gm. Puchowicze, par. katol. Błonie, własność Korzonów, ma około 3 włók. A. Jel. Zasiełok, wś, pow. wieliski, własność Gern Grossów. Włościanie wnieśli 20161 rs. wykupu za wydzieloną im ziemię. Zasienie, osada, pow. słonimski, w 4 okr. pol. , gm. Pacowszczyzna. Zasiepiec, os. na obszarze Poręby Górnej, w pow. miechowskim. Zasieredniaja, uroczysko osiadłe, pow. piń ski, na Zarzeczu, w 2 okr. pol. lubieszowskim, gm. Chojno, o 10 w. od Pińska. A. Jel. Zasierwinie, os. , pow. wyłkowyski, gm. Wojtkobole, odl. od Wyłkowyszek 28 w. , ma 1 dm. , 16 mk. Zasigowo, dobra, pow. orszański, od 1872 r. własność Kamickich, mają 1200 dzies. 20 łąk, 1090 lasu. Zasimowicze al. Zosimowicze, sioło, wś i dobra, pow. prużański, w 3 okr. pol. , gm. imchajłowska, o 5 w. od Prużany. Wś ma wraz ze wsią Starowolą 474 dzies. ziemi włośc. i 50 dzies. ziemi cerkiewnej, cerkiew paraf. ; dobra, zwane Z. Sznury, należą do Lichaczewskich i mają 259 dzies. 88 łąk i past. , 9 nieuż. . Zasinie, ob. Żasinie. Zasiszki, zaśc. , pow. poniewieski, w 4 okr. pol. , o 80 w. od Poniewieża. Zasityń al. Zasitino, Zasiecin, fol. nad rz. Issą, pow, siebieski, gm. Justynowo o 12 w. , przy trakcie z Siebieża do Lucyna, cerkiew paraf. p. w. św. Trójcy, st. poczt. , 1616 dzies. ziemi dworskiej. Pod fol. wzgórze, zwane Zasityńską górą. Z. stanowił attyn. dóbr Osyń, niegdyś ks. Sapiehów, dalej Hylzenów, Szadurskich, obecnie należy do dóbr Justynowo hr. Wielhorskich. Zasityńska góra, wzgórze w płn. części pow. siebieskiego, pod fol. Zasityń, w pobliżu wsi Mysowo, przy dr. poczt. z Siebieża do Lucyna. Zaskal, słow. Zaskalje, węg. Zaszkal, wio ska położona na Węgrzech, w komitacie oraw skim, w pow. Dolny Kubin, nad rz. Orawą, przy gościńcu do Dolnego Kubina. W r. 1890 było 66 dm. , 1392 mr. obszaru i 342 mk. , a to 335 Słowak. i 7 Niem. ; 291 wyzn. augsb. i 39 rz. kat. Tak katolicy jak i protestanci mają kościół w Dolnym Kubinie. Z. należy do sądu obwod. w Rozemberku, do sądu pow. i urzęd podatk. w Dolnym Kubinie. Urząd poczt. i tel. w miej scu. W. H. Zaskale, pow. będziński, gm. i par. Wojkowice; nie podana w spisie urzęd. Zaskale, wś, w pow. nowotarskim, w równinie górskiej, nad Małym Rogoźnikiem, dopł. Czarnego Dunajca z praw. brzegu, o 5, 6 Mm. na płd. od Nowego Targu. Wznies. wsi wynosi 612 mt. npm. Na płn. i wsch. ma duże torfowisko, zwane borem. Graniczy na wsch. z Sza flarami, na płn. z Ludzimierzem, na płd. z Maruszyną a na zach. z Rogoźnikiem. Należy do parafi w Szaflarach. Z. ma 54 dm. i 276 mk. 145 męż. , 131 kob. rz. kat. Pos. tabularna wynosi 85 mr. roli i pastwisk. Pierwszy raz czytamy nazwę tej wsi w spisie poborów z r. 1674 Pawiń. , Małop. , 53a. Wchodziła w skład ststwa nowotarskiego. Około r. 1880 właści cielem był Ad. Uznański. Mac. Zaskalski al. Zaskalje, potok, lewy dopływ Wagu. Zaskawie 1. grupa domów w mieście Wadowicach. 2. Z. , część Jaroszowic, w pow. wadowickim. Zaskerhuette, pow. czamkowski, ob. Saska Huta. Zaskersee, pow. czarnkowski, ob. Saskie Jezioro. Zaśki, wś, pow. owrucki, par. praw. Owrucz o 2 w. . Zaśkiewicki Przewóz, fol. na lewym brzegu Wilii, pow. oszmiański, w 2 okr. pol. , o 44 w. od Oszmiany, 2 dm. , 11 mk. katol. Zaśkiewicze 1. mko na lewym brzegu Uszy, o 2 w. od jej ujścia do Wilii, pow. oszmiański, na pograniczu pow. wilejskiego, w 2 okr. pol, gm. Bienica o 6 w. , okr. wiejski Zaśkiewicze, o 52 w. od Oszmiany a 128 w. od Wilna, ma 31 dm. , 212 mk. 40 prawosł. , 14 katol, 158 żydów, kaplicę prawosł. , szkołę żydowską, młyn wodny drewniany. Podług danych z 1881 r. było tu 362 mk. 187 męż. , 175 kobiet. Własność Szwykowskich. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsi Godkowicze, Janiewicze, Kononowicze, Turzec i Zaśkiewicze, oraz zaśc. Amelin, Bobrzyn i Korolewica, w ogóle w 1865 r. 275 dusz rewiz. włościan uwłaszczonych i 61 b. włościan skarbowych. 2. Z. , wś nad rzką Bieliczanką, tamże, o 1 w. od mstka, ma 14 dm. , 222 mk. 141 prawosł. i 81 katol. . Podług spisu z 1865 r. było 47 dusz rewiz. w części należącej do dóbr Bienica, Szwykowskich 12 w części do dóbr Zaleś, ks. Ogińskich. Zaskocz, w dok. Sazkotz, Saskosch, Setzkotz, dobra, pow. wąbrzeski, st. poczt. Książki, par. kat. Wąbrzeźno; 736 ha 535 roli or. , 135 łąk, 4 lasu; 1885 r. 17 dm. , 43 dym. , 261 mk. , 178 kat. , 83 ew. , szkoła kat. , gorzelnia i cegielnia o 2 piecach, hodowla bydła; dziedzic Richter. Muzeum gdańskie posiada ztąd 2 siekierki kamienne i urnę z grobu skrzynkowego pochodzącą ob. Die praehistor. Denkm. der Prow. Westpreussen v. Lissauer, Danzig 1887, str. 33 i 80. R. 1342 otrzymuje te dobra Tytzko Schramma, t. j. Tyczko Szram ob. Kętrz. O narod. pol. , str. 123. R. 1410 należały do dziedziców Cymbarka i były włościanom na czynsz wydane. Księgi szkodowe z r. Zasiełok Zasiełok Zasienie Zasiepiec Zasieredniaja Zasierwinie Zasigowo Zasimowicze Zasinie Zasiszki Zasityń Zasityńska góra Zaskal Zaskale Zaskalski Zaskawie Zaskerhuette Zaskersee Zaśki Zaśkiewicki Przewóz Zaśkiewicze