Poczęcia spotykamy 4 rzeźbionych z drzewa ewangielistów i Bogarodzicę też w drzewie rzeźbioną, . W kaplicy św. Barbary są groby i dwa nagrobki starostów zakroczymskich Marcina 1574 ł Piotra t 1608 Chądzyńskich. Ze czterech dzwonów, w drewnianej dzwonicy, jeden ma starożytny nieczytelny napis, najwjękzy zaś odlany był w Toruniu r. 1632. W r. 1819 kościół ten z powodu ruiny został zamknięty i na nowo po odbudowie otworzony r. 1840. Drugi kościół wraz z klasztorem kapucynów wzniósł tu w r. 1757 Józef Młocki, starosta. Zbudowany jest on wedle ogólnie przyjętego typu kościołów tego zakonu. Do ostattnich czasów przebywali przy nim zakonnicy, których niedawno przeniesiono do innych etatowych klasztorów. Trzeci kościółek św. Ducha, ze szpitalem fundacyi Anny, ks. niazow. , w r, 1518, dawno już upadł dla braku funduszów. Istniał jeszcze w końcu XVII w. Szpital stal się dziś kamienicą prywatną Co się tyczy zamku, to jakkolwiek Gwagnin podaje, że był tu arx colle murata, moźnaby przez to rozumieć murowany dworzec, który służył za mieszkanie starostom i ulegał zapewne licznym przebudowom. Obecnie istnieje on jeszcze, lecz nie należy do miasta a włączony został do obrębu utworzonych tu dokoła twierdzy kolonii zaludnionych przez osadników wielkorossyjskich. Par. Z. , dek. płoński, ma 1500 dusz. Opis Z. z ryciną podał Tyg. llustr. z r. 1865 t. VII, str. 67 i 112. Obszerniejsze prace o Z. mieści gazeta Wiek z r. 1875 No 27, 28, 30 i Korespondent płocki z r. 1884 No 14 i następnej. Leśnictwo rządowe zakroczymskie, w pow. płońskim, złożone z dwu straży Kossewo i Orzechowo, obejmuje 7694 mr. Zakroczymskie starostwo grodowe, w województwie mazowieckiem ziemi zakroczymskiej, podług lustracyi z r. 1660 obejmowało miasta Zakroczym, Sierociee dziś Serock i wsi Wrona, Kossowo, Mogilno, Suehodół, Gałachy, Kazuń i Grocholę. W r. 1771 posiadał je Józef Młocki, opłacający kwarty złp. 2752 gr. 13, a hyberny złp. 1861 gr. 12. Ziemia zakroczymska pojawia się w XIV w. i następnie dzieli się na powiaty zakroczymski, nowomiejski i serocki. Br. CL Zakroczynska Kępa, os. włośc, nad rz. Wisłą, pow. płoński, gm. Pomiechowo, par. Nowy Dwór, odl. 29 w. od Płońska, ma 1 dm. , 5 mk. , 70 mr. 52 nieuż. . Zakroczymskie 1. Starostwo, os. nad rz. Wisłą, pow. płoński, gm. Pomiechowo, par. Zakroczym, ma 5 dm. , 161 mk. , 4 mr. 2. Z. Wójtowstwo, wś nad rz. Wisłą, pow. płoński, gm. Pomiechowo, odl. 29 w. od Płońska, liczy 6 dm. , 21 mk. , 374 mr. Par. prawosł, w kol. Aleksandryno. W r. 1827 było 3 dm, , 27 mk. Zakrośnica, mylnie Zakrynica ob. Pina, t. VIII, 158, wś włośc, i osada, pow. kobryński, w 1 okr. pol. , gm, Zalesie, o 11 w. od Kobrynia, 549 dzies, ziemi włośc. 75 łąk i pastw. , 152 nieuż. . Osada ma 24 dzies. 7 łąk i pastw, i 1 nieuż. . 2. Z. al. Piotrowo, dobra, tamże, o 12 w, od Kobrynia, własność Cytowiczów, 410 dzies. 100 łąk i pastw. , 6 lasu, 57 nieuż. . W okolicy zaczynają się olbrzymie błota, dające początek rz. Pinie. Zakrunki. zaśc, pow. kowieński, w 4 okr. pol. , o 20 w. od Kowna. Zakruplec, wś, pow. czerykowski, gm. Długie Dołhoje, ma 44 dra. , 216 mk. Zakruźce, wś, pow. zasławski, gm. Michnów, par. prawosł Czyżówka o 1 w. , należy do dóbr sławuckich ks. Romana Sanguszki. Zakruże 1. wś nad rz. Świeszenką, pow. homelski, gm. Wylewo o 10 w. , 189 dm. , 509 mk. , cerkiew paraf, drewniana, zapasowy spichlerz gminny, wiatrak. Wzniesienie pod wsią dochodzi 630 st. n. p. m. 2. Z. Nowe, wś, tamże, gm. Wylewo o 10 w. , 60 dm. , 155 mk. , zapasowy spichlerz gminny. 3. Z. , dobra, pow. homelski, dziedzictwo Saburowych, 2827 dzies. 795 roli, 575 łąk, 1165 lasu; karczma daje 250 rs. Zakrużka Annopolska, wś nad kotliną rz. Ptycz, pow miński, w 1 okr. pol. , gm. Samochwałowicze, par. prawosł, piaciowska, o 28 w. od Mińska, ma 17 osad; należała za poddań stwa do domin. Annopol ks. Radziwiłłów. Przez wś przechodzi gościniec z mstka Dudzicz do An nopola. Karczma t. nazw. przy gość. i wsi; grun ta szczerkowe urodzajne; włościanie tu odse parowani i bez serwitutów; miejscowość równa, dość leśna. A. Jel. Zakry, wś, pow. poniewieski, w 4 okr. pol. , o 56 w. od Poniewieża. Zakrynica, ob. Zakrośniva i Zakrynicze. Zakrynicie al. Zakrynica, wś, pow. miński, w 1 okr. pol. , gm. Białorucz, o 29 w. od Mińska, ma 5 osad. 2. Z. , folw. , pow. miński, w 1 okr, pol. , gm. Białorucz, o 30 w, od Mińska, własność Miłaszewskich, ma około 4 3 4 włók; miejscowość lekko falista, grunta szczerkowe. Zakrynicze, Zakrenicze 1. wś, pow. nowogradwołyński, gm. Żałobne, par. praw. Mokre o 4 w. , 45 dm. , 330 mk. poprzednio 118 dusz rewiz. , 412 dzies, ziemi włośc, 2289 dworskiej, szkółka paraf. od 1870 r. . Wś należała dawniej do dóbr berezdowskich, od ks. Stanisława Jabłonowskiego kupiona przez Dorofiejewiczów, następnie Górskich. 2. Z. , wś nad rzką Dżurbą, pow. zasławski, gm. i st. poczt. Antonin o 2 w. , odl. o 36 w. od Zasławia, 26 w. od Staro konstantynowa a 45 w. od Szepietówki st. dr. żel, ma 125 dm. , 1030 mk. prawosł. , 11 katol i 13 żydów. Cerkiew, p. w. św. Trójcy, z drze wa wzniesiona w 1736 r. kosztem parafian, upo

Zakroczymska Kępa

Zakroczynska Kępa

Zakroczymskie

Zakrośnica

Zakrunki

Zakruplec

Zakruźce

Zakruże

Zakrużka Annopolska

Zakry

Zakrynica

Zakrynicie

Zakrynicze