dokumentach najwcześniej w r. 1253. W r. 1256 nadaje papież odpust zwiedzającym klasztor w dniu św. Jakuba. Około tego czasu żywioł niemiecki w klasztorze był juz tak silny, że zakonnicy podczas wielkiego sporu kościelnego biskupa wrocławskiego z ks. Henrykiem IV częścią innych klasztorów minoryckich na Szląsku wystąpili z prowincyi kościelnej polskiej i przyłączyli sie do prowincyi saskiej r. 1284. Dzisiejszy budynek pochodzi z XIV i w. Po zniesieniu w r. 1529 klasztoru św. Wincentego na Elbingu, należącego do premonstrantów, oddano tymże ko ściół i klasztor minorytów. Premonstranci posiadali klasztor ten aż do sekularyzacyi w r. 1810 W r. 1844 zniszczył pożar szczyt drewniany wieży, na to miejsce dano zakończenie kamienne w kształcie hełmu. W r. 1883 powiększono w kościele niskie okna i pomalowano wnętrze. Kościół św. Wincentego jest gotycką budowa z cegły, przy użyciu kamienia ciosowego. Ma trzy nawy podłużne; presbiteryum, o rozciągłości jednej nawy, zamknięte jest trzema bokami ośmiokąta. Zabudowania klasztorne, z bogatym krużgankiem, wzniesione w latach 1673 97, dziś służą na pomieszczenie dla sądu wyższego. Na uwagę zasługuje w tym kościele sarkofag założyciela klasztoru ks. Henryka z w. XIV. Figura księcia wykonana z piaskowca, w naturalnej wielkości, w postaci leżącej. na trumnie; u nóg jego postać Mongoła, naokoło biegnie napis Sarkofag został w r, 1832 odnowiony kosztem hr. Schaffgotscha. Dębowe stale z XVII barokowym stylu, dwie figury z drzewa, w niszach, z XIV w. Kościół urszulanek Ursulinerinnenkirche. Budowa tego kościoła, przedtem klasztoru św. Klary, stoi w związku z udzieleniem prawa magdeburskiego mieszkańcom. Kiedy bowiem minoryci otrzymali dom kupiecki, to na ich miejscu osiedliła wdowa po Henryku II Pragi klaryski, w nowo wystawionym klasztorze. W r. 1256 wzywa papież Aleksander IV do poparcia budowy tego klasztoru i użycza 100dniowego odpustu. Dawny kościół klasztorny, niewielki, z ośmiokątną wieżą, ustąpił w r. 1699 miejsce nowemu. Kościół ten po sekularyzacyi klasztoru w r. 1811 oddano urszulankom. W r. 1870 musiały zakonnice wskutek prawa o klasztorach ustąpić. Budynki klasztorne wynajął magistrat na szkołę. Kościół gimnazyalny p. w. św. Macieju. Księżna Anna, żona Henryka II, założyła wielki szpital, p. w. św. Elżbiety, który został oddany wezwanemu z Pragi zakonowi rycerzy krzyżowych z czerwoną gwiazdą Kreuzherrn mit dem rothen Sterne, czególnie na Szląsku. Zakon ten zajmował się wyłącznie leczeniem chorych. Początki szpitala można odnieść już do r. 1242. W r. 1253 otrzymał szpital uposażenie i kościół p. w. św. Macieja w zamka księżnej. Bo dziś zachowały się w fundamentach presbiteryum i w dolnej części podniesionej później nawy resztki najdawniejszej budowy. Ozdobniejsze formy poczynają się w presbiteryum dopiero w wysokości gzymsu i oznaczają początek późniejszego okresu budowy, przypadającego na drugą połowę XIV w. Jeszcze później podwyższono nawę do wysokości presbiteryum i na nowo zasklepiono. Wieża, jak się zdaje, powstała równocześnie z presbiteryum; około połowy XVIII w. pokryto ją miedzią. Od czasu sekularyzacyi 1810 r. budowle szpitala mieszczą gimnazyum katolickie, do którego należy i kościół. Są to przeważnie trzypiętrowe budynki, o czterech skrzydłach. Kościół św. Katarzyny Katharinen Kirche. Dokument erekcyjny ks. Henryka z r. 1294 dla klasztoru dominikanek p. w. św. Katarzyny zaginął, ale zachował się akt jego syna ks. Bolesława z r. 1302, w którym tenże o tej erekcyi wspomina. Budowa obecnego kościoła, sądząc po formach, nastąpiła w w. , jeżeli nie później. Jest to budynek wzniesiony z cegły surowej, o kształtach późnego gotyku. Przed 30 laty nabyła gmina staroluterska droga kupna kościół dla celów religijnych, jednak piętro dolne wydzierżawia jako magazyny. Kościół dominikanów p. w. św. Wojciechu. Papież Eugeniusz III potwierdza w r. 1148 posiadłości klasztoru augustyanów na Piasku tift auf der Sandinsel a między temi i kościół św. Wojciecha w Wrocławiu. Kościół ten różny od obecnego wzniósł Bolesław brat Piotra Własta dla augustyanów, osiedlonych przez tegoż na górze Sobótce Zobtenberg. Biskup Wawrzyniec nabył kościół św. Wojciecha drogą zamiany od augustyanów i darował go w r. 1266 dominikanom. Na miejsce dawnego kościoła stanął nowy. Odrzuciwszy przybudowania barokowe, można w obecnej budowie rozróżnić 4 okresy. Pierwszy, okaz przejściowego stylu gotyckiego, reprezentuje nawa poprzeczna i trzy sąsiednie przęsła nawy podłużnej; prawdopodobnie rozpoczęte w latach 1251 54 a skończone w ostatnich latach s okazuje presbiteryum o formach późniejszego gotyku. Do trzeciego okresu należy przedłużenie podłużnej nawy i podwyższenie nawy poprzecznej i podłużnej. W czwartym wreszcie okresie wystawiono wieżę, o późno gotyckich formach. Już przy końcu średnich wieków przybudowano na płn. stronie nawy podłużnej kościołek dla ludności polskiej ecclesia Polonorum, z którego pozostał tylko portal zachodni i drzwi prowadzące do kościołka św. Wojciecha. Budynki klasztor

Wrocław