 we wsi kró lewskiej Zaskowo, w par. Nur, płaci Jan Gut kowski od 32 łan. km. , 6 zagr. , 3 rzem. , 2 ko mor. , 2 rzeźników, 2 rybaków Paw. , Mazow. , 394. Jeszcze więc zachowuje wieś charakter targowiska. Zaszkowskie starostwo niegrodowe, w wojew. mazowieckiem, ziemi nurskiej, podług spisów podskarbińskich z r. 1771 obejmowało dzierżawę Zaszków z przyległościami, którą po siadała w tym czasie Anastazya Straszewska, łowczyna dobrzyńska, opłacając kwarty złp. 506 gr. 5, a hyberny złp. 100. Br. Oh. Zaszkowice, r. 1620 Zaskowe, niem. , fol. do Grylewa, w pow. wągrowieckim, ma urz. okr. w Gołańczy, urz. st. cyw. w Toniszewie, par. katol, pocztę i szkołę w Grylewie, st. kol. żel i sąd w Wągrówcu; 6 dym. , 73 dusz. Leży na zach. Gołańczy, między Łeknem a Margoninem. W r. 1523 nie było tu łanów kmiecych; z łanów fol. dawano dziesięcinę sno pową prob. grylewskiemu, który od zagrodni ków pobierał po korcu owsa. W r. 1579 było 4 zagrodn, w r. 1620 dwóch. W r. 1795 dzie dzicem Stanisław Grabowski. W. Ł. Zaszkowicki, potok, uchodzi do Wereszycy w Porzeczu Zadwornem, w pow. rudeckim, bierze początek w sąsiednich Zaszkowicach, w pow. gródeckim. Zaszkówka, rzeczka, w pow. humańskim, dopływ Tykicza Uhorskiego.

Zaszczoubie

Zaszczoubie

Zaszczyślanka

Zaszczyszcze

Zaszczytów

Zaszeszuwie

Zaszkarpie

Zaszkiewieze

Zaszko

Zaszków

Zaszkowice

Zaszkowicki

Zaszkówka