od 6 do 30 mr. obszaru, ogółem 1108 mr. nadanych przy uwłaszczeniu i 153 mr. trzymanych na prawie wieczystoczynszowem. Gleba piaszczysta, w części popielatka. Ludność trudni się uprawą roli, zarobkowaniem po sąsiednich folwarkach i wyrobem bryczek wózki węgierskie, których sprzedają po 60 i więcej rocznie w Łęcznie i Warszawie. Z. Nowe powstało już po 1864 r. przez wypuszczenie w wieczysta dzierżawę czynszową gruntów dworskich. Ma 81 mk. 46 ew. , 35 katol, 334 mr. Gleba piaszczysta, w części czarnoziem. Jan Rostw. Załucze 1. fol. poradziwiłłowski w pobliżu prawego brzegu Niemna, pow. miński, w 3 okr. pol. kojdanowskim, gm. Zasule, o 75 w. od Miń ska a 15 w. od st. Stołbce dr. żel. mosk. brze skiej. Należał do domin. Tulonka, dawniej ks. Radziwiłłów, z kolei ks. Wittgensteina i ks. Hohenlohe; grunta lekkie. Z. upamiętnione jest za mieszkaniem tu w piątym dziesiątku b. wieku Ludwika Kondratowicza Syrokomli, który dzierżawiąc ten folwark, opisał go w wierszu z r. 1847 do przyjaciół Feliksa i Adama Piet kiewiczów, p. t. O moim starym domku ob. Atheneum Kraszewskiego z r. 1847, t. III, 130 i w wydaniu Korotyńskiego poezyi Syroko mli, t. VI, będąc dzierżawczą Załucza, skasował tu gorzel nię w celach filantropijnych. Por. Syrokomla Wędrówki po moich niegdyś okolicach; Obrazy z pobrzeża Niemna Tyg. powszech. w Załucze i Borejkowszczyzna Tyg. Ilustr. , 1860 r. , t. I, str. 155; Załucze, Dworek Syrokomli Kłosy, t. XVI, 204. 2. Z. , dobra, pow. newelski, dawniej Zenowiczów, dziś Popowych, 353 dzies. A. Jel. Załucze 1. zwane dawniej Z. Wierzchnie, dziś Pograniczne al. Orynińskie, wś nad Zbruczem, pow. kamieniecki, okr. pol. Lanckoroń, gm. Orynin, par. katol. Czarnokozińce, odl. o 27 w. od Kamieńca, ma 207 osad, 1058 mk. , 791 dzies. ziemi włośc. , 40 cerkiewnej. Posiada cerkiew p. w, św. Michała, wzniesioną w 1869 r. 928 wiernych, posterunek straży pogranicznej. Powstała w XVI w. , należała do Podfilipskich. W 1530 r. posiada 1 łan, wkrótce potem 7 łanów do poboru. Pod koniec XVI w. jako wiano posagowe przeszła do Orzechowskich. W 1620 r. Piotr Orzechowski większą połowę nadał dominikanom kamienieckim, dziś skarbowa. Drugą połową w 1818 r. władał Malinkiewicz, obecnie posiadają tu; Zawadzki 124 dzies. i Szaranczuk 53 dzies. 2. Z. Cykowskie, wś nad Smotryczem, pow. kamieniecki, okr. pol. i sąd Maków, gm. Cykowa o 6 w. , par. katol. Czercze, st. poczt. Nihin, odl. o 21 w. od Kamieńca, ma 247 osad, 1324 mk. , 528 dzies. ziemi włośc. , 501 132 lasu dworskiej należącej do Pisarzewskiego i 411 130 lasu do Krzyżanowskiego, 36 cerkiewnej. Posiada cerkiew paraf. , p. w. św. Dymitra, wzniesioną w 1757 r. , z 955 parafianami, szkółkę cerkiewną. Wś ta, znana początkowo w reg. poborowych pod na zwą Łucznikowiec, w 1530 r. miała 1 łan a w 1566 r. , już jako Załucze, 6 łanów i należała do Sroczyckich h. Nowina. Stanisław Koniec polski, wwda sieradzki, ojciec Stanisława, he tmana w. kor. , oźenił się z ostatnią dziedziczką tego możnego rodu i wziął za nią w posagu zna czną fortunę na Podolu Załucze, Żwaniec, Kadyjowce i. W 1578 r. Koniecpolscy zapisali połowę Z. kapitule kamienieckiej, część tę cesarzo wa Katarzyna darowała hetmanowej Branickiej, z domu Engelhardt, a córka jej hr. Woroncowa sprzedała Sarneckim, od których nabył Pisarzewski. Druga połowa Z. dostała się Radeckim. Około 1627 r. Jan Radecki zapisał ją jezuitom, po skasowaniu których przeszła na własność funduszu edukacyjnego. Trzymał ją na prawach własności Obrębski, płacąc 4 a następnie 6 od wartości. Od spadkobierców Obrębskiego część tę nabył Krzyżanowski. Lr. M. Załucze, wś, pow. chocimski gub. bessarabskiej, leży niedaleko traktu poczt. z Lipkan do Nowosielicy. Załucze 1. wś, pow. borszczowski, 21 klm. na płd. wsch. od sądu pow. w Borszczowie, 14 klm. na płd. od urz. poczt. w Skale. Na płd. leży Niwra, na zach. Sapahów, na płn. Wierzbówka, na wsch. Załucze w pow. kamienieckim gub. podolskiej. Wzdłuż granicy wsch. płynie Zbrucz. Nad nim leżą zabudowania wsi. Własn. więk. ma roli or. 404, łąk i ogr. 31, past. 2, lasu 8 mr. ; wł. mn. roli or. 591, łąk i ogr. 35, past. 78, lasu 4 mr. W r. 1890 było 122 dm. , 628 mk. w gm. , 5 dm. , 24 mk. na obsz. dwor. 572 gr. kat. , 48 rz. kat. , 32 izr. ; 598 Rus. , 54. Par. rz. kat. w Skale, gr. kat. w Niwrze. We wsi jest cerkiew p. w. św. Michała, szkoła 1klas. i kasa poż. gmin. z kapit. 325 złr. 2. Z. nad Czeremoszem, wś, pow. śniatyński, 7 klm. na płd. zach. od sądu pow. w Śniatynie. urz. poczt. i st. kol. w miejscu. Na zach. leży Kniażę, na płn. Karłów i Budyłów, na płnwsch. Śniatyn, na wsch. Zawale, na płd. Waszkowce nad Czeremoszem w pow. wyżnickim na Bukowinie. Płd. część wsi przepływa Czeremosz. W jego dolinie leżą zabudowania wiejskie. Płn. krawędź przebiega kolej lwowskoczerniowiecka i ma tu stacyą. Własn. więk. ma roli or. 1150, łąk i ogr. 197, pastw. 64, lasu 50 mr. ; wł. mn. roli or. 1717, łąk i ogr. 233, lasu 27 mr. W r. 1890 było tu i w przys. Serafińce 496 dm. , 2534 mk. w gm. , 39 dm. , 284 mk. na obsz dwor. 2456 gr. kat. , 196 rzkat. , 148 izr. , 18 innych wyzn. ; 2392 Rus. , 260, 166 Niem. . Par. rzym. kat. w Śniatynie, grkat. w miejscu, dek. śniatyński. We wsi jest cerkiew, szkoła lklas. , młyn, tartak i gorzelnia. 3. Z. nad Prutem, pow.

Załucze

Załucze