Mikołaj posiada w Strońsku 9 osad. , 3 łany Paw. , Wielk, , 243. Z. gmina należy do sadu gm. okr. III w Rembieszowie, urz. pocz. w Zduńskiej Woli. Gmina ma 10114 mr. obszaru i 4915 mk. Śród stałej ludności jest 638 prot. i U żyd. 2. Z. , wś, fol. i os. młyn, pow. noworadomski, gm. Dmenin, par. Kodrąb, odl. 13 w. od Radomska. Wś ina. 34 dm. , 249 mk. ; fol. 5 dm. , 22 mk. ; młyn 1 dm. , 9 mk. W 1827 r. było 25 dm. , 178 mk. W r. 1886 fol. Z. rozl. mr. 669 gr. or. i ogr. mr. 451, łąk mr. 86, past. mr. 50, lasu mr. 64, nieuż. mr. 18; bud. mur. 8, drew. 11; las nieurządzony. wiatrak. Wś Z. os. 45, mr. 291; wś Feliksów os. 24, mr. 455; os. Młynczysko os. 1, mr. 31. Na początku XVI w. dziesięciny z całej wsi dawano pleb. w Kodrąbiu Łaski, L. B. , I, 505. W r. 1552 wś Zapolye 1553 Zapolicze miała w części Mik. Kodrąbskiego 7 os. , Jan Andrzej Zapolski 2 os. , Albert Zapolski 3 osad. W ogóle było 3 łany km. Paw. , Wielk. , E, 274. Br. Ck Zapolicze, wś, pow. wołkowyski, w 2 okr. pol. , gm. Porozowo, o 28 w. od Wołkowyska, 259 dzies, ziemi włośc. Zapolimo, wś, pow. kalwaryjski, gm. dań, par. Kalwarya odl. 5 w. , ma 32 dm. , 117 mk. Spis z r. 1827 nie podaje tej wsi. Być może, iż nazwa mylnie podana. Zapolin 1. dobra, pow. kobryński, w 1 okr. pol. , gm. Rohoina, o 16 w. od Kobrynia, 1521 2 dzies. 321 2 łąk i past. , 4 lasu, 10 nieuż. ; własność Przesmyckich. 2. Z. al. Zapolino, fol. , pow. trocki, w 1 okr. pol. , gm. Jewie, par. Poporcie, o 21 w. od Trok, 1 dm. , 9 mk. katol. ; w 1865 r. własność Iliniczów. W 1850 r. dobra Z. , własność Iliniczów, składały się z fol. i 2 wsi i miały 550 dzies. Zapolje, ostrów, ob. Radomyśl t. IX, . Zapolna, rzeczka, prawy dopływ Obry, ob. Stolna 2. Zapolne Sidory, pow. suwalski, ob. Sidory 2. Zapolnik, potok, ramię źródłowe pot. Łękawki, w pow żywieckim. Zapolnikly wś, . wileński, w 4 okr. pol, gm. Worniany o 10 w. , okr. wiejski i dobra Minejków, Dubuiki, o 41 w. od Wilna, 5 dm. , 32 mk. katol, w 1865 r. 15 dusz rewiz. . ZapolskiGaj, uroczysko z osadą, pow. piński, w 2 okr. pol lubieszowskim, gm. Żabczyee, par. katol. Pińsk o 4 w. . A Jel. Zapolskie, w spisie urzęd. Zapielski, wś, pow. rossieński, w 2 okr. pol, gm. i par. Szydłów, o 21 w. od Kossień. Zapolszczyzna, zaśc, pow. dzisieński, w 3 okr. pol, gm. Woropańszezyzna, o 86 w. od Dzisny, 1 dm. , 7 mk. 5 praw. , 2 katol. Zapołocie 1. wś włośc, pow. dzisieński, w 3 okr. pol, gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Przebrodź o 18 w. , o 51 w. od Dzisny, 10 dm. , 76 mk. starow. w 1865 r. 14 dusz rewiz. . 2. Z. , przedmieście mta powiat. Połoeka, po prawym brzegu rz. Połoty, stanowiło niegdyś właściwe miasto. Zapołowie 1. wś, pow. dzisieński, w lokr. pol, gm. Głębokie o 13 w. , okr. wiejski Łastowica, 63 dusz rewiz. 2. Z. Nowe, wś, tamże, o 13 1 2 w. od Głębokiego, 20 dusz rewiz. Zapoły, pow. święciański, ob. Zapole 55. Zapomianowo, wś i fol, pow. nieszawski, gm. i par. Lubanie, ma 66mk. , 180 mr. dwors. , 73 mr. włośc. Wchodziło w skład dóbr Janowice. W 1827 r. było 16 dm. , 91 mk. Zaponie, okolica szlachecka w pobliżu pra wej kotliny rz. Poni, praw. dopł. Berezyny, pow. borysowski, w 3 okr. pol. dokszyckim, gm. Witunicze, par. katol Kiemieszewicze, o 89 w. od Borysowa, posiada kaplicę katolicką. Chodź ko w Obrazach Litewskich serya 3 a, str. 21 mówi, iż osady te szlacheckie zwały się Traktem Zapońskim i słynęły z sejmikowej buty mieszkańców i bójek. Jan Karłowicz zaś w swym Przyczynku do zbioru przysłów, przytacza piosnkę radosną Zapończyków z po wodu przeprowadzenia na marszałka Zenowicza. Piosnka się kończy A kto płacze Stabrowszczyki. A kto skacze Zapończyki str. H. Przez Z. przechodził w r. 1580 Batory na czele wojsk. Dotąd przechowały się ślady po chodu patrz E. Tyszkiewicz. Opis powiatu borysowskiego, str. 49 53. Obecnie mają tu wła sności Stabrowscy, Czechowiczowie, Butwiłowscy, Uszyńscy, Wojniczowie, Kubliccy. Niegdyś własność Kawczyńskieh, z których Enoch sprze daje w 1627 r. Janowi Burbie. A. Jel. Zaponoryca, rzką, w pow. sieńskim, wypływa z jeziora Żeryńskiego. Zapońskie, jezioro, w pow. borysowskim, w okolicach wsi Dalokaja i Niebyszyno, zasila swemi odpływami rzkę Ponię, pr. dopł. Berezyny. Zaporoie. Nazwa ta w ścisłem znaczeniu obejmowała przestwór stepowy, rozciągający się po za porohami Dniepru, zarówno z prawej, jak i lewej strony rzeki, aż ku jej limanowi. W znaczeniu zaś obszerniejszem, a bardziej ustalonem z czasem, bardziej wyłąeznem, obejmowała ta nazwa cały właściwy Niż dnieprowy, była onego synonimem poniekąd. Tak rozumiano Zaporoźo obejmowało zatem całe dolne dorzecze Dniepru, poniżej Taśminy z jednej strony a Oreli z drugiej; wyraźniej obszar sięgający od Bohu, na rozciągłości onego od Siniuchy do ujścia niemal, po przez Dniepr, aż do wododziału z dorzeczem Dońca i smutnie słynnej Kałki. Powierzchnia tego obszaru wynosiła 1000 z górą mil kw. Jakkolwiek kraina to wogóle stepowa, tem nie mniej uposażona prawdziwą siecią wód. Bogaty też systemat jej hydrograficzny ob. D,

Zapolicze

Zapolicze

Zapolimo

Zapolin

Zapolje

Zapolna

Zapolne Sidory

Zapolnik

Zapolski

Zapolskie

Zapolszczyzna

Zapołocie

Zapołowie

Zapoły

Zapomianowo

Zaponie

Zaponoryca

Zapońskie

Zaporoie